NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

COEN VAN ZWOL
De gloriedagen van Arnold Schwarzenegger (52) zijn voorbij. End of Days, zijn laatste Terminator-variant, flopte. Het publiek is uitgekeken op de komedies die de spot drijven met zijn imago en opgeblazen fysiek - Arnold kleuterleider, Arnold zwanger. Zijn hartkleppen lekken, zijn restaurantketen Planet Hollywood stagneert, de zwaartekracht krijgt vat op zijn spierbundels. Gelukkig beseffen Europa en Azië nog niet dat hij op zijn retour is; dat houdt de recette nog een beetje op peil.

Vanavond de film waarin de Terminator zijn eerste roestplekken vertoonde. Ondanks een megalomane reclamecampagne haalde de film in 1993 nog geen fractie van de recette van Jurrasic Park. Zelfs de al eerder afgeschreven Sylvester Stallone boekte dat jaar meer succes met het bergklimmers-spektakel Cliffhanger.

Wat scheelt er aan The Last Action Hero? De film gaat over het jongetje Danny, dat door een magisch bioscoopkaartje terechtkomt in de film van zijn favoriete actieheld, Jack Slater. Daar regeren alle clichés van het genre. Danny helpt zijn idool en overtuigt hem ervan dat hij een fictief karakter is. De slechterik (gimmick: een kunstoog) weet evenwel naar de echte wereld over te stappen, op de hielen gezeten door onze helden. Zijn doel: het vermoorden van de acteur Arnold Schwarzenegger, een sukkel die zich door zijn vrouw laat koeioneren, zodat die nooit meer Jack Slater kan spelen.

The Last Action Hero is niet echt mislukt, maar evenmin geslaagd. Het spelen met de grenzen tussen film en realiteit is een leuk uitgangspunt voor komedies (Purple Rose of Cairo) of horror (Scream). Hier werkt het niet helemaal omdat de makers te laf waren om rigoreus te kiezen. Het had een dolle parodie kunnen worden, maar de makers willen ook dat we hier en daar een traantje wegpinken. Als actiefilm werkt het niet omdat het geweld te nadrukkelijk onserieus is. Irritant is ook het lawaaiige acteren van het jongetje Danny.

Maar misschien ligt het probleem dieper. De jaren-tachtig actiefilms zijn op zichzelf al ironisch. De opgepompte vleestaarten, het slapstick- geweld, de super-explosies, de droge oneliners bij geslaagde afrekeningen: net als bij Amerikaans worstelen wordt het publiek niet geacht de zaak helemaal serieus te nemen. Juist Schwarzenegger heeft altijd uitgeblonken in die vette, relativerende knipoog richting publiek. En een parodie maken op ironie, dat is misschien wat te veel van het goede. Voor Arnold.

The Last Action Hero (John McTiernan, VS, 1993), SBS6, 20.30-22.50u.