NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze correspondent MARC CHAVANNES
PARIJS, 23 JULI. De Thalys wordt voor de Nederlandse Spoorwegen financieel pas voordelig als Nederland flink heeft geïnvesteerd in hogesnelheidsrails. De eerste zes maanden van dit jaar is het aantal reizigers tussen Parijs en Amsterdam, vergeleken met '98, met acht procent gestegen; de opbrengst ging zelfs 20 procent omhoog.

Dat zegt Louis Gallois, de president-directeur van de Franse nationale spoorwegen SNCF in een gesprek met NRC Handelsblad. Hij noemt de verhoudingen met de NS 'uitstekend', maar erkent dat het contract met de Nederlandse Spoorwegen zodanig is dat de Nederlanders moeten boeten voor het niet hebben van snelle rails. "Niet onredelijk", zegt de SNCF- directeur, "als u rekening houdt met de uitgaven die Frankrijk en België hebben gedaan voor nieuwe hogesnelheidslijnen. Die investeringen lokken veel publiek." De hogesnelheidsdienst tussen Parijs, Brussel, Amsterdam en Keulen trekt steeds meer reizigers. De eerste vijf maanden van dit jaar is de opbrengst van de hele dienst met 7 procent gestegen. Sinds in juni '96 de snelle, wijnrode treinen gingen rijden hebben er 11,8 miljoen mensen gebruik van gemaakt. Voordat in mei een vijfde dagelijkse trein tussen Nederland en Frankrijk werd ingezet, was de bezettingsgraad bij de Belgisch-Nederlandse grens 70 procent. Bij de NS worden de verliescijfers een bedrijfsgeheim genoemd uit concurrentieoverwegingen, maar tot nu toe werd een verlies van 25 miljoen gulden per jaar verwacht.

Voor spoorwegdirecteur Gallois, die eerder leiding gaf aan de Franse Airbus-partner Aerospatiale, is Europa zowel voor passagiers- als reizigersvervoer de grote uitdaging: "Toen ik hier drie jaar geleden begon leek Europa voor de Franse spoorwegmedewerker vooral een bedreiging. De tijd is nu rijp om het 'Europa van het spoor' te ontwikkelen."

Gallois constateert dat er in Europa een pittig filosofisch debat gaande is over de vraag of concurrentie dan wel verbeterde samenwerking het snelst leidt tot het inhalen van de achterstanden die het spoor heeft opgelopen. Hij is niet bang voor concurrentie, "die ervaren we iedere dag". Hij vraagt de Europese Commissie alleen of de concurrentie die de nationale spoorwegen wordt aangedaan, beperkt mag blijven tot "echte spoorwegmaatschappijen die investeren". Lovers, de Nederlandse spoorwegdochter van het Franse concern Vivendi, beschouwt hij wel als zodanig.

Van de Commissie vraagt de SNCF-topman bovendien een beter geharmoniseerd tariefsysteem in Europa en een eerlijkere doorberekening van kosten: "Het wegvervoer betaalt zijn infrastructuur slechts gedeeltelijk, de spoorwegen draaien daar zelf voor op. Het wegvervoer heeft bovendien de grootste moeite de arbeids- en wegenverkeerswetgeving te handhaven."

SNCF doet dringend beroep op Brussel

Overigens "blijven er te veel verschillen tussen nationale tradities en systemen. Die belemmeren de ontwikkeling van de trein, zodat de taak die ons wacht immens is." Daarom doet Gallois een dringend beroep op Brussel: "Voor alles vragen wij van de Commissie dat zij ons laat samenwerken. Zij vindt dat wij proberen de concurrentie op een afstand te houden. Maar het internationale verkeer loopt vast op verzadigingsknooppunten. Wij menen dat wij die problemen het beste kunnen oplossen door samenwerking." De eerste van de 174.300 Franse spoorwegmensen hoopt dat de Nederlandse Spoorwegen de Fransen en de Belgen gezelschap komt houden in Thalys International, een nauw samenwerkingsverband, waar op den duur ook de Deutsche Bahn bij zou kunnen komen. Gallois over zijn NS-collega: "Den Besten is zonder twijfel iets liberaler dan ik, maar wij zijn het over veel van wat ik hiervoor heb gezegd eens." Terwijl de NS zijn vrachtvervoer NS Cargo onder de hoede van de Duitse collega's heeft gebracht en zichzelf al jaren losmaakt van de overheid, ziet de SNCF- directeur voor Frankrijk geen ontwikkelingen in die richting. "Privatisering is niet aan de orde. Ik wil dat de SNCF als een echte onderneming blijft functioneren, maar ik zie geen grootschalige ontwikkeling richting privatisering, zoals in Groot-Brittannië. Nederland werkt er aan, Duitsland ook, maar die moeten nog beginnen."

( a d v e r t e n t i e s )