NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

YVONNE KROONENBERG
Zelden was Nederland zo gelukkig als in de tijd van de IRT-affaire. Eindelijk gebeurde er eens wat. Kranten en tijdschriften konden er niet genoeg van krijgen en schreven pagina's vol IRT-bespiegelingen. Misdaad boeit.

In Italië keken in de jaren tachtig maar liefst tien miljoen mensen naar La Piovra (De Octopus) de televisieserie over de mafia. Iedere nieuwe reeks afleveringen veroorzaakte grote opschudding. De christen-democraten voelden zich ongemakkelijk omdat de banden tussen politiek en misdaad er zo geloofwaardig in werden opgevoerd, een bedrijf dat toevallig een naam had die in de serie voorkwam, deed pogingen de uitzending van La Piovra 5 tegen te houden. Dat lukte niet, maar de christen-democraten hebben de zesde reeks een poos kunnen uitstellen.

Inmiddels is er een La Piovra 8 en hij wordt op zaterdag 14 en zondag 15 augustus uitgezonden op Net5. Het is geen vervolg op de laatste gebeurtenissen maar iets wat ze een prequel noemen, vrij naar het woord sequel, de geschiedenis die voorafging. Het zijn de late jaren '50 op Sicilië en Baron Altamura wil zijn ouderwetse agrarische bedrijf omvormen. Dat mag niet van de mafia. De zoon van de baron wordt ontvoerd en bijna vermoord. Het is de jonge Tano - die de liefhebbers van De Octopus vast nog wel kennen - die de jongen redt, samen met een politieman, die iets moois krijgt met de moeder van de ontvoerde zoon. Die moeder wordt gespeeld door Anja Kling, een beeldschone Duitse, die in de serie voor Amerikaanse doorgaat. Ze wordt Italiaans nagesynchroniseerd, vandaar dat haar Engels zo onbeholpen klinkt en haar gezicht niet altijd past bij wat ze zegt. Wanneer ze een gesprek voert met de Amerikaanse consul, spreken ze samen Italiaans.

Dergelijke details willen nog wel eens afleiden. De figuranten die, vaak op een terloops bedoeld drafje, in beeld verschijnen of achteloos converserend, roepen ook verkeerde gevoelens op. Ik heb nog wel eens gelachen, op momenten die de regisseur daar waarschijnlijk niet voor had bedacht. De moord op de oude mafiabaas, die aan suikerziekte lijdt en gedwongen wordt een liter suikermelk te drinken om een dodelijk coma op te roepen, kon ik ook niet serieus nemen. Hij zit op een stoel, terwijl de nieuwe opperboef hem observeert en de Trawanten eerbiedig met hun rug naar het schouwspel toegewend staan, het geweer over de schouder. Het is tenslotte niet niks als de koning wordt vermoord. De fles is nog niet leeg of de oude man valt dood neer. Dat mag wel een medisch wonder heten.

Zo had ik wel vaker moeite met de aannemelijkheid van La Piovra

8. De Trawanten die, zoals dat hoort in een serie over de mafia, in een streng geformeerde groep om de leider heen meemarcheren, wanneer die ergens orde op zaken komt stellen, deden me geregeld aan de Daltons uit de Lucky Luke-strips denken en ik begreep niet waarom de goede politieman, die het jongetje uit zijn gevangenschap komt ontzetten, dat joch urenlang op zijn arm draagt. Het kind is elf, die kan toch zeker heel goed rennen? Maar voor de mensen die destijd genoten hebben van de IRT-affaire en van de eerdere afleveringen van De Octopus, zal het vast een plezierig televisieweekeinde worden. De serie had destijds een weergaloos succes, is in tientallen landen verkocht en had een kijkdichtheid waar alle zendgemachtigden nog steeds van dromen. De muziek bij de serie is in ieder geval meeslepend en in het adembenemende landschap van Sicilië, de dieren en de oude auto's kon ik onvoorwaardelijk geloven.

La Piovra, Net5, zaterdag en zondag, 20.30-22.20u.