NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

In het voorjaar wist Lousewies van der Laan nog waarom ze "een mooie carrière" opgaf voor "dat verschrikkelijk Europees Parlement". Nu niet meer.

Door onze correspondent BEN VAN DER VELDEN

BRUSSEL, 21 DEC. Pas een half jaar is ze Europarlementariër, maar nu al weet Lousewies van der Laan dat de Europese politiek een tegenvaller is. Afgelopen voorjaar zei ze als lijsttrekker van D66 bij de Europese verkiezingen zeer zelfbewust dáárheen te willen "waar de macht zit". Nu zegt ze dat ze zich "wel erg afvraagt" of ze in 2004 nog een keer kandidaat voor een zetel in het Europees Parlement wil zijn. "Misschien ga ik iets heel anders doen. Misschien kan ik wel heel mooi zingen. Dat lijkt me echt gaaf, om een band te hebben. De doorbraak van Tina Turner kwam ook wat later."

De 33-jarige Van der Laan geeft toe dat ze tevoren kon weten wat het lidmaatschap van het Europees Parlement betekent. Maar wat ze tijdens haar verkiezingscampagne zei over haar overstap als woordvoerder van de toenmalige Nederlandse Eurocommissaris Hans van den Broek naar het parlement, deed ze "gedeeltelijk voor de beeldvorming". Immers: "Ik kreeg vaak de vraag: waarom gaat iemand met zo'n mooie carrière in godsnaam naar dat verschrikkelijke Europees Parlement? Maar ik vond dat ik, alleen door die stap te maken, kon helpen om het imago van het parlement wat te verbeteren."

Ze had niet verwacht dat de organisatie van het Europees Parlement zo slecht zou zijn, dat er zoveel "politieke spelletjes" gespeeld zouden worden en dat ze zoveel zou moeten reizen.

De reizen die zij met Van den Broek maakte, waren altijd zorgvuldig gepland. Als parlementariër moet ze zich voortdurend aanpassen. "Het is altijd onvoorzien, alles verandert hier. Een stemming wordt verschoven, waardoor je opeens een dag langer moet blijven. Er is opeens spoedoverleg in Den Haag waardoor je een dag eerder weg moet. Ik heb een appartement in Den Haag en een in Brussel. Als het parlement in Straatsburg vergadert, ben ik daar een week. Het is een raar zwerversbestaan."

Toch ontkent ze spijt te hebben van haar waarschijnlijk tijdelijke overstap naar de politiek. Het maakt haar wel dikwijls "doodmoe". Ze zegt: "Het rare is dat dit werk zo zwaar is als je het zelf maakt. Je bent je eigen baas en aan je eigen kiezers verantwoording verschuldigd. Als je niets doet, gebeurt er ook niets." Ze heeft de afgelopen maanden een rapport gemaakt voor het verlenen van 'kwijting' (goedkeuring) aan de Europese Commissie voor de uitvoering van de begroting van de Europese Unie. Veel Europarlementariërs vinden het maken van rapporten met hun naam erop een belangrijke taak. Maar voor Van der Laan hoeft het niet nog een keer.

"Als je invloed wilt hebben op een rapport kun je ook amendementen indienen. Ik ben lid geworden van de commissie voor begrotingscontrole omdat die invloed heeft. Ik ben expres niet in de commissie buitenlandse zaken gaan zitten, omdat het parlement op dat terrein niets te zeggen heeft." Het Europees Parlement debatteert dikwijls uitgebreid over de internationale politiek. Van der Laan: "Dat vind ik een van de meest nutteloze dingen."

De "politieke spelletjes" die haar ergeren, zijn vooral de pogingen van christen-democraten en socialisten over en weer om te voorkomen dat de tegenpartij een succesje boekt. Ze noemt een voorbeeld waarbij de christen-democraten meer dan veertig amendementen op een rapport van haar PvdA-collega Michiel van Hulten zouden hebben ingediend, alleen maar om te voorkomen dat dit rapport op een bepaald tijdstip in de plenaire vergadering behandeld zou worden. "Ik dacht: waar zijn ze toch mee bezig! Het zijn pure politieke spelletjes, niet omdat er inhoudelijk iets op het spel staat, maar alleen om anderen dwars te zitten."

Sinds dit jaar het Verdrag van Amsterdam in werking trad, is het aantal gebieden waarbij het Europees Parlement meebeslist over de wetgeving belangrijk uitgebreid. Maar volgens Van der Laan heeft het parlement noch de staf noch de organisatie om al dat werk aan te kunnen. "Het parlement werkt nog op een snelheid van voor het Verdrag van Maastricht van 1991. Het is niet meegegroeid met zijn nieuwe verantwoordelijkheden." Ze wil daarom dat de Europarlementariërs meer geld krijgen voor de aanstelling van medewerkers. Maar ze erkent dat dit een moeilijk te verkopen zaak is, zolang het parlement zelf de totstandkoming van een statuut over de financiële vergoedingen van Europarlementariërs belemmert en een onafhankelijk financieel onderzoek naar de totstandkoming van het parlementsgebouw in Brussel tegenhoudt. "Het hangt allemaal met elkaar samen. Dit parlement moet het eigen huis op orde brengen, zich als een serieus parlement gedragen en daarvoor de mogelijkheden krijgen."

Een meevaller voor Van der Laan is de liberale fractie waartoe in het Europees Parlement de twee vertegenwoordigers van D66 behoren. Ze krijgt geen kritiek als ze in afwijking van de meerderheid van de fractie tegen een rapport over drugs stemt omdat daarin geen onderscheid wordt gemaakt tussen hard- en softdrugs. Afgelopen voorjaar vroeg ze zich nog af hoelang de "anti-Europese" VVD'ers het in de Liberale fractie zouden uithouden. Dat herhaalt ze niet meer. "Wat me erg is opgevallen, is dat de VVD in Europa een veel pro-Europeser geluid laat horen dan in Den Haag." Ze zegt dat ze dit kon weten voordat ze Europarlementariër werd. "Maar als je het elke dag meemaakt, dan merk je dat er echt verschillen zijn tussen wat VVD'ers in Den Haag en in Brussel doen."

Van der Laan denkt dat het aantal "jonge ambitieuze mensen" in het Europees Parlement dat hervormingen wil, is toegenomen. Dat was ook een meevaller. Maar in een half jaar heeft ze geleerd dat het niet eenvoudig is om een meerderheid in het parlement achter een voorstel te krijgen. "Het gaat langzaam, het zijn processen alsof je door de stroop moet, heel langzaam."

( a d v e r t e n t i e s )