M E D I A
|
NIEUWSSELECTIE
|
Familie wil uitgave memoires Adolf Eichmann
TEL AVIV, 9 AUG. De zonen van de Duitse oorlogsmisdadiger Adolf Eichmann en van de Israelische aanklager Gideon Hausner zijn in conflict gekomen over de publicatie van de memoires die Eichmann voor zijn executie in 1962 in een Israelische cel schreef. Volgens de krant Ha'aretz heeft Eichmann in grote haast, in een bijna onleesbaar handschrift, zijn versie van de rol die hij heeft gespeeld in de vernietiging van het Europese jodendom vastgelegd. Dit uitzonderlijke document, dat 1300 bladzijden telt, wordt - omgeven door de grootste geheimzinnigheid in de Israelische staatsarchieven - bewaard. Slechts enkele historici hebben er volgens Ha'aretz inzicht in gehad. Niet alleen de zonen van Eichmann, die in 1961 door de Mossad op last van premier David Ben Gurion uit Argentinië werd ontvoerd, eisen het vrijgeven van diens memoires. Ook Israelische historici vinden dat het hoog tijd is dat dit gebeurt. De nieuwe Israelische minister van Justitie, Jossi Beilin, heeft het verzoek tot publicatie van de memoires van Eichmann in overweging genomen en zal volgens Ha'aretz spoedig een beslissing nemen. Gideon Hausner, die de doodstraf tegen Eichmann eiste, slaagde erin Ben Gurion ervan te overtuigen de publicatie van de memoires van de Duitse oorlogsmisdadiger voor een periode van vijftien jaar te verbieden. Amos Hausner, de zoon van de felle Israelische aanklager, baseert zijn verzet tegen de publicatie van deze memoires op de opvatting van zijn vader dat Eichmann de geschiedenis van de Holocaust heeft herschreven en een valse voorstelling van zaken geeft van de ramp die het joodse volk in het Hitler-tijdperk trof. In zijn memoires vertelt Gideon Hausner dat hij Ben Gurion uitlegde dat Eichmann zijn memoires had geschreven om de geldigheid van de doodstraf die over hem zou worden uitgesproken aan te vechten. " Het is niet nodig dat wij zijn leugens over de wereld verspreiden", schreef Hausner. Volgens hem zijn de memoires van Eichmann "een handige poging om zichzelf in een beter daglicht te stellen". Eichmann doet het voorkomen dat hij slechts een bureaucraat was die niet meer deed dan de orders van Hitler opvolgen en die daarvoor geen enkele verantwoordelijkheid droeg. In een hoofdartikel bepleit Ha'aretz vandaag het vrijgeven van Eichmanns memoires, zelfs als daar dingen in staan die misbruikt zouden kunnen worden door de ontkenners van de Holocaust. "Dat kan gebeuren, maar diegenen die materiaal over de holocaust achterhouden bewijzen de Holocaust-ontkenners een nog grotere dienst", aldus Ha'aretz. Dat er in bepaalde joodse kringen angst bestaat dat het manuscript licht zal werpen op contacten die Eichmann met joodse persoonlijkheden (zoals Kastner in Hongarije) had, moet volgens deze liberale Israelische krant op de koop toe worden genomen. Ha'aretz gaat ervan uit dat het de memoires van Eichmann eigendom van diens nazaten is. De staat Israel zou echter volgens deze krant moeten verhinderen dat deze zich met de publicatie van de herinneringen van Eichmann zouden verrijken. Ha'aretz stelt zich op het standpunt dat de memoires van Eichmann, die een waardevol inzicht kunnen geven in de psyche van deze oorlogsmisdadiger, voor onderzoek moeten worden vrij gegeven. In het hoofdartikel wordt er vandaag op gewezen dat de Israelische regering opening van zaken eist van alle zaken die op de Holocaust slaan zoals de archieven van banken, verzekeringsmaatschappijen en geheime diensten. "Het is daarom onaanvaardbaar dat Israel dit materiaal geheim zou houden", aldus Ha'aretz.
|
NRC Webpagina's
9 AUGUSTUS 1999
|
Bovenkant pagina |