NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Gedeelde zege van Kramnik en Kasparov

Door DIRK JAN TEN GEUZENDAM
LINARES, 11 MAART. Garry Kasparov en Vladimir Kramnik besloten gisteren eigenhandig de hoofdprijs van het schaaktoernooi in Linares te delen. Ze eindigden samen bovenaan en wensten daarna niet snel te schaken of te loten om tot een winnaar te komen.

Arbiter Juan Vargas had voor de gelegenheid een vijf-pesetastuk uit 1885 bij zich gestoken. Hij moest wel, want als alledrie de partijen in de laatste ronde in Linares in remise zouden eindigden, zou het lot over de winnaar moeten beslissen. Een andere mogelijkheid bood het reglement niet. De gedecideerde Vargas had voor het begin van de tiende en laatste ronde alle spelers een brief overhandigd, waarin de opmerkelijke oplossing helder stond beschreven.

Ja, er bestond een reële mogelijkheid dat het 'Wimbledon van het schaken' zou worden beslist door een ordinaire toss. Een deel van de vastberadenheid van Vargas verdween op het moment dat inderdaad alle partijen in remise eindigden. Na een vroege puntendeling tussen Chalifman en Sjirov slaagden noch Kasparov noch Kramnik erin om hun gunstige stellingen tegen Anand en Leko in winst om te zetten.

Gevraagd hoe het nu verder zou gaan, bevestigde Vargas nogmaals dat het lot zou beslissen, maar wanneer dat zou gebeuren wist hij nog niet. Eerst ging hij staan luisteren bij de spelers. Kasparov bleek er zich niet druk om te willen maken. "Met het spel dat ik heb laten zien, verdien ik niet om te winnen", zei hij lauw. Zijn ogen lichtten pas op bij de suggestie van een kennis dat hij beter in een paar partijen snelschaken met Kramnik tot een beslissing kon komen. Het idee sprak Kasparov aan, maar eerst wilde hij overleggen met zijn secondant Joeri Dochoian. Die had al tot zijn schrik gezien dat de vermoeide Kasparov het plan niet meteen van de hand wees en hij troonde zijn baas snel mee naar diens hotelsuite.

Opmerkelijk genoeg luisterde even verderop Kramnik al even belangstellend naar het voorstel, maar ook hij werd door zijn secondant Miguel Illescas terzijde genomen. Kramnik besloot toen om met Kasparov te gaan bespreken wat de beste oplossing was. Arbiter Vargas wachtte met een deel van het organisatiecomité in de gang op de uitkomst van het beraad. Net toen een van hen de moed had bijeengeraapt om op de deur te kloppen, zwaaide die open en stapten Kasparov, zijn moeder Klara, Dochoian en Kramnik naar buiten.

Hun besluit was eensgezind. Een paar snelschaakpartijtjes waren geen waardige afronding van dit toernooi. "Wij stellen daarom voor dat er twee winnaars zijn", zei Kasparov. Ook had hij een oplossing voor de verzilverde Mijntoren, de trofee voor de toernooiwinnaar. "We delen de winst en Vladimir mag de trofee hebben", vond Kasparov. Kramnik keek lichtelijk verbaasd naar de man die ooit zijn leermeester was, later zijn baas en nu zijn grootste rivaal. Als compromis suggereerde Kramnik dat er na het toernooi misschien een tweede exemplaar van de prijs vervaardigd kon worden, maar dat vond Kasparov niet nodig. "Nee, neem jij hem maar, ik heb er al genoeg."

Het was een mooi gebaar van Kasparov, die bij zijn zesde hoofdprijs in Linares goed aanvoelde wat het voor Kramnik betekende om hier voor het eerst te winnen. De 24-jarige Moskoviet reageerde onbekommerd en spontaan, maar ook zelfverzekerd. "Ik ben enorm blij met deze overwinning. Eigenlijk was Linares het enige grote klassieke toernooi dat nog op mijn erelijst ontbrak. Bovendien was het een verdiende overwinning."

Kramnik concludeerde ook dat hij nu al 79 partijen ongeslagen is. "Ik zal niet beweren dat ik nu een match tegen Kasparov verdien, maar mocht hij geïnteresseerd zijn dan zal ik geen nee zeggen."

( a d v e r t e n t i e s )