M E D I A
|
NIEUWSSELECTIE
|
Blair geeft Kok een e-lesje
LONDEN, 16 MAART. Niet alleen de chips worden in hoog tempo beter. Europese politici zitten ook in een technologische versnelling. Hoe kort is het nog maar geleden dat premier Kok een muis oppakte en naar het beeldscherm wees, omdat hij dacht dat je ermee kon zappen? En toch sprak hij gisteren met nauwelijks waarneembare inspanning tegen zijn Britse ambtgenoot Blair over e-commerce en de risico's van de dotcom-zeepbel. Kok was in Londen ter voorbereiding van de EU- top, volgende week in Lissabon, waar de elektronische snelweg een hoofdthema is. In het Verenigd Koninkrijk is het dat al langer en de Britse premier lijkt het digitale tijdperk enthousiaster te zijn binnengestapt dan sommige collega's van het vasteland. Maximaal gebruik van de elektronische snelweg is van belang voor alle Britten, verkondigt hij al een jaar. Zelf kan Blair ook nog niet zo lang surfen en e-mailen. Maar hij benoemde vorig jaar wel een nationale 'Internet- ambassadeur', hij sloot scholen verplicht aan op het web en geeft de City ruim baan om de grenzen van het elektronisch zakendoen te verleggen. Het Internet helpt Blair ook regeren. Sinds februari houdt hij elke vrijdag live een praatje over actuele thema's op de geheel vernieuwde website van 10 Downingstreet. Er is een chat-kanaal voor betrokken burgers. En zelfs de voorheen geheime briefing aan politieke journalisten door spin doctor Alastair Campbell is daar te lezen. Dit is e-government, rechtstreeks elektronisch zakendoen met het volk, langs en over de 'oude' media heen. Daarvan kreeg Kok gisteren van Blair na hun deux over Lissabon meteen een lesje. Aan de regeringstafel had Blair prominente Britse en Amerikaanse Internet-ondernemers uitgenodigd. Zulke gesprekken zijn, ook in Nederland, niet ongewoon, maar ze gebeuren achter gesloten deuren. Hier gingen ze voor het eerst open: de discussie tussen de politieke leiding en kopstukken uit het zakenleven was online en live te volgen. Wim Kok, een makker op de 'Derde weg', was getuige van de Britse premeur. Blair herinnerde zijn gasten er weliswaar aan dat de microfoons openstonden, maar de meeste sprekers leken zich daar niet aan te storen. En zo leek de luisteraar op het web toch rechtstreeks te zijn ingeplugd in Blairs keuken. Sommige entrepreneurs deden wat ze altijd doen in privégesprekken met politici: lobby'en om minder belasting en minder regels. Anderen brachten filosofischer kwesties in, zoals de noodzaak om mobiele telefoons te kunnen localiseren, of een verandering van de immigratiewet om briljante ingenieurs uit Hongkong of India te kunnen werven. Maar gastheer Blair speelde een dubbelrol: vanuit de beslotenheid van de vergaderkamer sprak hij niet alleen tegen deze kleine groep zakenlieden, maar tegen de hele Britse zakenwereld én het onzichtbare burgerpubliek in de 'zaal' van het Internet. Zo waarschuwde hij de Internetsector om zich psychologische en fysiek te wapenen tegen hevige schommelingen van de markt, die onherroepelijk zal leiden tot het verdwijnen van een reeks bedrijven die nu succesvol zijn of lijken. "De industrie moet voldoende robuust zijn als de dingen veranderen. Dit is een markt die echt zal veranderen, die omhoog gaat, valt en all the rest of it." Volgens Blair moeten bedrijven het publiek geen valse hoop geven, maar ze op "de vluchtigheid van de markt" voorbereiden. Want anders zullen ze ontdekken "dat de politiek onder druk komt verkeerde beslissingen te nemen bij de eerste schok." De symptomen zijn er. Lastminute.com, een Brits internetbedrijfje dat overgebleven vliegtuigstoelen en hotelkamers tegen gereduceerd tarief verkoopt, ging een dag eerder spectaculair naar de beurs, werd 732 miljoen pond waard en verloor er gisteren weer honderd. Hetzelfde gebeurt op de telecom-markt waar nieuwe en gevestigde bedrijven elkaar met goedkope Internetaanbiedingen om de oren slaan en waar nieuwe en oude namen als Freeserve en British Telecom turbulentie tegenkomen. In die discussie mengt de Britse overheid zich nauwelijks. Maar tegen journalisten zei premier Kok dat ook in Nederland "de telefoontik goedkoper moet worden". Het klonk vertrouwd Nederlands.
|
NRC Webpagina's
16 MAART 2000
|
Bovenkant pagina |