NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Pieter Steinz
De zomer is het mooiste jaargetijde van de televisie. De programmamakers genieten van hun welverdiende drie maanden rust, en op het dozijn Nederlandstalige zenders worden de gaten tussen sport en actualiteit opgevuld met herhalingen. Eindelijk de gelegenheid om alles te zien wat we de afgelopen maanden en jaren gemist hebben, van een Engelse serie over seks en zoete wraak (The Politician's Wife) tot de perfect geacteerde melige sketches in de aflevering 'Vogeltrek' van het jeugdprogramma Klokhuis.

Voor kinderen is het trouwens altijd zomer. Zij worden constant vergast op herhalingen van hun favoriete televisiemomenten, al is het maar doordat die in programma's als Klokhuis, Villa Achterwerk en vooral Sesamstraat in een andere context hergebruikt worden. De heerlijk onbezorgde poppen-parodie op de van Cher bekende 'Shoop Shoop Song' (meisje zoekt samen met achtergrondkoor naar haar borstel) was gisteravond onderdeel van het thema 'Zoeken', maar was ook wel eens te vinden in afleveringen over 'Haar' of 'Toiletartikelen'. En een ander hoogtepunt in de Sesamstraat-aflevering van dinsdag - Ernie (van Bert) zingt 'Zoek de zeep' en voert een schuimballet op met zijn andere muppet-vrienden - duikt altijd weer op wanneer het over hygiëne of water gaat.

De brede inzetbaarheid van Ernie bleek ook de rest van de avond. Om kwart voor acht was hij een van de twee gezichten die blokje voor blokje geraden moesten worden bij het KRO-spelletje Get the Picture (het andere was dat van Lingo-presentator François Boulangé); en tegen middernacht kwam hij nog even terug bij RTL 5 toen het quasi-nieuwsprogramma 5 in het land rapporteerde over het doorslaande succes van de nieuwe Bert en Ernie-schoolagenda onder 17- en 18-jarigen. Bezorgde orthopedagogen, die twee weken geleden nog Sesamstraat en Teletubbies voor peuters in de ban deden, zullen er wel anders over denken, maar ik zou zeggen: Gezegend het land waar de jeugd Bert en Ernie verkiest boven Marilyn Manson en Leonardo DiCaprio.

Meer Ernie en minder blauw op straat, dat zou ideale wereld zijn. Want meer blauw op straat betekent meer blauw op tv, en niets is vervelender dan dat. De politieagenten buitelden gisteravond over elkaar heen, en eigenlijk was alleen de pijprokende Engelse inspecteur in Hitchcocks Dial M for Murder het aanzien waard. Het saaist waren de inspecteurs in de Belgische dramaserie Heterdaad, die even humor- als bloedeloos een overspelige professor op de hielen zaten. Het minst overtuigend waren de dienders in Opsporing verzocht, het eeuwenoude Avro-programma dat er een satanisch genoegen in lijkt te scheppen om de Nederlandse politiemacht schutterend en tandeloos in beeld te brengen. En het onvindbaarst waren de agenten in Politie: Blauw in het nauw (SBS 6), een Amerikaanse compilatie die zich gisteravond typisch genoeg concentreerde op het werk van de zogeheten stringer, die met een camera achter moord en brand aanrent om reality-programma's te voorzien van spectaculaire beelden.

'Met zulk werk is elke nacht een tikkende tijdbom' luidde het commentaar van de SBS 6-voice-over. Maar echt spannend werd het niet. Minder spannend in elk geval dan Zorro, dat met groot succes weer herhaald wordt op het Belgische Ketnet. De serie stamt uit de jaren zestig, en het tempo ligt iets lager dan Blauw in het nauw, maar ik heb nog nooit een kind ontmoet dat daar bezwaar tegen had. En zelfs als de gemaskerde ruiter het bij de wetshandhaving wat rustiger aandoet, zoals gisteravond, dan verveelt hij geen moment. Zorro bezit namelijk twee eigenschappen die de gemiddelde misdaadbestrijder van de Nederlandstalige televisie node mist: humor en zelfrelativering. Dat maakt hem tot een rolmodel voor jong en oud dat misschien alleen in Ernie zijn meerdere moet erkennen.