R A D I O & T E L E V I S I E
|
NIEUWSSELECTIE
S e l e c t i e
Televisie
|
F I L M V O O R A F :
De kluchtigheid ver voorbij
Mark Duursma
Aanvankelijk is de toon kluchtig, vooral dankzij een monsterlijk yuppenstel dat als komisch intermezzo fungeert. Hun onwillige ontmoeting met de buren is de klassenstrijd in een notendop, even wrang als hilarisch. Tegen de tijd dat de verjaardag van Cyrils 70-jarige moeder - Joekie Broedelet (Oma in Sesamstraat) op z'n Brits - wordt gevierd, is de kluchtigheid voorbij. Een pijnlijk lange close-up toont het gekwelde, afwezige gezicht van de jarige, met ruziemakende kinderen op de geluidsband. Net als in Secrets & Lies (1996), de film waar Leigh internationaal mee doorbrak, is het familiefeestje aanleiding voor ontmaskering van opgekropte frustraties. En ook hier is het een diep- ongelukkige, en daardoor permanent hysterische, huisvrouw die de loutering initieert. Hoe vergelijkbaar ook, High Hopes is rauwer dan Secrets & Lies. Acht jaar later is de ironie uit de titel verdwenen en is de toon aanzienlijk milder, tegen het slot van Secrets & Lies zelfs sentimenteel. Tijdens High Hopes was Leigh nog kwaad, tijdens Secrets & Lies niet meer. No more handbagging, Blair was in aantocht.
High Hopes (Mike Leigh, VK, 1988), ARD, 01.05-02.50u.
|
NRC Webpagina's
18 OKTOBER 1999
|
Bovenkant pagina |