NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Het begin van een militaire actie in Libanon is duidelijk, maar de afloop niet, zo blijkt eens temeer. In Israel groeit de kritiek op premier Baraks koers jegens de Libanese beweging Hezbollah.

Door onze correspondent SALOMON BOUMAN

TEL AVIV, 9 FEBR. Premier Ehud Barak heeft zich verkeken op de reactie van Hezbollah op de Israelische luchtaanvallen op de drie elektriciteitscentrales in Libanon. Hij en het opperbevel waren ervan overtuigd dat de Libanese fundamentalistisch-shi'itische beweging Hezbollah in een reflex Noord-Israel onmiddellijk onder zwaar katjoesjaraketvuur zou leggen. Dat zou dan de aanleiding moeten zijn voor het activeren van fase twee van de militaire operatie tegen Hezbollah. Maar Hezbollah heeft niet in dit Israelische lokaas gebeten. De leiders van deze organisatie in Beiroet en de Israelische bevolking zijn nog onkundig van wat de generaals in Tel Aviv voor Hezbollah in petto hadden. Verondersteld kan echter worden dat Israelische troepen nog steeds paraat staan om bij het neerkomen van de eerste katjoesjaraketten op het noorden van Israel een grote zuiveringsactie te beginnen in en tegen Libanese dorpen in Zuid-Libanon. De bevolking in dat deel van Noord-Israel dat binnen het bereik van de katjoesjaraketten ligt, wordt in de verwachting dat Hezbollah alsnog zijn zelfbeheersing verliest zelfs met dwangmaatregelen in de schuilkelders gehouden. Het is Israel een doorn in het oog dat Hezbollah-strijders volgens Jeruzalem in strijd met de akkoorden van 1996 vanuit Libanese dorpen het leven van de Israelische soldaten in Zuid-Libanon met geavanceerde antitankraketten tot een hel maken. Deze akkoorden verbieden Israel en Hezbollah om vanuit burgerdoelen aan te vallen. Volgens Israelische militaire woordvoerders hebben Hezbollah-strijders Libanese dorpen tot vrijplaatsen gekozen vanwaar zij tegen het Israelische bezettingsleger opereren. De akkoorden van 1996 kwamen met Amerikaanse en Franse bemiddeling en Syrische en Israelische instemming tot stand na de mislukte grote Israelische militaire operatie die premier Shimon Peres vlak voor de algemene verkiezingen tegen Hezbollah lanceerde onder de naam 'Druiven der gramschap'.

Zowel Syrië als Libanon geven sedert zondag signalen af aan deze akkoorden te willen vasthouden, terwijl daarover in Jeruzalem tegenstrijdige geluiden klinken. In deze standpunten zit voor de nu op volle toeren draaiende Amerikaanse diplomatie voldoende aanleiding om de akkoorden, wellicht aangepast aan de nieuwe situatie, te redden als tak waarop het het vredesproces tussen Israel en Syrië rust.

Premier Barak, zelf een ex-chefstaf, kan geen ander objectief hebben dan met een echte of schijnoverwinning op Hezbollah de weg te effenen voor een zo eervol mogelijke terugtocht van het Israelische leger uit het "Libanese moeras" in het raam van een vredesregeling met Syrië en Libanon. Dat was een van de hoofdthema's van het politieke programma waarmee Barak vorig jaar het premierschap in de wacht sleepte. Hij gaf 1 juli dit jaar als streefdatum aan voor de beëindiging van het in 1978 als offensief tegen de Palestijnen begonnen Israelische militaire avontuur in Libanon, dat is uitgedraaid op een conflict met Hezbollah. "Het heeft geen zin tot juli te wachten", is de kop van een hoofdartikel in de gezaghebbende krant Ha'aretz vandaag, "Eerder terugtrekken uit Libanon is zowel een politieke als militaire noodzaak", concludeert deze krant.

Nu de militaire operaties in Libanon door het onverwachte gedrag van Hezbollah niet volgens plan verlopen zwelt de kritiek, in de politiek en in de media, tegen Baraks "gok in Libanon" aan. Opnieuw wordt een oude waarheid van stal gehaald: het begin van een militaire actie in Libanon is duidelijk maar de afloop niet.

Zie ook:

Wraakactie Israel tegen Hezbollah (8 februari 2000)

( a d v e r t e n t i e s )