U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
   B U I T E N L A N D
NIEUWS  | TEGENSPRAAK  | SUPPLEMENT  | AGENDA  | ARCHIEF  | ADVERTENTIES  | SERVICE 

  NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Israel niet blij met laatste wens van Ignaz Bubis

Door onze correspondent SALOMON BOUMAN
TEL AVIV, 16 AUG. Tijdens de begrafenis van de Duits-joodse leider Ignaz Bubis in Israel gisteren heeft een man naar eigen zeggen zwarte verf op Bubis' lijk gegooid. Bubis wilde in Israel begraven worden omdat hij vreesde dat zijn graf in Duitsland zou worden geschonden.

"Nadat het gebedskleed van Ignaz Bubis in het nog open graf van hem was afgenomen gooide ik zwarte verf op zijn lichaam. Ik wilde dat Bubis deze wereld met een zwarte ziel zou verlaten. Bubis was de schande van het joodse volk. Een vuillak en oplichter", zo omschreef de 52-jarige Meir Mendelssohn vanmorgen desgevraagd zijn daad. Er waren geen getuigen en de man is niet aangehouden.

Bubis, jarenlang de leider van het Duitse jodendom, werd in aanwezigheid van Israels president Ezer Weizman, de Duitse president Johannes Rau en ex-premier Shimon Peres nabij Tel-Aviv ter aarde besteld. Meir Mendelssohn is een mislukte Tel-Avivse politicus en zoon van Duitse immigranten. Van de belangrijke Israelische kranten brengt alleen Ha'aretz het verhaal op de voorpagina. Mendelssohn nam vanmorgen thuis ongestoord de telefoon op: "De omstanders begrepen niets van mijn daad. Ze waren met stomheid geslagen".

"Bubis leefde van het Duitse schuldgevoel. In Frankfurt had hij bordelen. Met gestolen geld liet hij mooie oude gebouwen in het centrum van Frankfurt afbreken en bouwde hij er kastelen", zei Mendelsson. "Bubis slechtheid leidde tot een breuk tussen de joden en Duitsers in Duitsland". Mendelssohn sprak de hoop uit dat hij wegens het besmeuren van het lijk van Bubis met zwarte verf niet gerechtelijk zal worden vervolgd.

De begrafenis van Bubis in Israel heeft van de zijde van Israelische persoonlijkheden nogal bittere reacties uitgelokt. "In mijn ogen is Israel geen begraafplaats maar een tehuis voor de levenden. Als Israeliër geef ik er de voorkeur aan dat joden in Israel wonen", zei Peres. In iets andere bewoordingen leverde ook president Weizman kritiek op joden die verkiezen in Duitsland te wonen en er te blijven. De Duitse president Johannes Rau zei dat "wij zodanig moeten handelen dat het mogelijk is in Duitsland te leven en te sterven". Dat uitgerekend de joodse gemeenschap in Duitsland de snelst groeiende in Europa is is voor de Israelische leiders een pijnlijke antithese van het zionisme. Meer dan honderdduizend joden, waaronder nogal wat Israeli's van Duitse afkomst, hebben Duitsland tot hun woonplaats en vaderland gekozen.

Tom Segev, een bekende Israelische historicus schrijft vanmorgen in Ha'aretz dat Bubis niet naar Israel emigreerde omdat hij stond op het bestaansrecht van de joodse gemeenschap in Duitsland, ook na de holocaust. Segev herinnert aan een recent vraaggesprek van Bubis waarin hij toegaf in dit opzicht te hebben gefaald. De meeste joden beschouwen zichzelf niet als Duitsers en de meeste Duitsers zien de joden als vreemdelingen. "De begrafenis van Bubis in Israel staat voor zijn falen en is ook een verklaring : mijn huis is niet daar (Duitsland)", aldus Segev.

NRC Webpagina's
16 AUGUSTUS 1999



( a d v e r t e n t i e s )
WNF - Investeer in de natuur
Maak kennis met JM

    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl)