NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

DANA LINSSEN
Parting Glances is zo'n film die nooit bij een groter publiek zou zijn opgevallen als de onbetwiste ster van die film iemand anders was geweest dan Steve Buscemi. Hij heeft dankzij de juiste neus voor de juiste rollen in de juiste films (van bijvoorbeeld Quentin Tarantino, Jim Jarmusch en de gebroeders Coen) inmiddels een eerbiedwaardige cultstatus bereikt. Want wie is dat expressieve gezicht met die uitpuilende ogen, dat op instorten staande gebit en die blije, licht verstoorde uitdrukking de laatste jaren nou niet opgevallen in Reservoir Dogs, Mystery Train of The Big Lebowski? De homoseksuele Nick in Parting Glances (1986) was een van Buscemi's eerste filmrollen. Met zijn neurotische sneltreinvaart gebabbel, verbaasde dédain en 'fuck you'-nihilisme bevat het alle ingrediënten voor zijn latere personages. Maar ja, Parting Glances was een kleine film voor een klein publiek en dus bleef hij grotendeels onopgemerkt. Parting Glances gaat namelijk over aids.

Voordat Philadelphia (volgende week te zien op Net5) ervoor zorgde dat aids op de Hollywood-plotlist van gezellige filmverhalen kwam te staan, waren de makers van films over de dodelijke ziekte aangewezen op lage of non-budgetten en onafhankelijke productiemaatschappijen. En misschien is dat nog steeds zo, want homoseksualiteit mag dan sinds de Oscar-nominatie voor Ian McKellen in Gods and Monsters eerder dit jaar een geaccepteerd verschijnsel lijken, het heeft vooralsnog niet geleid tot een echte emancipatie van de filmindustrie. Voorlopig zijn films over homoseksualiteit en aids veroordeeld tot een doelgroepenpubliek, en misschien is dat ook niet erg, maar opvallend is het wel.

Parting Glances is de eerste en enige film van Bill Sherwood, voor weinig geld gedraaid met jonge, onervaren acteurs en gesitueerd in het SoHo en Manhattan van midden jaren tachtig waar het aids-virus onbarmhartig om zich heen begon te slaan. Het charmante spel van de hoofdpersonen en de gemene ondertoon die de sympathieke film hier en daar heeft, zorgden ervoor dat Sherwood door de critici als nieuwe belofte werd onthaald. Toen hij vier jaar later zelf aan aids overleed, was dat eenzaam en vergeten.

Parting Glances (Bill Sherwood, 1985, VS), Canvas, 22.30-0.05u.