NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Nationaal liedjescomponist Harry Bannink was bescheiden, zeiden zijn vrienden en collega's. Hij behoorde tot de zeldzame mensensoort die niet graag in beeld komt. Op een van die archieffilmpjes van afgelopen week zag ik hem zeggen dat hij niet boven het maaiveld uit wil komen.

De kop wordt dan afgehakt, wil het gezegde. Typisch Nederlands is dat allang niet meer. Elke avond verdringen hele massa's zich voor de camera en zien ze hun inspanningen beloond met roem en geld. Maar Bannink was dood en dus hoefde de publieke omroep hem niet meer te respecteren. Na half één zaterdagnacht heeft Nederland 3 hem plechtig alsnog de kop afgehakt. Zo laat kwam de herdenkingsuitzending pas aan de beurt. Ze hadden liefdeloos een hele serie liedjes achter elkaar geplakt, zonder dat de titel, het programma of de deelnemers werden genoemd. Een aantal herkende ik, maar naar de herkomst van veel gezang kon ik slechts gissen. Ik miste ook een muziektechnische verklaring met voorbeelden. Het kan ook een kwestie van ATV-dagen zijn geweest: toen de makers aan tekst en uitleg toe waren, gingen de roostervrije uren in. Bij muziek moet je zo vaag mogelijk blijven, is ook de mening van de makers van Lola da musica. Ik denk altijd dat dat programma voor anderen dan voor mij is bestemd. Voor mensen aan wie je niets meer hoeft uit te leggen omdat die er al heel wat van weten. Gisteren hadden ze een onderwerp dat mij wel interesseerde: een nieuwe rage voor megadisco's: trance, een melodieuze house-variant. Hele zalen vol eenlingen die in massa's ritmisch meebewegen. De DJ is de ster, want hij weet door zijn muziekkeuze de stemmingen op te roepen en te veranderen. Nu ben ik niet van plan zelf collectief in het weekeind in trance te raken maar ik wil de trends wel kunnen volgen. Mag niet van Lola da musica. Ze hadden een portret gemaakt van de Nederlandse DJ's Tiësto (hoe heet die echt?) en Ferry Corsten. In een paar regeltjes kreeg ik te weten dat ze wereldberoemd zijn, ze hebben samen zelfs een elektro-hit gemaakt die het in Engeland goed doet. Ze treden daar ook vaak op als DJ. Dat was alles. Maar waarom ze zo'n succes hebben, hoe dat precies in zijn werk is gegaan en in welke traditie ze staan, moest aan de kenner-kijkers al duidelijk zijn. Hoewel, ook die schijnen vaak in cd-winkels de melodie aan de verkoper te moeten voorzingen omdat ze de herkomst niet kennen, begreep ik van Tiësto. De omroep doet haar best om die traditie van onwetendheid in stand te houden. Wat mis ik dan de musicus Jools Holland die in opdracht van de NPS en de BBC een hele serie muziekprogramma's had gemaakt voor onbenullen als ik. Vijf minuten van zijn programma boden meer informatie dan bijna een uur Lola da Musica. Met opnamen van voorgangers, vergelijkingen en samenspel. Zou hij misschien deskundiger zijn dan de Nederlandse collega's en wat belangrijker wordt gevonden, artistieker?

Er is nog een variatie op de eindeloze herhalingen in "techno" "trance" of "house", namelijk ambtelijke funk. Die was te horen in Buitenhof en er schijnt troostende werking van uit te gaan. Een paar voorbeeldjes uit het gesprek met minister Borst en haar staatssecretaris Vliegenthart gisteren. Over bejaardenzorg en wachtlijsten. "We werken systematisch aan een oplossing van de knelpunten", zei Vliegenthart. "We moeten de bestaande instellingen beter uitrusten voor de specifieke problematiek die samenhangt met ouderdomsziekten". Loonsverhoging was niet zo belangrijk maar Borst wilde "investeren in de kwaliteit van het werk". Natuurlijk zijn er op het gebied van thuiszorg "een paar rotte appels in de mand". En zo ging het nog een hele poos door maar echt gerust werd ik er niet op. Neem dan het decreet van de nieuwe Indonesische president Wahid bij zijn eerste persconferentie: "The income of the citizens shall increase gradually".