NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
De predikant van de jaren- negentig-hausse heet Kelder. Prachtige naam voor een roman. De hoofdredacteur van Quote, maandblad over rijkdom en succes, blijft eeuwig jong, omdat hij onder ouderen verkeert. Die zien in Jort Kelder de ideale jongere, want reeds op zijn twintigste gedroeg hij zich als een oude man. Al vroeg nam hij een vaste kleermaker in Noord- Italië en schreef hij met een collega een boek over pakken. Aan iedereen kan hij vertellen wat een 'fout' of een 'goed' pak is. Ouderen die ooit het pak als zodanig 'fout' vonden, stromen samen in seminars om zijn advies te horen.

Kelder levert de grijzende babyboomers de argumenten voor het snelle geld en ze ondervragen hem maar al te graag. Zijn pak houdt hij aan maar zijn stropdasje wil hij wel af doen, een goede babyboom-gewoonte. Als die ouderen gewetenswroeging hebben over hun babyblauwe lease-Alfa klaagt Kelder dat hij zijn Saab cabriolet maar niet kwijt kan aan de Amsterdamse grachten. Kelder trekt van de ene studio naar de andere. Of de camera komt bij hem op bezoek. Altijd in voor een sappig quootje. "Wij zijn een uitzondering in onze beschetenheid over geld", zei hij gisteren in Barend en Van Dorp. Slank, blond, goed in vorm maar toch stijfjes om zijn kostbare pak in de plooi te houden. En met het nette kameraden-taaltje van de beurs. Ik zag hem in allerlei nieuwsprogramma's en bij Paul de Leeuw, Het laatste Oor, op de Amsterdamse zender AT5, bij De Tafel van Pam, bij Barend en van Dorp en ik weet niet waar nog meer. Daar resideren de vernieuwers van vroeger die nu niet weten wat ze met al dat geld moeten doen. In deze jonge man zien ze zichzelf, keurig rebels. Niet zo progressief als zij, maar dat is dus de generatiekloof, die ze zo waarderen. Zo'n jongere moet je aanhoren. Hij spreekt de sussende taal van de beleggingsadviseur. Als iedereen aan zichzelf denkt, komt het wel goed met de samenleving. Kelder baande zijn pad naar de televisie toen het handjevol jongeren uit het ledenbestand van de PvdA nietsvermoedend tot protestgeneratie werd bevorderd. Kelder is ook zo'n leuke jonge jongen. Als gevorderde dertiger is hij de benjamin onder de tv- commentatoren. Gisteren mocht Kelder bij Barend en Van Dorp zijn laatste nummer presenteren met de 500 rijksten van Nederland. Ik moet bekennen dat mij zo'n lijst ook wel interesseert. Al die rijken zijn nu nog veel rijker geworden. Tijdens het gesprek passeerden onderin het beeld namen en bedragen, Joop van den Ende 740 miljoen, Huis van Oranje 6,6 miljard, Van den Broek van de supermarkt 1,1 miljard en dat is nog meer dan de familie Heijn. Als ik het in de kiosk zie liggen, blader ik er eerst vluchtig door en eindig ik bij de kassa om het thuis verder te verteren. Zulke lijstjes zijn amusant en het doet er niet toe of het klopt. Barend en van Dorp ondervroegen hem over de nauwkeurigheid. Er wordt bij de Kamer van Koophandel gekeken maar daar vind je niet zoveel. Vervolgens worden er schattingen gemaakt. Die schieten er nog wel eens naast. Van Dorp zei te weten dat het door Quote genoemde vermogen van 85 miljoen gulden van de voetballer Dennis Bergkamp niet zou kloppen. Bergkamp schijnt namelijk niet te beleggen en zou het door Quote geschatte rendement van 10 procent ("conservatief berekenen") per jaar niet halen. "Het is gemakkelijk te zeggen dat het niet klopt", zei Kelder. "Zeg dan hoe het wel is." Hierop protesteerde Van Dorp terecht. Ik moet Kelder nageven dat het in Nederland slecht is gesteld met de financiële openbaarheid, dus speurwerk is hard nodig. Maar is Kelder klaar voor het nieuwe millennium? Zal iedereen dan nog buigen voor het grote geld? Een uur eerder zag ik het gezicht van de jonge Prins Claus in een documentaireserie over de Oranjes. Hij lachte met die wangetjes de witte tanden bloot. Direct daarop opende het reclameblok met Super Kukident Kleefpasta. Ook Kelder zal ooit die producten aanprijzen. En hoe zullen zijn geliefde jongeren eruit zien? Met spijkerbroek en paardenstaart?