NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

EDO DIJKSTERHUIS
Wat Duisenberg, Kok, Bolkestein en Albert Heijn van de Europese eenwording en de euro vinden, weten we ondertussen wel. Maar wat vinden jongeren er nou van? Zij zullen per slot van rekening het merendeel van hun leven slijten in de pan- Europese smeltkroes en om moeten gaan met de eenheidsmunt. Arvid Jeuring en Bram Gerrits, redacteuren van het IKON-jongerenprogramma Fast Forward, besloten het de doelgroep zelf te gaan vragen. En wat is een betere plek om een gemengde groep jonge Europeanen te vinden dan de trein waarmee iedere zomer hordes Interrailende jongeren zich door Europa verplaatsen? "De trein is een metafoor voor een verenigd Europa", vindt Jeuring. "Bovendien is hun uitstapje per Interrail of Eurodomino de eerste keer dat ze alleen op pad gaan."

Gewapend met rugzakken, treintickets en twee handcamera's reisden de programmamakers van Amsterdam naar Barcelona om onderweg jongeren te vragen naar hun 'Euro-mindedness'. Als interviewpartners kozen de televisiemakers voor rugzaktoeristen, want, zo zegt Jeuring 'die zijn het makkelijkste te herkennen en geven een goede dwarsdoorsnede van de jongerenpopulatie'. Wat in eerste instantie diende als selectiecriterium, werd al snel doel op zich; het programma is voornamelijk een reisverslag geworden dat verteld wordt vanuit het perspectief van de met rugzakken zeulende jongeren. Ruime aandacht dus voor de gestolen bagage van een Duitse jongen en het prepareren van een goedkope en voedzame maaltijd van meel, water en boter. De uitwisseling van reiservaringen blijft steken op het niveau van gemopper over dure openbare toiletten en hoofdpijn door te veel hasj roken.

Gevraagd naar hun mening over de invoering van de euro zijn de meeste reizigers positief. Niet meer hoeven wisselen bij de grens is het meest genoemde voordeel. Zo'n eenheidsmunt is reuze handig voor reizigers zoals de geïnterviewde jongeren, maar, zo geeft een Duitse jongen toe, 'de invoering van de euro zal best moeilijk zijn voor oudere mensen zoals mijn oma'. Opvallend is hoe de meningen van de geïnterviewde jongeren over Europa braaf de heersende opinie in hun eigen land weerspiegelen. De Fransen zijn voorzichtig pro-Europa, de Engelsen en Ieren zijn fel tegen, en vrijwel iedereen maakt zich zorgen over de stabiliteit van de Italiaanse economie. Een uitzondering op deze voorspelbaarheid is de houding van Nederlander Bart, die ronduit toegeeft geen Italiaanse of Franse euromunten te willen terugkrijgen als hij in Amsterdam een kopje koffie betaalt.

De interviewtjes in Rugzakkers graven niet diep, maar dat mag je misschien ook niet verwachten van een reportage die zonder draaiboek en uit de losse pols geschoten is. De programmamakers schetsen een zonnig beeld van jonge vakantievierende Europeanen, voor wie het tijdelijke leven uit de rugzak het verbroederende element is. En het samen feesten uiteraard. In de disco van een camping in Montpellier vinden Denen, Duitsers, Nederlanders en Fransen elkaar op de dansvloer en wordt de groot-Europese gedachte gevierd op de klanken van de Macarena.

Rugzakkers, Ned.1, 18.27-18.57u.