NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

HET INTERNATIONAAL Monetair Fonds (IMF) heeft Rus land koud 4,5 miljard dollar geleend of president Boris Jeltsin roept al weer op tot vriendschappelijke betrekkingen met het Westen. Woensdag keurde het IMF, na maandenlan ge twijfel, een lening van ongeveer tien miljard gulden goed. Vanochtend verklaarde Jeltsin in een toespraak voor het staatspensioenfonds dat herstel van de verhoudingen met de NAVO-landen nu zijn "strategische doel" is. Deze omslag in de wederzijdse gevoelens illustreert dat geopolitiek geen emotioneel, maar zakelijk strijdtoneel is.

Dit keer is het IMF niet onvoorwaardelijk over de brug ge komen. Anders dan een jaar geleden krijgt Rusland het geld niet zelf in handen, maar moet het er zijn rente op oude kredieten mee afbetalen. Had het IMF negatief beslist, dan zou deze zomer wederom een 'default' op de buitenlandse schulden dreigen.

De redenen voor de gulheid van het IMF - de lening is vier keer zo groot als de hulp voor Kosovo waartoe de donorlanden zich deze week in Brussel hebben verplicht - laat zich raden. Rusland heeft tijdens de oorlog om Kosovo weliswaar een hoop lawaai gemaakt en speldenprikjes uitgedeeld, maar heeft de NAVO uiteindelijk geen stok tussen de benen gestoken. Die politieke rol moet nu door het Westen gehonoreerd worden. Maar ook financieel heeft het IMF er groot belang bij om een verder bankroet van de Russische overheidsfinanciën te voorkomen. De regering-Stepasjin staat in spagaat. Enerzijds zijn er nauwelijks buffers voorhanden om de roebel te stabiliseren. De Russische centrale bank heeft officieel nog maar acht miljard dollar aan deviezen in kas, minder dan Colombia of Tsjechië. Anderzijds is de olieprijs weer opgelopen tot veertig gulden per vat, wat gunstig is voor de instroom van 'oliedollars' in Rusland en dus ook voor de 'oligarchen' die de zogeheten 'rauwe' energiemarkt beheersen.

VOOR HET IMF is dat lood om oud ijzer. Het fonds wil maar één ding: geen nieuw moratorium op de buitenlandse schulden van Rusland. Maar de 'come back' van de oligarchen is op langere termijn wel degelijk zorgwekkend. Het lijkt er op dat ze hun spel uit 1996 weer willen opvoeren. Mede dankzij hun omvangrijke steun werd president Jeltsin toen herkozen. Hun terugkeer in de hogere echelons van de macht - en hun daaraan gepaard gaande onderlinge 'oorlog' die de afgelopen weken in de media weer is opgelaaid - maakt het voor de regering dan ook moeilijker om structurele hervormingen door te drukken. Die zijn juist nu broodnodig. Een stabiele roebel is uiteraard van belang. Maar de Russische economie moet over een veel bredere linie op de schop: variërend van de zieltogende agrarische tot de eveneens terminale industriële sector.

Hoewel het IMF zijn geld nu niet over de balk smijt, bevor dert het met zijn krediet een beleid waaraan de Russische burgers komend jaar weinig hebben. En dat is niet zonder risico. De gewone Russen mogen komend jaar namelijk twee keer naar de stembus: voor het parlement en voor de president. Ze zullen zich daarbij vermoedelijk minder laten leiden door monetaire overwegingen dan het IMF lief is.

( a d v e r t e n t i e s )