NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

De vervroegde vrijlating uit Singaporese gevangenschap van Nick Leeson, de Brit die in 1994 met fraude de befaamde Britse bank Barings opblies, leidt dit weekeinde opnieuw tot een mediacircus. Zelfs in de lucht wordt hij begeleidt door een legertje journalisten.

Door onze correspondent MAX CHRISTERN

SINGAPORE, 3 JULI.In een wit T-shirt en een blauwe korte broek zat Nick Leeson de afgelopen drie en een half jaar vrijwel dagelijks een paar uur per dag achter een naaimachine lappen stof voor schooluniformen aan elkaar te stikken. De voormalige 'handelaar van het jaar' van de Singaporese effectenbeurs, die met onbezonnen miljardenspeculaties begin 1995 in z'n eentje Barings ten onder bracht, verdiende er minder dan een tientje per week mee. Maar de schamele verdiensten deden hem weinig. Want, zo pochtte hij wel eens tegen een mede-gevangene, hij had voor straks na zijn vrijlating toch drie miljoen dollar (bijna 6,5 miljoen gulden) op een geheime bankrekening staan.

Die mede-gevangene heet Abdul Alim en zat een tijdlang samen met Leeson vast in de Tanah Merah gevangenis in Singapore wegens drugsgebruik. Alim is kort geleden vrijgekomen en deze week opgespoord door het leger Britse journalisten dat sinds begin deze week door Singapore struint op zoek naar Nieuws over Leeson. Zij willen alles over hun Nick weten. Maar na de verschijning van zijn boek 'Rogue Trader' en alle verhalen over hem de afgelopen jaren - zijn vrouw Lisa is van hem gescheiden, zijn moeder is tijdens zijn gevangenschap overleden, zijn vader heeft kanker, bij hem zelf is tijdens zijn gevangenschap darmkanker geconstateerd waarvoor hij inmiddels succesvol is behandeld - is er weinig nieuws meer over.

De aandacht richt zich daarom nu maar weer op het oude gerucht, dat Nick Leeson zelf inderdaad geld over heeft gehouden aan zijn beleggingen via Barings destijds. Door documenten te vervalsen met nagemaakte handtekeningen en financiële overzichten op te poetsen, schetste Leeson in 1994 een verkeerd beeld van de financiële situatie bij Barings Futures Singapore en kon hij lange tijd ongestoord zijn gang gaan. Zijn casino-achtige optreden op de beurs was er op gericht de steeds verder oplopende verliezen van Barings in één klap te compenseren. Maar zijn inschatting dat de Nikkei-index op de Japanse beurs zou stijgen, kwam nooit uit, en zijn verliezen liepen daardoor alleen maar verder op. In die hectische weken creëerde Leeson een eigen bankrekening, met het nummer 88888. Singaporese astrologen zeggen dat Leeson toen eigenlijk al had kunnen weten dat het niet goed zou gaan: acht is weliswaar het gelukscijfer in de Chinese wereld, maar vijf betekent onder meer 'geen'. De afgelopen jaren speurden accountants van de Singaporese firma Rajah & Tann als curatoren van Barings Futures Singapore (Leesons vroegere werkgever) naar de verdwenen som van ruim een miljard dollar. Ze onderzochten talloze Zwitserse bankrekeningen en reisden naar Labuan, een offshore financial centre voor de kust van de Maleisische provincie Sabah. Maar het bankgeheim voorkwam dat ze concrete bewijzen in handen kregen.

Leeson zelf werd ruim twintig keer ondervraagd tijdens zijn gevangenschap, maar ook dat leverde nauwelijks iets op. Leeson gaf, zo zei een van curatoren gisteren, vaak "cryptische" antwoorden op hun vragen en dreef graag af en toe de spot met de heren. "Er is nog niets ontdekt van bewijzen dat hij geld heeft weggezet. Maar het onderzoek gaat verder, ook als meneer Leeson dadelijk de gevangenis verlaten heeft", zegt Chong Yee Leong van Rajah & Tann. "Het dossier Leeson is voor ons nog lang niet gesloten."

Die uitspraak, en de hijgerige jacht van de Britse pers op primeurs, doorkruisen Leeson's wens om na zijn vrijlating in alle rust te proberen een nieuw leven op te bouwen. De Brit hoopt de talloze camera's die voor hem klaar stonden toen hij in november 1995 in Singapore terugkeerde voor zijn rechtszaak, nu te ontlopen. Maar de curatoren willen Leeson naar aanleiding van de geruchten over zijn verborgen miljoenen nog voor zijn vertrek naar Londen ondervragen.Buiten de vraag of Leeson tijdig een paar miljoen heeft overgeboekt op een geheime bankrekening, is het ook onduidelijk wat de Brit heeft gedaan met het geld dat hij heeft verdiend met de opbrengsten van zijn boek en de gelijknamige film die vorige week in première ging. Bovendien, zo bleek onlangs, heeft Leeson ook zijn ervaringen in de gevangenis verkocht aan The Daily Mail voor, naar verluidt, iets minder dan een half miljoen gulden. Nicholas William Leeson spreekt in ieder geval ruim vier en een half jaar nadat hij hals over kop Singapore ontvluchtte omdat zijn verliezen de grens van een miljard dollar hadden gepasseerd, nog steeds tot de verbeelding. In Singaporese souvernirswinkels hangen deze week weer T-shirts in de rekken met opdrukken als Barings learns a Leeson, waarbij de tweede 'e' is doorgestreept en vervangen door een 's'. Leeson's vroegere stamkroeg Harry's Bar serveert vandaag tijdens de lunch een uur lang gratis bier om Nick's Flight to Freedom te vieren. En in Hongkong zijn zelfs een paar flesjes Leeson Lager gebrouwen. Leeson zelf wil vooral rust. Hij heeft via zijn advocaat Stephan Pollard laten weten dat hij geen enkel commentaar zal geven als hij morgen om half negen 's morgens de poorten van de Tanah Merah gevangenis uitkomt. De Singaporese autoriteiten lijken die wens te respecteren, want zij zullen Leeson tussen zijn vrijlating en zijn vlucht, vanavond rond middernacht met British Airways naar Heathrow, weghouden van de pers. Maar daarmee is Leeson er nog niet. Zodra het toestel straks in de lucht hangt, is hij een vrij man, en de pers zal daar gebruik van maken. Het grootste deel van de stoelen in Business en First Class is volgeboekt door Britse journalisten.

Zie ook:
Leeson zet opnieuw Singapore op z'n kop(23 januari 1998)

( a d v e r t e n t i e s )