NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Morgen treedt de Belgische kroonprins in het huwelijk met Mathilde D'Udekem d'Akoz. Het "maske" heeft België en de prins uit de mottenballen gehaald.

Door onze correspondent CAROLINE DE GRUYTER

BRUSSEL, 3 DEC. "De prins zonder eigenschappen" werd hij vroeger genoemd. Of een "sulleke", dat zo verlegen en muf was dat hij bij een bezoek aan een VN-organisatie de opgetrommelde Belgische werknemers enkel wist te vragen: "Is het leuk om in New York te wonen?" Maar nu kun je in Brussel vrijwel geen etalage bekijken of er hangt een levensgrote foto van deze zelfde kroonprins Filip (39), de oudste zoon van de Belgische koning Albert.

Ineens zegt 76 procent van de Belgen in peilingen dat hij "een goede koning zal zijn". Er worden porseleinen borden gemaakt met zijn beeltenis erop, vlaggen, ballonnen en cd's. Als het koningshuis het niet verboden had, hadden er nu zelfs Filip-bumperstickers in de winkels gelegen. Vanwaar die stormachtige ontwikkeling van, zoals een Belgische krant het noemde, "zero tot hero"? Simpel, zij het een beetje zijns ondanks: prins Filip gaat morgen trouwen met Mathilde D'Udekem d'Akoz.

Het lijkt wel of Mathilde, een 26-jarige logopediste die in september officieel als de 'aanstaande' van Filip werd gepresenteerd, zowel de prins als heel België uit de mottenballen weet te halen. Hoewel sommige Vlamingen die eerste weken klaagden dat Mathildes Frans beter is dan haar Nederlands, en zij dus straks geen goede koningin zou zijn voor alle Belgen, wordt zij inmiddels door het hele land op handen gedragen.

Als het goed is, wordt zij de eerste Belgische koningin die het land ooit heeft gehad. De huidige koningin Paola is bijvoorbeeld Italiaanse, Paola's voorgangster Fabiola Spaanse. Vrijwel niemand heeft Mathilde sinds haar presentatie een zinnig woord horen zeggen. Ze geeft geen interviews. Tijdens de zogeheten Blije Intredes, bezoekjes in den lande waarbij zij aan het publiek werd voorgesteld en waarbij veel meer mensen kwamen opdagen dan tijdens koning Alberts Blije Intredes zes jaar geleden, zwaaide en lachte ze alleen maar. Dat neemt niet weg dat ethologen in de media bloedserieus haar eeuwige glimlach analyseren, royalty-watchers niet moe worden erop te wijzen hoe slim zij is ("Naast haar baan als logopediste studeert zij psychologie!"), en dat menigeen met stelligheid oppert dat zij met haar ongedwongen houding Filip voor het eerst in zijn leven uit de plooi weet te krijgen.

Zelfs de 81-jarige ex-hofmaarschalk Herman Liebaers, die sinds zijn opmerking dat "hij (Filip) het niet kan" enige jaren geleden persona non grata is in het paleis, had twee weken geleden tijdens de verloving zin om voor het eerst van zijn leven "Leve België!" te roepen. Op het verlovingsfeest danste de Belgische adel zij aan zij met gesluierde migranten op muziek van Toots Thielemans en Raymond van het Groenewoud. Volgens Liebaers is de doodse, kloosterachtige sfeer die het paleis tijdens koning Boudewijn ademde, nu al uitgedreven door dat frisse "maske" waar Filip morgen mee trouwt.

Ongekende royalistische hoogconjunctuur in België

Het lijkt erop dat de Belgen met plezier dit huwelijk aangrijpen om weer in iets te kunnen geloven dat Belgisch is, en waar ze trots op kunnen zijn. Tijdenlang haalde België alleen het nieuws met pijnlijke affaires: de zaak-Agusta, kindermoordenaar Dutroux, het dioxine-schandaal, en het onvermogen van Waalse en Vlaamse politici om het ook maar ergens over eens te worden. Het weekblad Le Vif/L'Express heeft deze week Mathilde op de omslag met de titel: 'De Droom Mathilde'.

Dat is wat de Belgen lijken te willen, een engel aan wie ze zich kunnen spiegelen, die het goede der mensen belichaamt, een beetje buiten bereik maar tegelijkertijd van vlees en bloed zoals Lady Di dat was. Een meisje dat lief is voor kinderen en dat bloost, maar dat ook onaantastbaar is vanwege haar adellijke - en nu prinselijke - status. Niet voor niets schuimen de media dezer dagen hofkappers, hofleveranciers en etiquette-experts af, om de Belgen een glimp te laten zien van het leven in Hogere Kringen. Dat Filip en Mathilde een pepermolen op hun cadeaulijst hebben staan bij La Maison Jadoul in de chique Avenue Louise, is geen nieuws - dat het een peugeot is, de keizer onder de pepermolens, haalt de voorpagina.

"Zonder het koningshuis en het voetbalelftal", zegt een werknemer van restaurant Le Roy d'Espagne op de Brusselse Grote Markt, "was België al gesplitst. Ik ben blij dat we nu beseffen hoe waardevol de monarchie is". Het restaurant organiseert morgen voor ruim 100 gulden per couvert een champagne-ontbijt met uitzicht op het stadhuis, waar Filip en Mathilde in de echt worden verbonden. Na twee dagen waren alle stoelen weg.

Vergeten lijkt ook Delphine, de buitenechtelijke dochter van koning Albert, die in september nogal pijnlijk door de media werd ontmaskerd. Volgens een van de vele 'koninklijke analisten' die hier avond aan avond op de tv zijn, denken veel Belgen nu laconiek: "Beter een kind te veel dan helemaal geen nakomelingen". In 1991 was volgens peilingen 20 procent van de Belgen tegen de monarchie, nu is dat nog maar dertien procent - gelijkelijk verdeeld over Vlaanderen en Wallonië. Dat het huwelijk morgen de Belgische staat ruim 2 miljoen gulden kost, vinden veel Belgen wel veel. Maar als ze horen dat dit vooral in de schoonmaak van Brussel, de bescherming van de buitenlandse koninklijke gasten en muziekkapellen wordt gestoken, en dat het hof zelf opdraait voor de kosten van receptie en diner, verstomt het geklaag. De politie verwacht morgen 200.000 mensen in Brussel langs de route paleis- stadhuis-kathedraal. De enige domper zal de harde wind zijn, zeggen ze vandaag in de Brusselse cafe's: zal Mathildes hoed afwaaien, haar jurk (van het gerenommeerde modehuis Natan) opbollen? Maar daarmee is de kous niet af. Na morgen, voorspelt Francis Balace, de historicus van de universiteit van Leuven die afgelopen weken België's meest geraadpleegde 'koningskenner' werd, zullen Filip en Mathilde onderwerp van gesprek blijven. "De royalistische hoogconjunctuur zal nog een hele poos aanhouden". De Belgen, denkt hij, zullen niet zozeer speculeren over de vraag hoe het koningshuis moet functioneren. Dat is te zwaar en te moeilijk bovendien, want de Walen willen een machtiger koning en de Vlamingen een meer ceremoniële vorst. Nee, de Belgen lijken eerder gepreoccupeerd met een meer opbeurende vraag, die de communautaire dilemma's voor de verandering eens laat voor wat ze zijn, en geheel in stijl is met het sprookje dat de Belgen eindelijk eens in de schoot kregen geworpen: wordt het eerste prinsje in 2000, 2001 of 2002 geboren?

( a d v e r t e n t i e s )