NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Hoe noemde de sociale wetenschapper Peter van der Veer het afgelopen zaterdag in de polemiek over multiculturalisme in deze krant? Nederland is een "transnationale samenleving".

We zien de ontmanteling van de natiestaat. "Het nationale territorium" is steeds minder "criterium van identiteit". Dus wie naar Nederland emigreert, sorry, migreert, kan gewoon zichzelf blijven en hoeft niets meer bij te leren. De televisie moet wel een cursusje bij hem nemen. Die is niet meer bij de tijd. Het eerste wat ik zag bij het treinongeluk van afgelopen zaterdagnacht was de telling van het aantal Nederlanders. Ze waren er allemaal nog, op twee na en die waren misschien op eigen gelegenheid verder gereisd, zei de nieuwslezeres van het Journaal eerst nog hoopvol. Helaas, om acht uur 's avonds waren ze nog niet gevonden. Zouden ze misschien toch in die fatale eerste wagon hebben gezeten? Onverbeterlijk toch al die televisieverslaggevers. Geen enkele Nederlander die zich vandaag de dag nog afvraagt of er misschien ook andere Nederlanders in die trein hebben gezeten. Net zomin dat het iemand nog wat interesseert dat Gianni Romme wereldkampioen werd. Ze keken allemaal puur voor de sport, gisteravond, want dat snelle draaien van rondjes onder de subtiele bewegingen van de secondenwijzer is een waar spektakel waar ik nog lang over zou kunnen navertellen. Wat deed mevrouw Netelenbos nog bij die treinwrakken in Brühl? Haar roestvrijstalen glimlach schitterend in het cameralicht? Was de Duitse politiechef niet genoeg? Ze hadden de Europese commissaris van transport moeten sturen maar laat me nou niet weten hoe die heet en of het een man is of een vrouw. Of was hij/zij wel aanwezig en was het geen enkele verslaggever opgevallen?

Wie wel opviel, was de Koningin. Dat opvallen was niet de bedoeling, want ze was in burger, in Lech, in het land van Jörg Haider. Ze had haar vilten kroon niet op en dan hoort ze volgens een nieuw te ontwerpen 'gedragscode' van het Genootschap van Hoofdredacteuren door Nederlandse verslaggevers niet te worden waargenomen. Ik hield ook mijn hand op het beeldscherm, voor haar gezicht, maar ze dook er de hele tijd onderuit zodat de anderen in de kamer haar toch kregen te zien. Daar moet tegenwoordig toch software voor zijn. De Rijksvoorlichtingsdienst had overuren gedraaid om de wereld te vertellen dat de Koningin daar niet echt was. Maar in Oostenrijk hield niemand zich aan de gedragscode. Ze gingen haar uitgebreid filmen en fotograferen, terwijl ze uit de auto stapte. De burgemeester van Lech verwelkomde haar met rode tulpen en ik zag haar soepel op ski's de helling af glijden. De voorzitter van het Israelische parlement had haar geheel ten onrechte gezien en sprak er voor het Journaal schande van. Had die sukkel dan het begeleidende persbericht niet gelezen? Ze zat daar niet voor de natiestaat maar voor zichzelf. Ook al die programma's over de Nederlandse identiteit zijn achterhaald. Bestaat Nederland wel? van Herman Beliën op woensdag en Nederland volgens Pijpers op zaterdag. De vorige serie draaide om Pijpers zelf maar nu zet ze - geheel ten onrechte - de natie meer op de voorgrond. Afgelopen zaterdag over "zoals het klokje thuis tikt..." zag ik een chauffeursechtpaar dat met een viskoelwagen door Europa trekt. Het gezellige huisje met bed namen ze overal mee in de cabine van de auto. Het opmerkelijkst vond ik een vrouw op leeftijd die poppenhuizen had gebouwd. Pronkkamers, keuken, alles veel groter, waardiger en mooier dan in haar eigen huis. Oude zwartwitte familiefotoportretten had ze tot millimeters verkleind en in poppenlijstjes gewurmd. En 's nachts als haar man al in bed lag, gingen de lichten in de kamer uit en in het poppenhuis aan. En dan staarde ze uren alleen door de raampjes naar binnen in het huis dat ze niet bewoonde. Het deed me aan iets denken maar met Nederland had het niets te maken.