NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Het is een onherroepelijk beeld, zo'n zwaar, viermotorig vliegtuig dat in de mist opstijgt met ex- dictator Pinochet erin. Geen demonstrant die het nog kan stoppen. De nieuwsprogramma's konden er geen genoeg van krijgen, want het lijkt net een stripverhaal.

Het vliegtuig is de ex-dictator zelf geworden, grauw, statig, eenzaam, met zwaar ronkende motoren. Hoe zou dat gaan in een stripverhaal? Op de voorgrond van het plaatje staat een eenzame demonstrant met half opgevouwen spandoek ("deksels, te laat!") en in de volgende afbeelding ziet hij wolkjes uit het vliegtuig komen, met tekst erin. "Caramba", zegt het vliegtuig, want het komt uit Chili. "Caramba, dat was op het nippertje." In het echt heb ik trouwens nog nooit iemand 'caramba' horen zeggen, wel iets anders, wat ik hier niet zou willen herhalen. We zien nog hoe de dictator - eenmaal in de lucht - kwiek uit zijn rolstoel stapt om een dikke sigaar op te steken en zichzelf een whisky in te schenken. Nee, ze zijn nog niet van hem af. Daarmee eindigt dan deel 2 van de stripserie en deel 3 begint met de ex-dictator die in zijn Chileense paleisje zijn zonnebril weer heeft opgezet en een trawant bij zich roept om zijn volgende list te beramen. Het zware pistool van de helper hangt losjes in de gordel. In elk internationaal avontuur is wel een Hollander te vinden - zo'n balling uit eigen keuze die vindt dat ons land sinds het kabinet Den Uyl naar de haaien is gegaan - en die zag ik gisteren op Nova vanuit Londen in de gedaante van ene P. Schaad. Hij droeg een donker pak, klederdracht van de financiële city, en werd geïntroduceerd als "persoonlijke vriend van Pinochet". Hij had de ex-dictator nog voor zijn terugkeer naar Chili aan de telefoon gehad en wist te melden dat die niet meer kon lezen en dat hij zich daarin "wilde oefenen". Dat was dus het bewijs dat hij er niet best meer aan toe was en dat hij zo'n proces niet meer aan kon.

Cees Driehuis interviewde de "vriend van Pinochet" beleefd via de satelliet en dat zou in de dagen van Den Uyl wel anders toe zijn gegaan. Schaad zou net zo lang zijn beledigd tot hij woedend uit de studio was gestapt. Nu wint de nieuwsgierigheid het van de morele verontwaardiging. Nederland is een beetje van slag af, want het bevond zich niet onder de landen die om uitlevering vroegen. Die Schaad kan rustig terugkomen. Bij de protesten tegen Haider waren we ook al geen gidsland. In de Pinochet- kwestie had België Nederland al de loef afgestoken door om uitlevering te vragen. Op het BBC-nieuws werd een teleurgestelde juridisch adviseur van de Belgische regering geïnterviewd. Maar in ieder geval had de Britse regering het principe aanvaard dat zo'n ex- dictator kon worden uitgeleverd en zowel voor- als tegenstanders van uitlevering vonden dat een belangrijk precedent. Maar goed, terug naar Schaad, ik zou meer willen weten over zijn vriendschap met Pinochet. Was die pas afgelopen jaar ontstaan of liep die al veel langer? Was die vriendschap tot stand gekomen via Britse conservatieve kringen die besloten zich uit ideologische overtuiging over Pinochet te ontfermen? Pinochet als conservatieve lakmoesproef, Thatcher had het al aangegeven door haar hartelijke bezoek. Wat er gezegd werd, was minder belangrijk dan dat ze er zat, voor iedereen zichtbaar. De bejaarde gepensioneerden warmden zich aan de cameralichten. Verrichtte Schaad hand- en spandiensten? Hadden ze levendige conversaties over de politiek en wat had Schaad daarvan opgestoken? Of waren het alleen moeizame contacten met een invalide oude man die nauwelijks nog een woord kon uitbrengen? Er hoort ook een foto in een lijstje bij waarop Schaad grijnzend staat afgebeeld naast de ex-dictator, een jachttrofee, dat door de meeste mensen wordt gemeden. Zouden zakelijke connecties een rol spelen en zouden ze elkaar nog blijven schrijven of ontmoeten? Ik kijk uit naar Deeltje 3.