NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Een Franse rechter beslist deze week of de verdachte van de moorden in Monfort op twee Nederlandse echtparen in voorarrest blijft. Uit het dossier blijkt dat een van de slachtoffers is gemarteld voor hij werd vermoord.

Door onze redacteur HARM VAN DEN BERG

PARIJS, 25 OKT. Een kluis in Oss die nog een groot geheim bevat? "Vergeet dat maar, de verdachte en zijn advocaat proberen weer eens het onderzoek in een andere richting te duwen", zegt mr. J. de Jongh-Dunand in haar kantoor aan de Avenue Victoria in Parijs. Zij vertegenwoordigt in Frankrijk de nabestaanden van de echtparen Van Hulst uit Oss en Nieuwenhuis uit Vianen, die in de nacht van 20 op 21 mei werden vermoord in het afgelegen gehucht Boupillère, op enkele kilometers van het plaatsje Monfort in het Zuid-Franse departement Gers.

De onderzoeksrechter, de medewerkers van justitie en politie waren volgens De Jongh verbijsterd over de gruwelijke toedracht. Om die reden wordt in deze zaak ook een wetsartikel gehanteerd dat marteling en wreedheid strafbaar stelt.

Amper een maand nadat de lichamen zijn gevonden, arresteert de gendarmerie de 36-jarige klusjesman die in het 'tweede' huis van de familie Van Hulst heeft geholpen met het schilderwerk. De verdenkingen tegen deze Kamel Ben Salah zijn zo ernstig dat hij sinds afgelopen juni in voorarrest zit. Dat kan over enkele dagen weer anders zijn. Ben Salah's advocaat E. Martial heeft op zijn vrijlating aangedrongen, omdat er onvoldoende aanwijzingen zouden zijn, laat staan bewijsmateriaal, die de betrokkenheid van zijn cliënt kunnen onderbouwen.

En Martial heeft nog iets anders gevraagd. Aan de sleutelbos van Artie van Hulst (51) zat een kluissleutel. Martial wil dat deze privé- brandkast in het woonhuis van Van Hulst in Oss wordt geopend in het bijzijn van de Franse onderzoeksrechter en de politie. Volgens zijn Parijse collega hoopt Martial er materiaal te vinden voor de theorie dat Van Hulst werd gechanteerd. De Jongh vindt dit "een volstrekt onzinnige, op niets gebaseerde redenering". De viervoudige moord heeft in Frankrijk veel aandacht getrokken. De advocate van de familie is niet ontevreden over wat totnutoe is bereikt: "De speurders hebben veel aan het licht gebracht". Na bestudering van het 3.000 pagina's dikke dossier, waarvan nog maar de helft in het Nederlands is vertaald, heeft De Jongh wel een idee over het waarom van de slachting in het ruime huis dat de Brabantse ondernemer Van Hulst en zijn vrouw vorig jaar oktober voor zo'n 600.000 Franse francs (ruim 250.000 gulden) hebben gekocht. Een huis, aldus de Jongh, "aan het eind van de wereld", waar het land donker is en vooral verlaten.

Volgens De Jongh gaat het om een gewone diefstal, die later verschrikkelijk uit de hand is gelopen. Op grond van de gegevens uit het dossier ontvouwt ze de theorie dat de klusjesman al drie dagen voor de moorden de bankpasjes en creditcards van Van Hulst heeft gestolen. Uit het nauwgezette onderzoek is gebleken dat iemand getracht heeft tussen 17 en 20 mei geld te pinnen met die pasjes. Tevergeefs. Een nieuw gegeven is dat Van Hulst volgens vrienden in die dagen zelf heeft gezegd dat zijn pasjes weg waren. In de nacht van de moorden wordt dan een heftige activiteit bij pinautomaten in de directe omgeving van het huis geregistreerd. Tussen twintig voor drie en tien voor drie worden de pasjes van Van Hulst en zijn vriend Nieuwenhuis tien keer in een automaat geduwd in een poging om een bedrag te innen. Het lukt alleen met de kaarten van Nieuwenhuis, in totaal voor 7.000 francs. "Getracht is om 27.000 francs uit de muur te halen", zegt De Jongh. In de dagen erna lukt het, naar wordt aangenomen, de dader(s) van de moorden om nog eens een paar duizend frans op te nemen. Op 23 mei zijn er nog vijf (mislukte) pogingen en worden de pasjes door de automaat 'ingeslikt'.

De Jongh gaat er van uit dat Van Hulst, die niet gewend was een blad voor de mond te nemen, zijn klusjesman onomwonden heeft aangesproken op de ontvreemding van de pasjes. En misschien heeft aangekondigd naar de politie te zullen gaan. "Ben Salah is een licht ontvlambaar type met een geweer", zo omschrijft de advocate de verdachte. De in Frankrijk geboren Ben Salah ging als kind met zijn Tunesische vader terug naar Tunesië, maar werd op zijn vijftiende het huis uitgezet. Ben Salah keerde terug naar Frankijk en kwam in aanraking met justitie wegens drugs en mishandeling.

De Jongh veronderstelt dat de onberekenbare man zich door de woorden van Van Hulst in het nauw gebracht voelde en in paniek heeft gehandeld. Bij deze redenering doet zich evenwel een probleem voor. Een enkele keer heeft een getuige Ben Salah weliswaar gezien in de buurt van een automaat waar een pinpoging met de Nederlandse pasjes werd ondernomen, maar niemand heeft hem daadwerkelijk zien pinnen. Zelf ontkent hij elke betrokkenheid.

Vaststaat dat de klusjesman op de avond van de twintigste, rond een uur of zeven, geheel onverwacht bij de verbouwde boerderij opduikt om binnen nog wat schilderwerk af te maken. Artie van Hulst, zijn vrouw Marianne, haar zus Dora en zwager Johan Nieuwenhuis hebben een tafel gereserveerd in een restaurant vlakbij, maar Van Hulst besluit bij de klusjesman te blijven. Hij vertrouwt hem niet alleen in het huis, zo zegt Van Hulst in iets andere bewoordingen 's avonds rond een uur of negen wanneer hij met zijn zoon in Nederland belt. Het etentje duurt tot even na negen uur, om kwart over negen pint Nieuwenhuis 2.500 francs bij een automaat in de buurt van het restaurant. Marianne van Hulst neemt uit het restaurant een maaltijd mee voor haar man. Die schotel, in folie gewikkeld, staat onaangeroerd op tafel als de politie, gewaarschuwd door een bevriend echtpaar, op zaterdag 22 mei tegen de middag de lichamen vindt. Van Hulst is omgebracht met drie schoten uit een jachtgeweer in zijn rug en één in de borst. Hij ligt in een werk/rommelkamer achter een gebarricadeerde deur. Zijn vrouw en het echtpaar Nieuwenhuis worden in verschillende kamers aangetroffen met hun jassen nog aan. Waarschijnlijk was Van Hulst al dood toen zij van het etentje thuiskwamen. De vrouwen liggen achterover op een bed in verschillende slaapkamers, handen en enkels geboeid met kunststof tape, de keel doorgesneden. Uit de foto's blijkt dat de dader daarbij achter hen op het bed moet hebben gezeten, al het bloed stroomde op de bovenbenen en de knieën. Uit de manier waarop is verder duidelijk dat de dader(s) zowel links- als rechtshandig moet zijn. "Gebleken is dat Ben Salah inderdaad tweehandig is", zegt advocate De Jongh. Bij het vierde slachtoffer, Nieuwenhuis, zijn de pezen van knieën en vingers doorgesneden voor hij werd gedood. "Vermoedelijk om hem de codes van de pasjes te ontfutselen", meent De Jongh.

Op het plakband (met stempel van Van Hulst's firma VTN) staan twee vingerafdrukken van de klusjesman. Ook is zijn DNA-materiaal, afkomstig uit zweetdruppels, aangetroffen. In de zorgvuldig in de garage geparkeerde auto's van de echtparen is een sigarettenpeuk gevonden van het merk dat Ben Salah rookt. Kan één persoon de moorden hebben gepleegd? De Jongh meent van wel. " Nieuwenhuis kreeg een vuurwapen tegen zijn kaak, de vrouwen moesten elkaars enkels vastbinden, Van Hulst was al dood. De dader had zo alles onder controle. "

( a d v e r t e n t i e s )