NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze redacteur WARD OP DEN BROUW
ROTTERDAM, 12 OKT. In Erik Dekker verloor Michael Boogerd afgelopen weekeinde vlak voor het WK op de weg een belangrijke knecht. Zonder de naam van zijn ontbrekende ploeggenoot bij Rabobank te noemen, beklaagde Nederlands beste wielrenner zich in Verona over het gebrek aan hulp dat hij had gekregen in de finale van het wereldkampioenschap op de weg.

Dekker zelf was geen kanshebber voor de wereldtitel - met zijn achtste plaats bij het WK tijdrijden in Treviso had hij woensdag zijn mooiste prestatie al geleverd. De anticlimax kwam zaterdag voor de 29-jarige Dekker, een dag voor de wegwedstrijd in Verona. Bij een bloedcontrole die ochtend bleek de hematocrietwaarde boven de toegestane vijftig procent te liggen - in zijn bloed zaten te veel rode bloedlichaampjes. Dekker kreeg een startverbod voor de wegwedstrijd van zondag, een logisch gevolg van de vijftien dagen rust die de internationale wielerunie (UCI) in zo'n geval voorschrijft. In passende bewoordingen sprak bondscoach Gerrie Knetemann van "een enorme aderlating voor de ploeg".

De UCI voerde dit jaar al 2.200 bloedcontroles uit. Dekker is de zestiende renner die een startverbod van vijftien dagen kreeg opgelegd. Hij is de eerste Nederlander die 'betrapt' wordt sinds de 'gezondheidscontroles' op 1 januari 1997 werden ingevoerd.

Een te hoge hematocrietwaarde is geen bewijs dat het bloeddopingmiddel EPO is gebruikt, maar de renner heeft wel de schijn tegen. Dat geldt ook voor Dekker. Vier renners met te dik bloed werden in juni uit de Ronde van Zwitserland gezet. De ploegleiding van het door Vaticaanstad gesponsorde Italiaanse Amore & Vita ontsloeg zijn renners Massimo Gimondi en Timothy Jones op staande voet. Hun ploeggenoot Filippo Meloni was in maart eenzelfde lot beschoren. De ploeg van de paus hecht nu eenmaal aan een onbevlekt imago. De Rabobank kan Dekker alleen ontslaan als bewezen is dat hij doping heeft gebruikt.

De ploegleiding van het Italiaanse Vini Calderola wilde niet zo ver gaan zijn kopman Sergei Gontsjar de laan uit te sturen nadat die in de Tour de Suisse bij een bloedcontrole boven de vijftig zat. Maar aan de vooravond van de Ronde van Frankrijk was de te hoge hematocrietwaarde bij de tijdritspecialist Gontsjar voor Tourdirecteur Jean-Marie Leblanc aanleiding om niet alleen hem, maar de hele ploeg een startverbod op te leggen. Raboploegleider Theo de Rooy was destijds hard in zijn oordeel over het viertal dat uit de Ronde van Zwitserland was gezet: "Het is wel vervelend te moeten constateren dat er nog steeds renners zijn die hun lesje niet hebben geleerd."

De kans is klein dat de onafhankelijke medische commissie die de Rabobank aan het werk wil zetten, antwoord kan geven op de vraag of Dekker EPO heeft gebruikt of dat zijn lichaam extra rode bloedlichaampjes heeft gemaakt. In opdracht van de UCI wordt al lange tijd gezocht naar een methode om het gebruik van EPO aan te kunnen tonen. Zo'n methode kan nog maanden op zich laten wachten. Met het oog op de Olympische Spelen, volgend jaar september in Sydney, volgt het Internationaal Olympisch Comité (IOC) het wetenschappelijk onderzoek met grote belangstelling.

Schuldig of onschuldig, de renners bij wie een te hoge hematocrietwaarde is vastgesteld werden er zelden beter van. Het meest dramatische voorbeeld uit bijna drie jaar bloedcontrole is oud- Tourwinnaar Marco Pantani. Terwijl Italië zich opmaakte de wielerheld als winnaar van de Giro van '99 binnen te halen, werd Il Pirata uit de koers gezet, één dag voor de slotetappe.

Pantani werd vijftien dagen op non-actief gesteld, maar de zwaar aangeslagen renner verlengde die periode: hij zag af van deelname aan de Ronde van Spanje - de enige grote ronde die hij nog niet won en die dit jaar op zijn klimmerslijf geschreven was - en meldde zich af voor het wereldkampioenschap in eigen land. "Ik ben een schone renner met een schoon geweten", zei de Italiaan voordat hij eigener beweging voor de rest van het seizoen in ballingschap ging. Jammer dat waarschijnlijk nooit duidelijk zal worden of renners als Pantani en Dekker krokodillentranen huilen. Dader of slachtoffer, dat is elke keer de vraag.

Pogingen een andere grote kampioen aan de schandpaal te nagelen door hem met EPO-gebruik te associëren mislukten dit jaar. Der Spiegel beschuldigde in juni zijn ploeg Telekom in het algemeen, en Ullrich in het bijzonder, van dopingpraktijken. Van de rechter moest het Duitse weekblad zijn beweringen terugnemen, maar voor Ullrich was de lol enkele maanden van het wielrennen af. Vorige maand sloeg hij terug met zijn eindzege in de Ronde van Spanje, vorige week bekroonde hij zijn seizoen met de wereldtitel tijdrijden. Nu het wielerseizoen bijna ten einde is - zondag wordt in Italië met de Ronde van Lombardije de laatste wereldbekerwedstrijd van het seizoen gereden - zullen er vanzelfsprekend minder bloedcontroles worden uitgevoerd. Nog deze maand begint het schaatsseizoen en daar zullen voor het eerst op grote schaal bloedcontroles worden uitgevoerd, bij de wereldbekerwedstrijden en internationale kampioenschappen.

Aan het eind van vorig seizoen moesten de schaatsers bij de wereldbekerfinale in Inzell al een keer bloed afgeven. Er werden toen nog geen sancties aan de tests verbonden. De internationale schaatsunie ISU heeft nog niet officieel laten weten wat de maximaal toegestane hematocrietwaarde wordt, maar ingewijden gaan ervan uit dat net als bij het wielrennen die grens op vijftig procent komt te liggen.

( a d v e r t e n t i e s )