NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

TERWIJL HET AANTAL arbeidsongeschikten in Nederland gestaag stijgt, daalt het niveau van de politieke discussie over dit onderwerp. Over de zaak zelf gaat het nauwelijks nog, over de vermeende intenties van de diverse deelnemers aan de discussie des te meer. Opnieuw wordt duidelijk dat de WAO dermate historisch beladen is dat een zinnig gesprek praktisch onmogelijk is.

Het WAO-debat heeft onlangs een nieuwe dimensie gekre gen toen de VVD aankondigde dat ze samenwerking met het CDA zoekt om het beroep op de arbeidsongeschiktheidsregelingen terug te dringen. De eerste proeve van deze gelegenheidscoalitie bleek eind vorige maand uit een reeks gezamenlijke vragen aan staatssecretaris Hoogervorst (Sociale Zaken). Beide partijen hebben ook al het woord 'initiatief-wetsvoorstel' laten vallen. VVD en CDA willen zich vooral concentreren op de grote groep psychisch arbeidsongeschikten. Het afgelopen weekeinde leverde PvdA- fractievoorzitter Melkert een 'constructieve' bijdrage aan de discussie door coalitiepartner VVD te betichten van ketelmu ziek. Tegelijkertijd kwalificeerde partijleider De Graaf van D66 de ideeën van de VVD als 'simplisme dat het borrelpraat niveau niet overstijgt'.

HIERMEE GEVEN de partijen aan de ernst van het WAO-probleem nog steeds niet te onderkennen. Als het gaat om het aantal arbeidsongeschikten loopt Nederland ver uit de pas met de rest van Europa. Bijna dertien procent van de beroepsbevolking, ofwel één op de acht werknemers, is arbeidsongeschikt verklaard. Nog verontrustender is dat, vergeleken met begin jaren negentig toen de WAO alom als natio naal probleem werd erkend, de situatie nauwelijks is verbeterd. De reorganisatie van de uitvoeringsinstellingen die zich bezighouden met de sociale zekerheid, bedoeld om het beroep op de WAO terug te dringen, heeft zich vooralsnog vooral tegen WAO'ers gekeerd. Alle instanties zijn zo druk be zig met herstructurering (zonder dat duidelijk is waarheen), dat er nauwelijks aandacht is voor de behandeling van individuele gevallen.

DE HEERSENDE CHAOS op het uitvoeringsvlak kan de politiek zich als geheel aantrekken. Er is geen richting gegeven, maar modieus gelaveerd tussen privatisering en collectivisering van de sociale zekerheid. Intussen liep de zaak verder uit de hand. De goedkope wijze waarop de partijen elkaar nu bestoken, wijst er op dat een doorbraak voorlopig nog niet te verwachten is.

( a d v e r t e n t i e s )