NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
In deze gevorderde fase van paars zijn er twee volumes te onderscheiden, die van de permanente ambtelijke ruis in Den Haag en die daarbuiten. Binnen zijn er de oude "financiële kaders, afspraken, richtlijnen". Feiten die daar niet mee stroken, worden verwerkt tot uitvoerige rapporten. Maar steeds vaker dringt er een geluid van buiten door dat de ambtelijke ruis overstemt. De Kamerleden van de coalitie kunnen het niet negeren, ook al zetten ze de koptelefoon van het regeerakkoord nog zo hard aan. Als de camera erbij is, levert de ontgoocheling mooie televisie op.

Waskracht had eergisteren een serie kwekelingen geïnterviewd die al voor de klas staan, terwijl ze nog lang niet zijn gediplomeerd. Ze worden zwart betaald. "Op het eind van de dag krijg ik een envelopje en dan is het tot volgende keer", zei de piepjonge Jasper in de bibliotheek van zijn Pabo. Voor zo'n tachtig gulden per dag. Studenten hadden zelfs de indruk dat sommige wanhopige schoolhoofden het geld helemaal uit eigen zak betaalden. "Als ik elk echt zou willen, zou ik elke dag wel kunnen invallen. De scholen zitten allemaal met een tekort", zei Jasper. Met deze feiten ging verslaggever Siebren Hodes naar de Kamerleden voor een reactie. Hij had zelfs een concept- Kamervraag opgesteld. Prachtig hoe de coalitie-Kamerleden houvast zochten. Rijpstra van de VVD greep naar het wetboek. "Als ze zwart betalen, zou dat een strafbaar feit opleveren", zei hij. Lambrechtse van D66 was oprecht verbaasd: "Het is voor het eerst dat ik dat hoor. Het is niet volgens de regels." Barth van de Pvda - de partij die vindt dat scholen te veel zeuren - vroeg zich af of "het veel voorkomt en wij er nooit van hebben gehoord". Ze was wantrouwig en ik kan me dat wel voorstellen omdat je bij Waskracht nooit weet of je niet in het ootje wordt genomen. Maar dit keer leek het echt. Onverwachte randvoorwaarde.

Een andere amusante confrontatie was in Den Haag Vandaag over het tekort aan verpleegkundigen. A. Kant van de SP stelde voor om die verpleegkundigen eenmalig vijf procent erbij te geven. Inmiddels verdienen ze honderden guldens per maand minder dan ongediplomeerde bediendes bij Albert Heijn, had Den Haag Vandaag uitgezocht. Rob Oudkerk van de PvdA vindt ook dat verpleegkundigen niet zoveel verdienen maar zei dat het "uit de lengte of uit de breedte" moet komen.

F. Weekers van de VVD wilde een "vergelijkend warenonderzoek" met de arbeidsvoorwaarden elders. Maar toen Kant hem daar voor de camera op vastpinde, moest hij zich onmiddellijk terugtrekken met "we zijn gebonden aan het regeerakkoord", "er zijn spelregels", "geen ongedekte cheques", "eerst onderzoek afwachten". De redactie van Den Haag Vandaag had voor dat onderzoek niet meer dan een uurtje nodig gehad. Onder schoolverlaters is het ook bekend.

Dergelijke scherpstelling miste ik in de documentairetrilogie Druk, druk, druk... die gisternacht eindigde, over steeds harder werken. Ik kreeg veel mensen te zien die slaafden en haastten en zorg voor kinderen en werk met elkaar probeerden te combineren, agenda's op elkaar afstemden. Gisteren kwamen mensen die eruit stapten, boerderijtje in Frankrijk, vrijwilliger met uitkering. Dingen die iedereen allang kent. Maar al die drukte was niet te rijmen met de verklaring van universitair onderzoekster dr. Hetty Pott-Buter dat "de mens nooit zo kort heeft gewerkt als nu. We werken korter gedurende ons leven, korter per week, per dag en per jaar." Dat is inderdaad de werkelijkheid van de onderzoeksrapporten. Hoe valt het een met het ander te rijmen? De documentaire deed geen enkele poging tot verklaring. Op papier leven we nog in de jaren tachtig toen arbeid schaars was. Melkertbanen. Arbeidstijden worden steeds korter en iedereen is met elk baantje en inkomen tevreden. Als hij niet werkt, behoort hij tot de grote groep met een geldige arbeidsontheffing. Elke reportage die daar doorheen prikt, veroorzaakt een knal.