NIEUWSSELECTIE
KORT NIEUWS
RADIO & TELEVISIE
MEDIA
S e l e c t i e
Televisie
Radio
|
B E E L D :
Een liedje genoeg
Maarten Huygen
Marco Bakker comt back.
Gisteren zag ik hem Se Bastasse Una Bella Canzone zingen met de
blonde-krulletjes-zanger-presentator Gordon. Op Veronica in Een
rondje van Gordon. Zou dit liedje genoeg zijn om het tragische
ongeluk te doen vergeten? Voor het klapvee in de zaal wel. De mensen
joelden zelfs enthousiast na dit nummer. Heel goed gedaan en dank je
voor de vriendendienst, Gordon.
Ik vraag me af of Bakker professioneel advies heeft gekregen voor zijn
eerherstel. Imagobureaus genoeg om zo'n uitdaging aan te pakken. Hoe kom
je weer in de gratie van het grote publiek? Nadat hij onder invloed van
drank op onverklaarbare wijze met zijn grote auto een vrouw had dood
gereden in de parkeergarage van de Arena, werden concerten geschrapt. In
zijn gesprek met Gordon zei hij te hopen zijn volledige werkprogramma
weer op te kunnen pakken. Hij nam een rol in een Zwitserse musical maar
ook in Nederland komt hij weer aan bod. Hij moet na zijn straf zijn
beroep weer kunnen uitoefenen. Inmiddels is het ongeluk bijna twee jaar
geleden. Patrick Kluivert was sneller hersteld van de dodelijke
aanrijding die hij veroorzaakte. Ik stel me voor dat de showwereld na
zo'n ongeluk afwacht. Hoe moeten ze zich opstellen? Als hij de
gratieperiode overleeft, slaat iedereen hem op de schouders. Bakker zei
dat hij zelfs meer vrienden heeft dan voorheen. Stel dat hij had gezegd
maar heel weinig vrienden te hebben overgehouden, dan was dat het sein
voor andere bekende Nederlanders geweest dat hij nog een beetje besmet
was. Zo'n beslissing dat iemand oké is, wordt collectief genomen.
Dan worden de contacten met Bakker pas profijtelijk. Ivo Niehe sprak hem
november vorig jaar voor zijn doen nog streng toe. Gisteren toonde
Gordon al meer medeleven met het leed van het daderschap. Bakker heeft
zich als slachtoffer gedragen. Als bekende Nederlander is hij gewend
zijn gevoelens aan interviewers prijs te geven. Hij kon niet slapen,
zijn leven was definitief veranderd, hij dacht er telkens weer aan, zei
hij in zijn interviews. Ook gisteren klaagde hij dat hij nog steeds elke
ochtend om half zes wakker wordt. De slachtofferstatus is een manier om
respect te krijgen, maar bij zo'n ongeluk steekt het dat er in dit drama
échte slachtoffers zijn met groter leed, de dode en haar
nabestaanden. Maar zo groot kan Bakkers spijt niet zijn want hij gelooft
heilig in zijn eigen onschuld.
Het liefste wil de televisie vergeving zien in een confrontatie tussen
dader en slachtoffer maar de familie werkt niet mee aan deze vorm van
entertainment. Misdaadverslaggever Peter R. de Vries had daar een
variant op in de vorm van confrontatie tussen vader van een verkrachte
en vermoorde vrouw en twee mannen die daar waarschijnlijk ten onrechte
voor zijn veroordeeld. De vader, die zich waardig gedroeg, zei dat hij
het bewijsmateriaal voor de veroordeling te licht vond. Misschien loopt
de echte dader, wiens sperma op het lijk was gevonden, vrij rond. De
Vries, die in het voorafgaande overtuigend de vinger op het slechte
justitiewerk had gelegd, kan het dan niet laten de vader te vragen wat
hij ervan vindt dat hij misschien naast de echte daders zit. Zijn goed
doortimmerde programma moet het hebben van dat soort dramatiek. De lange
gevangenisstraf van de verkeerde verdachten en de trage molens van
justitie werden uitgebeeld in een boom die telkens weer bladeren kreeg
en verloor. Voor zijn pleidooien maakt De Vries uitbundig gebruik van de
retoriek van het beeld.
Misdaadverslaggever De Vries vind ik stukken beter dan het vederlichte
showtje van Gordon. Als die het over een boek heeft, trekt hij een diepe
denkrimpel in zijn gezicht. Gisteren had hij de scenarioschrijver voor
de verfilming van De Ontdekking van de Hemel van Harry Mulisch op
bezoek. "Wel 900 bladzijden", zuchtte Gordon: "Ik heb zo mijn huivering
als het zo dik is". En daarna veelbetekenend: "Dat boek bedoel ik" en
daar moest hij zelf heel erg hard lachen. Dat was het teken dat het om
seks ging - dat is pas lachen - dus luid viel het klapvee in.
|
NRC Webpagina's
18 JUNI 1999
|