U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
    R A D I O  &   T E L E V I S I E  
NIEUWS  | TEGENSPRAAK  | SUPPLEMENT  | AGENDA  | ARCHIEF  | ADVERTENTIES  | SERVICE 

  NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e


Televisie

Radio

T V   V O O R A F :
Paspopje en spring-in-het-veld

HENK VAN GELDER
Zulke wezenloze wezentjes als in Women of Windsor, vanaf vanavond op RTL4, ziet men zelden. De één stelt lady Diana Spencer voor, en de ander speelt Sarah Ferguson - twee giechelbekjes die het samen kunnen uitproesten om de malste malligheden, maar die ook alletwee van hun stekeltjes worden ontdaan door het Britse koningshuis. En dat liep slecht af, zoals we weten.

Overgoten door een druilerig papje van muziek zonder klonten, wordt hier het hele verhaal nog eens naverteld in een Amerikaanse miniserie uit 1992, die door RTL in twee lange delen (volgende woensdag het slot) wordt vertoond. Verrassingen blijven achterwege; producent-regisseur Steven H. Stern draaide het op zijn routine af. Hij filmde, blijkens de aftiteling, in Toronto, Los Angeles en Engeland, met onbekende Engelse acteurs die maar weinig op de ware personages lijken, en hij liet zich adviseren door creative consultant James Whittaker, in het dagelijks leven bekend als de brave koningshuisreporter van de Daily Mirror. Van eigen gedachten over het koningschap geeft Stern, ondanks zijn Amerikaanse afstand, geen blijk.

De eerste lange aflevering van Women of Windsor (niet te verwarren met The merry Wives of Windsor; erg merry is het namelijk allemaal niet) bevat eigenlijk maar één treffend scènetje. Charles staat stokstijf in een beekje te vissen, en de gezeglijke Diana zit aan de kant een boekje te lezen. Even probeert ze een praatje met haar verloofde te maken. "A lovely day, isn't it?" zegt ze. Hij draait alleen het stugge bovenlijf naar haar toe en antwoordt: "Quite." Einde gesprek.

Sloom en saai is het verder, en vol overbodige scènes, waarvan Steven H. Stern ongetwijfeld een deel aan de Engelse nieuwsarchieven heeft ontleend. Het lijkt me tenminste niet, dat hij zo'n hele optocht met gouden koets door de Londense straten heeft laten naspelen, evenmin als zo'n hele huwelijksplechtigheid in St. Paul's Cathedral. Jazeker, dat trekt hier allemaal langs, tot en met het langdurige afleggen van de huwelijksgeloften. Enige noodzaak hebben die beelden niet; hooguit kunnen de afdeling kostuumontwerp en het naai-atelier zich in de handen wrijven omdat ze eindelijk eens eer van hun werk krijgen. De trouwjurk is werkelijk van alle kanten te zien.

Eindeloos sukkelt de boel voorbij, met alleen af en toe een hint naar latere tijden. Aan het slot van deel één - vlak voor de armoedige quasi-chic van de aftiteling - lijkt Diana zich met succes te hebben laten omkneden tot een paspopje, terwijl spring-in-het-veld Fergie nog erg aan haar nieuwe functie moet wennen. "Ik had geen idee waar ik aan begon", zegt ze tegen een vriendin, en dat is zo ongeveer de meest dramatische tekst die ze al die tijd in de mond gelegd krijgt. Maar het kan haast niet anders of volgende week wordt het beter. Als het Britse koningshuis inderdaad de beroemdste soap ter wereld is, zoals vaak is opgemerkt, dan verdient het ook als zodanig te worden gepresenteerd. Jammer alleen dat Stern zijn serie al zo lang geleden maakte; aan de dood van Diana is hij niet meer toegekomen. Ook hij had, kortom, geen idee waar hij aan begon.

Women of Windsor, RTL4, 20.30-22.15u.

NRC Webpagina's
21 JULI 1999


E-mail uit New York

    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl)