NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze redacteur MARK HOOGSTAD
AMSTELVEEN, 12 AUG. Details zijn de sleutels tot succes. Vraag het Maurits Hendriks. Niets wenst de hockeybondscoach aan het toeval over te laten en weinig ontsnapt dan ook aan het alziende oog van de opvolger van Roelant Oltmans. In Australië struinde Hendriks twee maanden geleden stad en land af op zoek naar drinkwater met het ideale calciumgehalte. Dat lukte, al bleef het gewenste effect uit want verder dan de derde plaats reikte zijn ploeg niet bij de strijd om de Champions Trophy. Bij het vierlandentoernooi in Amstelveen hoopt Hendriks het geschonden imago dezer dagen enigszins op te poetsen. Een eerste aanzet daartoe gaven zijn hockeyers gisteren door op de openingsdag vice-wereldkampioen Spanje met 2-1 opzij te zetten. "Veel dynamiek", bespeurde Hendriks in zijn elftal dat het moest doen zonder laatste man Erik Jazet (overbelaste knie). "We forceerden niet en hielden controle."

Tevreden was de eerstejaars bondscoach vooral met de getoon de strijdlust in de slotfase van het duel. In plaats van de teugels te laten vieren bleef zijn ploeg voor de verandering bij de les. "Marten Eikelboom sloeg de bal in de tweede helft zelfs richting hoekvlag", stelde Hendriks verheugd vast. "Gelukkig maar, want de schoonheidsprijs hoeven we niet te winnen."

Tegen Spanje posteerde Hendriks zijn sterspeler, middenvelder Teun de Nooijer, op een positie waar het wonderkind van het Nederlandse hockey verreweg het beste tot zijn recht komt: op linksmidden. Natuurlijk had de bondscoach dat al veel eerder moeten doen, maar Hendriks wenst "niet al te dogmatisch" te handelen, zoals hij voor aanvang van het toernooi benadrukte. "Teun is op meerdere posities inzetbaar."

Toch heeft Hendriks in Brisbane kunnen zien dat zijn elftal weer kleur op het gezicht kreeg toen De Nooijer uit zijn lijden werd verlost als diepste spits. Na drie bedroevende voorstellingen, twee nederlagen (Zuid-Korea en Australië) en één gelijkspel (Pakistan), betekende de tactische omzetting de ommekeer in het zeslandentoernooi. Drie overwinningen (Engeland en tweemaal Spanje) volgden, waarmee Hendriks voorkwam dat zijn internationale debuut uitliep op een echec.

Harde lessen beweert Hendriks uit de eerste drie duels in Australië te hebben getrokken. Het eerste slachtoffer is manager Rinus van Zanten. Officieel heet het dat de KNO-arts zijn taken neerlegde wegens drukke werkzaamheden, in werkelijkheid echter voldeed hij niet. Tijdens de trip naar Australië slaagde hij er niet in het vertrouwen van de selectie te winnen. Videoman Roberto Tolentino fungeert tot en met het EK, volgende maand in Italië, als stand-in van Van Zanten.

Het welslagen van een hockeyploeg hangt deels af van de daadkracht van een manager. Niet voor niets kwamen alle successen in het verleden tot stand met een creatieve en joviale regisseur achter de schermen. Roelant Oltmans, Hendriks' veelgeprezen voorganger én leermeester, dankte zijn zegereeks voor een belangrijk deel aan zijn gave om telkens de juiste mensen om zich heen te verzamelen. Op cruciale momenten liet hij bovendien zijn oren hangen naar diezelfde raadgevers.

Hendriks zoekt zijn heil vooralsnog in de details. Zo schoof hij gisteren Tycho van Meer naar voren als aangever van de strafcorner. Routinier Jacques Brinkman, sinds 1988 belast met de voorbereiding van de korte hoekslag, stond erbij en keer ernaar. "Tycho is sneller in de uitvoering", verklaarde Hendriks.

Met een stopwatch in de hand kwam de voormalige assistent onlangs tot de conclusie dat Van Meer maar liefst tweetiende van een seconde sneller was dan Brinkman. De eerzuchtige recordinternational schikte zich in zijn lot, al kon hij het na afloop van zijn 304de interland niet nalaten een cynische plaagstoot uit te delen. "Met of zonder stopwatch, als het moet ben ik eentiende sneller."

Brinkman mag nog van geluk spreken. Wat te denken van Piet-Hein Geeris en Diederik van Weel? Beiden zijn (voorlopig) uit de selectie gezet omdat, aldus Hendriks, hun vetpercentage boven de toegestane grens ligt. In werkelijkheid echter vielen acht spelers vorige week door de mand bij de fitheidstest van inspanningsfysioloog Jos Geijsel. De uitsluiting van Geeris en Van Weel riekt dan ook naar willekeur en heeft bij een deel van de selectie kwaad bloed gezet.

Geeris en Van Weel kregen de opdracht mee om dagelijks een uur op de fiets door te brengen in hun strijd tegen de kilo's. Van Weel, gisteren een van de ruim 2.500 aanwezigen in het Wagener-stadion, beweert zijn huiswerk met overgave te doen. Als beloning kreeg de aanvoerder van landskampioen Bloemendaal gisteren een klap op de schouder van Hendriks. "Jij bent goed bezig, vriend."

Mogelijk viert Van Weel binnenkort zijn rentree in de selectie die overloopt van individuele klasse, zoals gisteren weer bleek. Spelers als Stephan Veen, doelman Ronald Jansen (terug van weggeweest) en De Nooijer zijn allen in staat een wedstrijd naar hun hand te zetten. Of dat voldoende is om volgende maand in Padova de Europese titel op te eisen, is de vraag. Alle details ten spijt.

( a d v e r t e n t i e s )