NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

LUKAS KEIJSER
Ooit was hij de populairste man op aarde, voormalig tieneridool David Cassidy. Halen the Backstreet Boys en Céline Dion nog de Nederlandse kranten omdat ze hier een record vestigen met 61.000 en 65.000 concertbezoekers, een Cassidy- concert trok begin jaren zeventig overal waar hij kwam dat aantal verliefde, flauwvallende of hysterisch gillende meisjes. Eén meisje overleed zelfs tijdens zo'n concert. "Ze kreeg aan hartaanval van opwinding", zegt Cassidy in de BBC-documentaire die vanavond door de NPS wordt uitgezonden. En nog steeds, 25 jaar later, doet de Backstreet Boy van de jaren zeventig heel wat harten sneller kloppen. Op Internet circuleren verhalen van vrouwen die nog steeds vurig hopen ooit met de zanger van hits als I think I love you te trouwen.

David is still god staat er in grote letters op de websites waar de Annie Leibovitz' foto van een halfnaakte Cassidy veelvuldig voorkomt. Ook jongeren en homo's blijken nog steeds tot Hem aangetrokken. "I love David's cute buns", schrijft ene Gaston ergens op het Net. In 1975 kondigde David Cassidy te stoppen met optreden, na vier hectische jaren. "Ik hou dit niet langer vol", sprak hij geradbraakt. Maar aan het einde van de negentiger jaren lijkt David Cassidy terug te willen keren in de spotlights. Hij heeft een website op Internet, met filmpjes, geluidsfragmenten en foto's van recente optredens. Want ook optreden doet Cassidy weer. In zijn mémoires memoreert hij de tijd dat hij meespeelde in de populaire tv serie The Partridge-Family, en bracht hij tevens recent een cd uit met liedjes uit die serie. Cassidy's meest recente schreden in de muziekscene betreffen een single ten bate van Kosovo en een rol in de musical Blood Brothers. Reden voor de fans om daar weer massaal naartoe te gaan.

In de documentaire komen veel fans aan het woord die destijds dol waren op de androgyne held. Een held die in werkelijkheid echter niet zo'n clean cut all American boy was dan hij oogde. Althans, volgens Cassidy (nu met minder wuft kapsel) en zijn vrienden. Hij rookte weed, luisterde naar 'alternatieve muziek', had ontelbare vriendinnen en was verslaafd aan alcohol. Bovendien ging hij veelvuldig golfen met woeste popsterren als Iggy Pop en Alice Cooper. Cooper beweert in de documentaire dat Cassidy alleen uiterlijk van hem en Pop verschilt. "Hij zag er braaf uit, maar was een party-animal". En goed, hij had een andere uitwerking op vrouwen: "Bij ons vielen de meiden ook flauw, maar om een heel andere reden."

Maar ondanks Coopers goedbedoelde woorden komt Cassidy van zijn mierzoete imago niet af. Je vraagt je meteen af waarom hij ondanks zijn ruige levensstijl toch weer is teruggekeerd naar die intens brave Partridge Family. Om commercie hoeft hij zich niet meer te bekommeren, zou je denken, na 20 miljoen verkochte platen. En waarom tonen zijn recente, kitscherige shows in Las Vegas zijn ware rock 'n roll-karakter niet? Sterker nog: de documentaire geeft je eerder het onrustige gevoel dat Alice Cooper en Iggy Pop helemaal zo ruig waren als je altijd dacht.

Het Uur van de Wolf: David Cassidy, Ned.3, 23.23-0.23u.