NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

EEN ARM KIND in de Derde Wereld financieel adopteren zodat het uitzicht krijgt op een betere toekomst - wat is er nu fraaier dan zo'n daad van medemenselijkheid? Deze gedachte ligt ten grondslag aan Foster Parents Plan International, een organisatie die wereldwijd donateurs in staat stelt om kinderen in ontwikkelingslanden financieel te ondersteunen. Vooral in Nederland slaat deze betrokkenheid aan: de Nederlandse afdeling van Foster Parents telt met 360.000 deelnemers een kwart van het totale aantal FPP- ouders ter wereld. Foster Parents is ook al jaren de grootste fondswerver in Nederland onder particulieren. Met dank aan 'bekende' Nederlanders die zich graag inspannen voor de organisatie.

Op de valreep van het oude jaar heeft minister Herfkens (Ontwikkelingssamenwerking) besloten om Foster Parents de status van 'medefinancieringsorganisatie' (MFO) te verlenen. MFO's zijn particuliere organisaties die met overheidsgeld projecten uitvoeren in ontwikkelingslanden. Traditioneel komen ze voort uit de missie (Cordaid) en zending (ICCO), waarbij zich de sociaal-democratische NOVIB en het humanistische HIVOS hebben gevoegd. De herkomst van deze vier organisaties roept herinneringen op aan de verzuiling, maar de afgelopen jaren zijn ze uitgegroeid tot een soort zelfstandige bestuursorganen op het gebied van ontwikkelingshulp. Ze onderhouden hun eigen netwerken van organisaties in ontwikkelingslanden, ze zijn ingebed in internationale verbanden en ze vervullen een taak in het Nederlandse ontwikkelingsbeleid: steun aan particuliere initiatieven buiten de overheidskanalen om en een kritisch geluid van solidariteit met ontwikkelingslanden in Nederland.

Voor de MFO's is dit jaar 689 miljoen gulden beschikbaar, tien procent van de begroting van Ontwikkelingssamenwerking. Dit bedrag neemt jaarlijks toe aangezien de begroting voor Ontwikkelingssamenwerking gekoppeld is aan het almaar stijgende nationale inkomen.

Waarom heeft Herfkens besloten om Foster Parents Plan aan het lijstje van MFO's toe te voegen? Haar overweging - Foster Parents is een professionele instelling die aan alle inhoudelijke toetsen voldoet - is niet ter zake. Er zijn wel meer professionele instellingen denkbaar. Het eerste argument tegen de toelating van een nieuwe MFO is dan ook dat de versplintering om de hoek ligt: waarom niet ook de Nationale Postcodeloterij tot MFO gepromoveerd, die aan Foster Parents (en overigens ook aan NOVIB) steun geeft? Of anders Greenpeace, Amnesty International of de natuurorganisaties die zich inzetten voor de bewoners van het regenwoud? Dat zijn allemaal gerespecteerde organisaties met een goed doel en een flinke achterban. Maar daarmee nog geen verstrekkers van ontwikkelingshulp.

HET TWEEDE ARGUMENT is dat de vier huidige MFO's na een aantal hervormingen behoorlijke professionele organisaties zijn. En tenslotte houdt Foster Parents, als typische fondsenwerver, zich bezig met een andere vorm van hulp: eerder knuffelhulp dan steun aan maatschappelijke verandering in ontwikkelingslanden. Daar is op zichzelf niets op tegen, maar dit maakt het geen reden voor de overheid om dit te financieren. Ook niet als Herfkens hoopt hiermee een nieuwe 'achterban' voor politieke steun aan ontwikkelingshulp te kunnen kopen.

Herfkens heeft bij haar aantreden het mes gezet in de uitgedijde bilaterale hulpverlening (van 'overheid tot overheid') van Nederland. Met steeds meer ontwikkelingslanden was Nederland onder haar voorganger Pronk een 'hulprelatie' aangegaan. Terecht heeft Herfkens dit aantal landen drastisch teruggebracht. Maar nu zet ze aan de hulpverstrekkende kant de deur open voor proliferatie naar méér organisaties. Dat leidt tot een verkaveling die ze op landenniveau juist wil tegengaan.

Zie ook:

'Ernstig conflict' met Herfkens (4 januari 2000)

( a d v e r t e n t i e s )