NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door een onzer redacteuren
ISTANBUL, 29 JULI. Een zondagskind is Pieter van den Hoogenband altijd al geweest. Waar hij de laatste jaren ook kwam of ging, het geluk lachte hem meer dan eens toe. Vorig jaar nog, net geslaagd voor zijn VWO-examen en in één keer ingeloot voor de studie medicijnen in Maastricht. "Terwijl ik mensen ken die al vijf keer zijn uitgeloot", sprak vorige week zijn vader, de chirurg en arts van voetbalclub PSV Cees-Rein van den Hoogenband.

Dat zondagskind zette gisteren in Istanbul de verhoudingen binnen het mondiale zwemmen op z'n kop. Met groot vertoon van macht maakte Van den Hoogenband bij de Europese kampioenschappen langebaan (in een 50 meter- bad) een einde aan de heerschappij van Alexander Popov, de grootmeester uit Sverdlovsk die sinds 1991 regeerde op de 100 meter vrije slag. Nog verbluffender dan het verslaan van de Rus was de tijd die de 21-jarige Brabander op de klokken zette: 48,47, goed voor een Nederlands record en de op één na (het wereldrecord van Popov uit 1994: 48,21) snelste tijd. Van den Hoogenbands clubgenoot bij PSV uit Eindhoven, Marcel Wouda, completeerde het Nederlandse succes door op de 200 meter wisselslag Europees kampioen te worden.

Eenenzestig jaar geleden won Nederland voor het laatst een gouden medaille op het prestigieuze onderdeel. Kees Hoving was in 1938 in het overdekte zwembad van Londen de snelste op de 100 vrij. Hovings winnende tijd was 59,80 seconden, ruim 11 seconden langzamer dan gisteren Pieter van den Hoogenband in de onoverdekte Ataköy Olympic Pool van Istanbul.

Duitse bewegingsdeskundigen ontdekten vier jaar geleden al de bijzondere talenten van de jongen uit Geldrop toen zij de 17-jarige Van den Hoogenband in de aanloop naar de Olympische Spelen van Atlanta onderzochten. Bij een test in het wetenschappelijk sportinstituut van Hamburg gaven zij de maximale score voor zijn lichaam: een tien. Die eer was in het verleden alleen weggelegd voor het Duitse zwemfenomeen en topmodel Franziska van Almsick.

Van den Hoogenbands grootste kracht schuilt in zijn gestroomlijnde gestel. Rank en slank is hij als geen ander, hoewel zijn 1 meter 94 lange lichaam inmiddels tien kilo zwaarder is dan drie jaar geleden en tegenwoordig 76 kilo weegt. (Popov is 1 meter 97 en weegt 89 kilo.) Kenners roemen vooral zijn 'drijfvermogen', waarmee zij doelen op zijn min of meer aangeboren talent om niet in maar op het water te liggen. Dat blijkt zijn snelheid ten goede te komen. Om zijn aangeboren lichaamsvoordeel te behouden is Van den Hoogenband aanzienlijk minder vaak in het krachthonk te vinden dan de meeste van zijn concurrenten. Te veel spieren zouden vermoedelijk zijn souplesse aantasten en zijn weerstand in het water vergroten. En juist dat wil The Dutch Dolphin, zoals de slanke Nederlander als gevolg van zijn vloeiende stijl in de zwemwereld wordt genoemd, voorkomen.

Als een verrassing kwam de superbe race op de 100 meter vrije slag van Pieter Van den Hoogenband gisteren al niet eens meer. Maandag, op de openingsdag van het toernooi, leidde hij als slotzwemmer de 4x100- estafetteploeg naar de gouden medaille. Een dag later won hij de 50 vlinder en deklasseerde hij Popov in de halve finales. "Pieter is in vorm en niemand die er wat aan kan doen", zei zijn trainer Jacco Verhaeren.

Zelf kon de hoofdpersoon gisteren nauwelijks bevatten wat hij zojuist had klaar gespeeld. Goud op het koningsnummer van het zwemmen - nee, daar had Pieter van den Hoogenband even niet van terug. "Het was net een droom", stamelde het goudhaantje van de Nederlandse ploeg. "Ik gleed gewoon naar de finish en ineens pats was het afgelopen. Ongelooflijk. Ik weet niet wat ik moet zeggen."

Voortaan zou zijn naam in één adem worden genoemd met de groten der aarde, zo wist hij. Ongevraagd somde hij de namen op van de kampioenen van wie hij nog niet zo lang geleden posters aan de muur had hangen. "Mark Spitz, Matt Biondi, Alexander Popov, dat waren de grote jongens op de 100 vrij. Kerels waarvan je dacht: als ik op een dag hetzelfde zou doen als wat zij ooit hebben gedaan, dat zou pas echt gaaf zijn."

Hij voelde het 's ochtends al bij het opstaan. "Dit wordt een mooie dag." Omdat hij in de vroege ochtenduren geen series hoefde te zwemmen, kon hij nu eens een keer uitslapen. "Daar was ik hard aan toe. De housekeeping liet me gelukkig met rust waardoor ik pas om tien over tien wakker werd."

Bij het ontbijt voelde hij "spanning op de spieren" en zei hij tegen zichzelf: "Rustig blijven nu, je kan het." Na een middagslaapje luisterde hij zoals altijd naar zijn favoriete muziek (Nirvana, Lenny Kravitz en Pearl Jam) en doodde hij de tijd met een interviewtje. "Daarna was ik er helemaal klaar voor."

Van den Hoogenbands missie in Istandbul is allesbehalve voltooid. Morgen staat de finale van de 200 meter vrije slag op het programma, zaterdag volgt de 4x200 vrij estafette. Twee dagen later sluit hij het toernooi af met de 50 vrij en de 4x100 wisselslag. Ja, hij wist het. "Dit kan nog een heel leuk toernooi worden. Maar ik mag me nog niet rijk rekenen."

Van den Hoogenband is volgend jaar bij de Olympische Spelen in Sydney de te kloppen man, hoewel hij die suggestie gisteren zelf resoluut van tafel veegde. "Er zijn zoveel kapers op de kust, da's niet normaal meer. Ik ben op de goede weg, meer niet." En noem hem ook niet de troonopvolger van Alexander Popov. "Want ik ga echt niet acht jaar lang het zwemmen naar mijn hand zetten."

Zoals zovelen begon Van den Hoogenband ooit met voetbal. Op zeer jonge leeftijd speelde hij zelfs in hetzelfde jeugdelftal in Maastricht als Boudewijn Zenden, de huidige international en speler van Barcelona. Vader Cees-Rein van den Hoogenband was bevriend met Zendens vader en sportschoolhouder Pierre Zenden. Talent bleek hij evenwel niet te hebben en al snel verruilde Van den Hoogenband het voetbalveld voor het zwembad.

Zijn moeder, oud-topzwemster en trainster Astrid Verver, herinnerde gisteren nog maar eens aan het moment dat haar oudste zoon voor het eerst in het water lag. "Acht jaar was-ie en wat ik hem ook opdroeg, Pieter voerde het meteen perfect uit. Alsof het jong nooit anders had gedaan."

Dat jong verwierf zich gisteren voorgoed een plaats in de Nederlandse sportgeschiedenis.

( a d v e r t e n t i e s )