NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

HENDRIK SPIERING
Mooie beelden, het moet gezegd. De zestiende-eeuwse koningin Elisabeth in een bootje op de Theems, het verwarrende hofleven, vreemde ontmoetingen met Russen, een romantische Amerikaan in de negentiende eeuw, een motorrijdende vrouw met een dochtertje in de twintigste eeuw. En hoofdrolspeelster Tilda Swinton, die halverwege op overtuigende wijze verandert van een man in een vrouw. Dat alles biedt de film Orlando, naar het gelijknamige boek van Virginia Woolf. Maar wie hoopt op een spannend verhaal of een interessante hoofdpersoon komt bedrogen uit. Orlando is een nogal sullige introvert en de verhaallijnen zijn weinig meer dan strepen rook aan de horizon. De enige manier om inhoudelijk van deze film te genieten is er naar te kijken zoals je een gedicht leest, maar dan een te langdradig gedicht vol losse elementen waarbij de lezer voortdurend zelf de verbanden moet zoeken. Te veel symboliek, te weinig verhaal: dat is saai.

Symbolische elementen zijn er genoeg: de schoonheid van Orlando, zijn (onverklaarde) onsterfelijkheid, zijn ouderlijk huis waar hij steeds eenzamer in blijft wonen, zijn geslachtsverandering, zijn langdurige slaap na de paar emotionele gebeurtenissen, en in ieder geval ook zijn vergeefse liefde voor een Russisch meisje.

Allerlei verbanden zijn mogelijk. Zijn onsterfelijkheid dankt Orlando waarschijnlijk aan een bevel van de oude koningin Elisabeth om zijn schoonheid te bewaren, anders zal hij 'het huis' (van zijn ouders?) verliezen. Of is het de verraden liefde voor het Russische meisje die Orlando voorgoed in het leven heeft opgesloten? Want 100 jaar later, in het oosterse land waarheen hij wordt gestuurd als ambassadeur, wordt hij nog steeds 'een slachtoffer van de liefde' genoemd. Aan de andere kant: kun je van onsterfelijk makende liefde spreken als de belangrijkste woorden zijn 'Je bent van mij, want ik aanbid je'? Zou dát nihilisme de boodschap van de film zijn? Het zou veel wazigheid verklaren.

Orlando (Sally Potter, 1992, GB/NL/I/F). Ned.2 20.01-21.35u.