NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

GERWIN TAMSMA
Hele bibliotheken zijn er volgeschreven over de Amerikaanse burgeroorlog (1861-1865), en de academische veldslagen duren tot op de dag van vandaag voort. De rol van de federale overheid, de economische achterstand in het Oude Zuiden en bovenal de emancipatie van de zwarte bevolking - allemaal zaken die te maken hebben met de burgeroorlog - blijven onverminderd actueel en dus wordt vrijwel elke bijdrage aan het discours óók op politieke wenselijkheid beoordeeld. In het politieke krachtenveld bevindt Glory (1989) van regisseur Edward Zwick zich diep in het liberale kamp. In tegenstelling tot de twee beroemdste films rondom de burgeroorlog, Birth of a Nation (D.W. Griffith, 1915) en Gone with the Wind (Victor Fleming, 1939), staat in Glory als een paal boven water wie er aan de goede kant vocht. Belangrijker is dat de film de aandacht vestigt op het minder bekende feit dat negers, zowel vrije mannen als ontsnapte slaven, meevochten aan de kant van de Union.

Glory gaat over die eerste zwarte soldaten: het 54ste regiment van de vrijwillige infanterie van Massachusetts, dat op 18 juli 1863 tevergeefs een fort bij Charleston bestormde. Naar moderne maatstaven was het een zelfmoordactie, maar de heldhaftige wijze waarop het regiment zich gedroeg, maakte een eind aan het, destijds ook bij de Noordelijken heersende, idee dat zwarten geen goede - dat wil zeggen gedisciplineerde - soldaten konden zijn. Wellicht omdat de film gebaseerd is op de brieven van, en een tweetal boeken over Robert G. Shaw, de commandant van het regiment, is de hoofdrol toch voor een blanke acteur: Matthew Broderick. Zwarte sterren Denzel Washington en Morgan Freeman als respectievelijk angry young man en wijze ex- grafdelver, hebben echter de beste teksten. Vooral hun amusante meningsverschillen bezorgen het historische drama de vereiste actualiteit. Maar Glory zou niet meer dan een goedbedoelde, opwekkende en zeer verzorgde film zijn zonder de imposante slagveldscènes. Zwick maakte daarbij gebruik van die vreemde hobbyisten die complete slagen zo nauwkeurig mogelijk naspelen. Begeleid door de fraaie en, geheel naar verwachting aan het eind, zwaar aangezette muziek van James 'Titanic' Horner, doen de scènes niet (of nauwelijks) onder voor de opening van Spielbergs Saving Private Ryan.

Glory (Edward Zwick, VS, 1989), vrijdag, VRT, 21.55-24.00u.