U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
    R A D I O  &   T E L E V I S I E  
NIEUWS  | TEGENSPRAAK  | SUPPLEMENT  | AGENDA  | ARCHIEF  | ADVERTENTIES  | SERVICE 

  NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e


Televisie

Radio

F I L M   V O O R A F :
Zusje

ELLEN DE BRUIN
Een van de mooiste vormen van liefde is die tussen het enige broertje en het enige zusje in een gezin, als beiden een jaar of vijf, zes zijn. Onvoorwaardelijker dan wat je met andere kinderen hebt, gelijkwaardiger dan met je ouders, veel sterker omdat je samen ontdekt hoe groot en boos de buitenwereld is, en nog ongecorrumpeerd door seks. Het enige dat je weet is dat je jammer genoeg niet mag trouwen, later, want dan krijg je mongooltjes, maar van wie en waarom weet je niet. Zo puur en onschuldig wordt liefde daarna nooit meer. En het gaat voorbij: er komen vriendjes, vriendinnetjes, je krijgt elk een eigen leven.

De film Zusje gaat over wat er kan gebeuren als het níet voorbij gaat. Een erger liefdesverdriet bestaat niet - zo'n grote liefde waar je niets mee kunt, niets mee mag. Er kan een hoop misgaan als je zo'n gevoelig onderwerp probeert te verfilmen. Voor je het weet heb je een platte film gemaakt vol grote-publieksemoties en met incest als modieus thema. En je zit er eigenlijk een beetje op te wachten dat dat gebeurt, in zo'n succesfilm als Zusje.

Maar het gebeurt niet. Zusje is van begin tot eind even schrijnend als het thema vereist. Een broer filmt het leven van zijn zusje (Kim van Kooten) op een opdringerige, Frans Bromet-achtige manier. De twee geven duidelijk veel om elkaar maar weten niet wat ze daarmee moeten. Het is waarschijnllijk al erg om zo door Bromet gefilmd te worden, maar als iemand van wie je houdt zo afstandelijk doet, moet dat een ramp zijn. Tegelijkertijd heeft de film iets volkomen eenvoudigs. Alsof je zelf zo een camera zou kunnen pakken en ook zo'n film maken. En alsof je daar alleen maar even je vriendenkring voor hoeft uit te nodigen als acteurs, want het lijkt alsof er voor Zusje een groepje Amsterdamse studenten is geronseld dat gewoon zichzelf speelt - ze spreken zelfs normaal Nederlands, en geen soaptaal. Zo'n moeilijk onderwerp op zo'n simpele manier verfilmen heeft alleen al iets roekeloos: het ziet er zo makkelijk uit maar het is natuurlijk razend knap. Al met al is Zusje de film geworden die je zou willen maken als je ooit nog eens een film zou maken. Maar omdat de meesten van ons dat nu eenmaal niet kunnen, moeten we maar weer gewoon kijken, vanavond.

Zusje (Robert Jan Westdijk, NL, 1996), Canvas, 20.55-22.30u.

NRC Webpagina's
12 JANUARI 2000


    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl)