NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

MARISKA GRAVELAND
Is het leuk als de filmkijkers in een bioscoop rijst gaan gooien als de hoofdrolspelers uit de film gaan trouwen? Of als er in de filmzaal waterpistolen worden leeggespoten als het regent in de film? Gillende bezoekers in jarretels? Sommige mensen vinden van wel, en deze uitzinnige participatie van de fans bij de musical The Rocky Horror Picture Show zou misschien bij de uitbreng in 1975 nog wel leuk zijn geweest, maar is jaren later vooral vreselijk irritant.

The Rocky Horror Picture Show is een krankzinnige parodie op slechte sciencefiction- en griezelfilms, die een geheel eigen leven is gaan leiden aan de andere kant van het doek, de filmzaal. De fans kennen alle dialogen uit het hoofd en gaan herhaaldelijk met de personages in gesprek. Maar wat zo ergerlijk is, is dat de hedendaagse fan is veranderd in een voorgeprogrammeerde volgeling, die op afgesproken momenten klakkeloos doet wat van hem verlangd wordt. Bij de ingang van de zaal worden vaak zelfs kant-en-klare Rocky Horror-pakketten verkocht met attributen die bij de voorstelling moeten worden gebruikt. Wie niet meedoet, is flauw.

Het is mooi dat filmliefhebbers zelf hun eigen canon kunnen vaststellen, en niet Citizen Kane tot favoriet uitroepen, maar een potentiële flop als The Rocky Horror Picture Show omarmen en hem zodoende tot een succes maken. Wat jammer is, is dat het fenomeen 'cult', bij uitstek het domein is van filmkijkers die zich niets aantrekken van goede smaak en cultuurconventies, ondertussen ook al weer een canon is geworden.

Vanavond, als de film op televisie te zien is, moet de kijker het zonder publiek doen en blijft alleen die film over. Dan blijkt dat wie van B- films in het sciencefiction- en griezelgenre houdt, beter naar de originele films kan gaan kijken dan naar de grappig bedoelde pastiche Rocky Horror die alles nog eens dunnetjes overdoet. Niet dat de schrijver van het verhaal over een decadente travestiet van de planeet Transsexual een gebrek aan fantasie had. De opeenvolging van bizarre gebeurtenissen rond een op seksbelust buitenaards wezen in een spookkasteel valt nauwelijks na te vertellen. Toch zijn er mensen geweest die hebben geprobeerd om serieuze essays te wijden aan de seksuele escapades van de hoofdpersoon Dr. Frank N. Furter en de betekenis van zijn uitspraak 'Don't dream it, be it' in onze huidige recreatiemaatschappij. Misschien is dat nog wel de grappigste reactie op The Rocky Horror Picture Show.

The Rocky Horror Picture Show (Jim Sharman, Engeland, 1975), Fox, 21.40-23.35u.