|
|
|
NIEUWSSELECTIE SGP Regeerakkoord over euthanasie.
|
Vraaggesprek met Bas van der Vlies (SGP)
'SGP verontrust over houding van paars'
DEN HAAG, 21 JULI. De orthodox-protestantse Staatkundig Gereformeerde Partij (SGP), de oudste politieke partij van Nederland, is zeer gezagsgetrouw. "Want er is geen overheid dan door God, en die er zijn, zijn door God gesteld", zo staat te lezen in het bijbelboek Romeinen XIII: "Wie zich dus tegen de overheid verzet, wederstaat de instelling Gods." De SGP heeft zichzelf dan ook nooit beschouwd als een oppositiepartij, hoewel de partij sinds het aantreden van het paarse kabinet steeds meer moeite heeft met de liberale regeringsplannen. "Uiteraard staat niet geschreven van welke politieke kleur de overheid moet zijn en dus zijn we constructief, ja zelfs positief jegens elke regering. Dat betekent dat we bij principiële punten de confrontatie stevig aangaan, maar dat we niet zoals het CDA of GroenLinks onbeschroomd doen elke eerste gelegenheid aangrijpen om te trachten het kabinet beentje te lichten." Zo omschrijft fractievoorzitter Bas van der Vlies de "gouvernementele instelling" van zijn partij: "We belijden het kabinet op zijn daden en beoordelen elk voorstel op de eigen merites." De daden van het kabinet, dat recentelijk vijf wetsvoorstellen heeft ingediend voor verruiming van de euthanasie- en abortuspraktijk, hebben de SGP-leiding ernstig doen twijfelen over deze koers. In een artikel in het Reformatorisch Dagblad van gisteren vraagt Van der Vlies zich af of de SGP geen oppositiepartij moet worden. Als de fractie en het partijbestuur daar straks mee instemmen, is dat een breuk in de gouvernementele opstelling die de in 1918 opgerichte partij al sinds 1922 koestert. Paars komt al langer met plannen voor onder meer verruiming van de abortus- en euthanasiepraktijk. Waarom nu plotseling deze omslag? "Het kabinet komt in korte tijd met vijf voorstellen waarin wordt gemorreld aan de toch al gebrekkige bescherming van het menselijk leven. Vier van de vijf voorstellen zijn bovendien ingediend in de eerste week van het reces van de Tweede Kamer. Het kabinet lijkt de laatste restjes van de christelijke fundamenten onder onze wetgeving uit de weg te willen ruimen. Als dat zo is, is dat een paarse oorlogsverklaring aan christelijk Nederland. Door de opeenstapeling van anti-christelijke voorstellen, is er bij mij iets geknapt. Achter mijn oproep tot discussie zit dan ook een stukje emotie." Als de SGP een oppositiepartij wordt, wat betekent dat in de praktijk? "Het betekent dat we in sommige gevallen voorstellen zullen steunen of afkeuren, louter om het kabinet te laten 'inpakken en wegwezen'. In gevallen waarin de zaak fifty-fifty ligt en we de regering nu altijd het voordeel van de twijfel gunnen, zullen we tegen de regering stemmen. Dat geldt natuurlijk niet voor kwesties die voor ons zeer principieel zijn." Zou u bijvoorbeeld in de dioxineaffaire, achteraf bezien, een andere keuze maken? "Let wel, ik ben daarin geen spijtoptant. In die zaak hebben wij gedacht: die mensen doen hun best. Wij hebben de motie van afkeuring tegen de verantwoordelijke bewindslieden niet gesteund en alleen een motie van berisping ingediend. Theoretisch gesproken is het denkbaar dat we nu wel een motie van afkeuring zouden steunen." De SGP'er is gezagstrouw. Is een dergelijke omschakeling voor uw achterban en uw Kamerleden niet te groot? "Juist uit de achterban heb ik over de paarse plannen grote verontrusting vernomen, die voor mij aanleiding is deze discussie te beginnen. Tegelijkertijd sluit ik een interne worsteling met de oppositierol zoals bij het CDA zeker niet uit. Ook bij de Kamerleden is er een spanningsveld, maar de spankracht is niet zo groot dat het niet op te brengen zou zijn. Als de innerlijke overtuiging ons dwingt, dan moet het gewoon." De orthodox-protestantse SGP, met drie zetels vertegenwoordigd in de Tweede Kamer, overweegt een echte oppositiepartij te worden. In de 77 jaar dat de SGP in de Kamer zit heeft de partij de regering altijd het voordeel van de twijfel gegeven. Fractievoorzitter Van der Vlies wil nu een discussie in zijn partij over een koerswijziging naar aanleiding van vijf recente wetsvoorstellen van het paarse kabinet die zijn ingediend door de ministers Borst (Volksgezondheid) en Korthals (Justitie). Hij doelt op de abortuspil, het oprekken van de 24-weken-grens bij abortus, het gebruik van foetussen voor onderzoek, het niet langer strafbaar stellen van euthanasie en de mogelijkheid van euthanasie voor 16- en 17- jarigen.
|
NRC Webpagina's
21 JULI 1999
|
Bovenkant pagina |