|
|
|
NIEUWSSELECTIE Waterstone's
|
Gigantenstrijd om Britse boekenmarkt
LONDEN, 15 SEPT. Salman Rushdie was er, met een lijfwacht. Beryl Baindbridge nipte er champagne. En als John le Carré er was, zoals aangekondigd, was hij incognito. De hofdichter Andrew Motion was er zeker, zonverbrand en zonder kuif. Met enkele goedgekozen woorden, zij het niet op rijm, knipte hij het lint door. De Britse boekenketen Waterstone's opende gisteren zijn jongste filiaal, het voormalige kledingmagazijn Simpson's aan Piccadilly, een Londens architectuurmonument in Bauhaus-stijl uit 1936. 'Waterstone's Piccadilly' is niet alleen de grootste van de tweehonderd vestigingen van de grootste Britse boekenketen, maar ook de grootste boekwinkel van de Britse eilanden en met 250.000 titels over tien kilometer boekenplank op zeven verdiepingen zelfs de grootste van Europa. Het nieuwe warenhuis beslist bovendien de wapenwedloop tussen de twee boekensupermachten: het Britse Waterstone's en het Amerikaanse concern Borders. Dat wil zeggen, voorlopig. Er zijn er die geloven dat het gevecht gaat tussen online-bedrijven als Amazon.com en traditionele boekhandels met kasten en een kassa met een mens erachter. Zo ver is het nog niet. Er zijn er ook die geloven dat het gevecht gaat tussen groot en klein. À la Meg Ryans kinderboekenwinkel die in de film You've got mail wordt afgeknepen door de boekensupermarkt die Tom Hanks om de hoek opent. Ook fout. Dat gevecht is in het Londense boekenhart, Charing Cross Road en de grote winkelstraten rond Soho, voorbij. Daar rest niet meer dan een handvol speciaalzaken: boeken voor vrouwen, boeken in een malle taal of tweedehands boeken over munten. Plus een enkele witte olifant als het stoffige pakhuis Foyles dat nog veel nostalgische goodwill heeft, maar niet het eeuwige leven. Nee, het echte gevecht gaat in Londen tussen groot en groot. En de giganten hebben het rijk alleen: Waterstone's en de Dillons-keten (van dezelfde eigenaar) versus Borders en diens keten Books Etcetera. Waterstone's Piccadilly is iets voor een dagje uit. Je kunt er terecht voor ontbijt, lunch en diner, tot elf uur 's avonds. Je kunt er beeldende kunst bekijken, internetten, een lezing horen, afspreken met je maîtresse in de bar, briefpapier laten ontwerpen, een kookcursus volgen en een tukje doen in een Corbusier-stoel. Boeken kopen lijkt haast bijzaak. Bedacht in Amerika en Europees fijngeregeld lijkt deze lifestyle store het laatste woord in de slag om de Britse lezer.
|
NRC Webpagina's
15 SEPTEMBER 1999
|
Bovenkant pagina |