NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

HANS BEEREKAMP
André Téchiné is een ouderwets filmauteur, zo iemand die steeds hetzelfde verhaal vertelt in een andere variatie, maar wel in een onmiddellijk herkenbare, consistente stijl. Bij Téchiné denk je aan lyriek, grote liefdes, grote sterren, zonovergoten locaties op het platteland van Zuid-West-Frankrijk en een breed Cinemascope- formaat.

Hij behoorde ook tot het gezelschap Franstalige regisseurs, dat in 1994 werd uitgenodigd om een aflevering te maken in de serie Tous les garçons et les filles, speelfilms die zich af moesten spelen in het milieu en de tijd van hun eigen adolescentie. Het resultaat was Les roseaux sauvages, een beetje atypische Téchiné-film, die zou uitgroeien tot een van zijn grootste successen. Les roseaux sauvages is gesitueerd in Villeneuve-sur- Lot, begin jaren zestig. Drie jongens en een meisje zijn gewikkeld in een gecompliceerde vierhoeksrelatie, tegen de achtergrond van de onafhankelijkheidsoorlog in Algerije en de terreur van de tegen die onafhankelijkheid gekante OAS. Het is in zekere zin een terugkeer naar Téchiné's debuut uit 1975, Souvenirs d'en France: grote gevoelens die de geschiedenis weerspiegelen, met een laag budget en eerder close-ups dan panoramische beelden.

Les roseaux sauvages is een knappe, ingehouden film, met volstrekt onbekende jonge acteurs. Elodie Bouchez, een kind nog, zou vier jaar later een ster worden door haar hoofdrol in La vie rvée des anges.

De Algerijnse oorlog gooit alles ondersteboven. De broer van een van de hoofdpersonen sneuvelt, een communistische lerares raakt overspannen omdat ze de militair niet heeft helpen onderduiken, een andere jongen wil met geweld Algerije Frans houden. Maar het grootste drama is dat van François, die zes keer voor de spiegel herhaalt dat hij een flikker is, en dat toch nog niet echt geloven wil.

Persoonlijk zie ik liever Téchiné's meer grootschalige en geraffineerde werk, maar Les roseaux sauvages werkt goed als levende geschiedenisles. Is het nog geen veertig jaar geleden dat pubers hartstochtelijk discussieerden over de nieuwe Bergman-film in de locale bioscoop? En dat op middelbare scholen geen ontplooiing werd gedoceerd, maar literatuuranalyse?

'Algerije' was het Franse 'Vietnam', zo leert Téchiné ons door het muzikale thema van Platoon te lenen. En puberteit was toen net zo moeilijk als nu.

Les roseaux sauvages (André Téchiné, 1994, Fr), ARD, 0.45-2.20u.