NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
De vrouw met de 147 persoonlijkheden, dat lijkt op het verdwenen kermisnummer "Stella met de vier borsten". Ik ken de tekst over Stella van buiten: "Zij heeft vier natuurechte borsten. Zij is geboren in Zuid-Afrika. Zij was de jongste telg van een groot gezin. Haar halsje is een beetje uitgegroeid tot de lengte van twee meter".

Vandaar dat ik reikhalzend uitkeek naar Ivo Niehes enthousiaste aankondiging over Liz die haar 147 persoonlijkheden had weten terug te brengen tot 27. Vind ik niet professioneel. Stella heeft het wel altijd bij haar vier borsten gehouden. Maar de reductie was wel een goede reden om Liz na vijf jaar nog eens in het programma te halen.

Komt dat zien, hier zijn de ongelofelijke feiten. Slachtoffer van seksueel misbruik door haar vader! Later is zij nog vaak misbruikt door vele psychiaters! Een van die psychiaters bekende en heeft zich later verdronken! Zij heeft negen kinderen, zes jongens en drie meisjes, en ze woont al dertig jaar met dezelfde man die volgens Niehe vaak vertwijfeld uitriep "ik ben met zoveel verschillende vrouwen tegelijk getrouwd!". Even vroeg ik me af of Niehe alle feitjes had gecheckt. Had zijn redactie al die persoonlijkheden nageteld? Wie was die psychiater die zich had verdronken en was die bekentenis voor de rechtbank of de politie gedaan? Maar laat ik geen spelbederver zijn voor dit prachtige nummer. Sinds haar eerste optreden bij Ivo Niehe had Liz een fantastische loopbaan als slachtoffer achter de rug. Boeken met titels als 'De 147 personen die ik ben', 'U bent niet ziek, U lijdt', ook Duitse vertalingen: 'Drama und Heilung einer multiplen Persönlichkeit'. Ze studeerde aan de universiteit en had een instituut om andere mensen met workshops te helpen. Een fragment uit een tekening kwam in beeld van haar naakte zelf, terwijl ze zich beschikbaar stelde aan haar vader. Het pikante deel bleef aan het oog onttrokken, want dit was de Tros. Een archiefopname van vijf jaar geleden werd getoond met een jonge, slankere Niehe. Daarin vertelde ze geamuseerd dat ze een keer als Karel op een terras was neergestreken en zomaar haar t- shirt had uitgetrokken. De kijker kon zich wel voorstellen wat er toen tevoorschijn kwam. Maar de ober kwam zeggen dat dat toch niet kon. Ze ontdekte het toen ook maar switchte snel weer terug naar Karel: "Zij denken natuurlijk, dat is een vrije tante maar Karel liet zijn pilsje staan en racete weg op de fiets. Hij was heel boos." Ik dacht aan die moordzaak in Amerika, waarbij de verdachte vrijspraak eiste omdat hij ten tijde van de moord een andere persoonlijkheid was. Tijdens het nieuwe interview met Niehe was ze Elsa, de rationele vrouw, die Liz, de emotionele persoonlijkheid, in bedwang had. Het ging hun voor de wind. Niehe vroeg hoe het met Karel ging en die leefde nog steeds, zei ze. Niehe had hem wel eens de groeten kunnen doen. Ze leverde strijd met psychiaters en wetenschappers die haar verschijnselen niet erkenden.

Ik vraag me af waarom die erkenning nodig is. Geven Niehe en het grote publiek dan niet meer dan genoeg aandacht? Een slachtoffer is moeilijker in twijfel te trekken dan een gewoon kermisnummer. Haar boeken zullen vast leesbaarder zijn dan al die doorwrochte wetenschappelijke artikelen en standaardwerken. Dat Niehe haar slachtofferschap als een vorm van entertainment behandelt, tussen de filmsterren en zangers door, vind ik tenminste eerlijk. Menig kwijlend nieuwsprogramma zou daar een voorbeeld aan kunnen nemen. Later op de avond kwam in Simek Adverteert! een vrouw die verschijningen kreeg van haar 29 jaar geleden overleden baby Brigitte. De baby was nu een volwassen vrouw geworden en hielp haar andere dochter. Martin Simek vleide zich om deze vrouw heen, een en al aandacht. Hij vroeg hoe andere mensen zich moesten openstellen om dat soort verschijningen te krijgen. Mij lijkt het heel simpel: zet gewoon de publieke televisie aan.