NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Gerhard Schröder, gastheer van de top van acht wereldleiders, haalde het afgelopen weekeinde in Keulen alles uit de kast om het Bill, Boris, Sergej, Tony, Jean, Massimo, en Jacques (2x) naar de zin te maken.

Door onze redacteuren
HANS BUDDINGH' en MICHÈLE DE WAARD

KEULEN, 21 JUNI. Zodra de machtigste mannen ter wereld op bezoek komen, trekt de gastheer het mooiste uit de kast. Maar de economische top in Keulen had een bijzonder hoogtepunt: de tafel op het Dionysos- mozaïek. De acht heren zullen tijdens hun 'working dinner' weinig hebben gegeten, want de grote ronde doorzichtige tafel stond op het beroemde mozaïek in het Romeins-Germaanse museum. Het mozaïek, dat uit 1,5 miljoen steentjes bestaat en 75 vierkante meter omvang heeft, is bij opgravingen gevonden en geldt als één van de Romeinse schatten van Keulen - de handelsstad die ruim 2000 jaar geleden door de Romeinen werd gesticht. Het mozaïek is het middelpunt van het museum der antieken en symboliseert de eeuwige jeugd, levensvreugde en onsterfelijkheid.

Dat op dit kostbare mozaïek een prestigieus diner moest plaatsvinden, ging sommige Keulenaren al ver. Maar tot ontzetting van enkele kunstminnaars mochten de wereldleiders ook nog hun schoenen aanhouden. Zelfs kunsthistorici mogen het mozaïk alleen op kousevoeten betreden. De Duitse gastheer bondskanselier Gerhard Schröder wilde van de gebeurtenis dan ook iets speciaals maken.

Zijn voorganger Helmut Kohl had de wereleconomische top als een soort afscheidsgeschenk aan de Domstad bedoeld, voordat het parlement de Rijn zou verlaten en definitief naar Berlijn zou vertrekken. Dat vond ook Schröder een goed idee. De jonge kunstenaar, Matti Braun uit Keulen, had enkele dagen bedenktijd nodig toen de opdracht kwam 'een tafel voor acht' te ontwerpen. Het leek hem onwerkelijk een tafel te maken, waaraan Bill en Boris en Tony en Jacques over graanexport, de Kosovo-crisis en de binnenlandse vraag zouden onderhouden. Of misschien over wodka en sigaren. Maar na twee maanden had de kunstenaar het meesterwerk van polyester volbracht. De politici onder de indruk van het resultaat.De Keulenaren zelf waren 'begeistert' van de wereldleiders. Vooral de Amerikaanse president Bill Clinton werd door het publiek omhelsd. Hand in hand wandelde hij met Hillary door de binnenstad, bezocht een typische Keulse bierhal en kocht een mannetje met saxofoon en Beierse bierpul als souvenirs. Toen Clinton na een typisch Keuls biertje uitriep 'Ich bin ein Kölsch', kon de stemming bij de lokale gastheren niet meer stuk.

Zelfs 'tsjaar Boris' deelde handtekeningen uit. De Russische president, die zondag zijn opwachting maakte, was met een gevolg van zeker 100 man naar de Rijn gereisd - van zijn vrouw en dochter tot zijn kapper, zijn couturier, zijn keukenteam en vier artsen. Een vrachtvliegtuig met drie zwarte limousines (800. 000 dollar per stuk) had hij vooruit gestuurd. Er heerste een "zeer, zeer goede stemming", zei kanselier Gerhard Schröder na afloop. De Franse president kuste een baby, zelf liep Schröder tussen de werkbijeenkomsten losjes door de stad en Clinton bleek gebiologeerd door de 751 jaar oude Keulse Dom. Vrijdagavond, na afloop van het diner, doolde de president rond middernacht door de gothische kathedraal. Een dag later deed hij mee aan een rondleiding met de Britse premier Blair en maakte indruk toen hij de exacte hoogte van de twee torens bleek te kennen: 157,38 en 157,31 meter. Zondagmorgen, bij het gebed, was Clinton opnieuw in de Dom te vinden. Ook de geest van Karl Marx doolde boven het conferentie- oord. De wereldleiders en een leger van 6.000 journalisten zaten vlakbij een plein, waar de grote filosoof van het wereldproletariaat in 1848 nog hoofdredacteur is geweest van de 'Neuen Rheinischen Zeitung'. Even leek de wereld om Keulen te draaien. Wekenlang heerste de uitzonderingstoestand in de stad, waar begin juni de top van Europese staats- en regeringsleiders werd gehouden. Daarna kwamen de ministers van Buitenlandse Zaken uit de EU in Keulen bijeen om over het vredesplan voor Kosovo te praten. De driedaagse top van de G8 was het sluitstuk, waarvoor 14.000 agenten waren opgetrommeld.

De dames van de wereldleiders hadden hun eigen top. Zij werden door de jonge vrouw van de kanselier, Doris Köpf, meegevoerd om voor de laatste maal over de Rijn te varen, wat in 50 jaar bij bezoeken aan Bonn een goed gebruik is. Zij trokken naar de wijnbergen van Bacharach en passeerden de Loreley, de zeemeermin met de lange haren die hoog bovenop de rotsen met haar verschijning veel schepen op de klippen deed lopen. De vrouwen zaten in de zon en spraken over Clemens Brentano ('Zu Bacharach am Rheine, Wohnt eine Zauberin, Sie war so schön und feine, und riss viel Herzen hin') en over Heinrich Heine, die over de Loreley hebben gedicht. Doris Köpf, een journaliste die zelf uit Beieren komt, wilde de dames laten genieten. Bij de volgende top varen ze over de Spree. Die is mooi, maar het is niet de Rijn. En de Pruisische vorsten mogen veel in de Domstad hebben geïnvesteerd, maar de kathedraal staat in Keulen en niet in Berlijn.

( a d v e r t e n t i e s )