NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Eindelijk heb ik begrepen wat Tineke Netelenbos aan de macht houdt. Dat is haar topconditie. Ik heb nooit iets opmerkelijks van haar gehoord maar haar kracht is dat ze altijd blijft praten. Haar batterij raakt nooit op. Ze is gezegend met een Oost-Europees uithoudingsvermogen. Vannacht rond tweeën zag ik haar tijdens een pauze in het debat nog opgewekt rondstappen en met iedereen lachen. Haar donkerblauwe mantelpakje perfect in de plooi, haar licht golvende coiffure ongeschonden. Opponent Reitsma van het CDA kreeg later nog een fikse veeg uit de pan, maar ik hoorde hem niet meer want hij was waarschijnlijk al aan het dommelen. De rest van het ministeriële gezelschap was ingezakt. Minister Borst, sinds tien uur 's morgens op de been, wankelde weg. Premier Kok werd in de kleedkamer bijgewerkt. De coach liet een handdoek voor zijn gezicht wapperen. En ze moesten nog bijna twee uur doorgaan! Alleen Netelenbos was in haar element als de lerares die na een zwaar examen nog een paar uurtjes les wil geven. Ze had haar leesbril op. "De eerste conclusie is onjuist en de tweede conclusie is gedeeltelijk onjuist!" zei ze streng.

Het debat over de Bijlmer-enquête was het saaiste gedeelte van de politieke triatlon van de afgelopen weken. Op spectaculaire wijze had senator Wiegel in een nachtelijke stemming het openingsschot gelost. De coalitiepartijen begonnen toen een race naar de politieke afgrond en het ging erom wie het eerste zou remmen. Spannend. Uiteindelijk trapte D66 het eerste op het pedaal zodat het hele gezelschap een paar centimeter voor de rand van de kloof tot stilstand kwam. Afgelopen nacht dus het laatste wedstrijdonderdeel: wie het langste kan opblijven, en dat heeft de hele coalitie gewonnen met Netelenbos aan top. Als een etmaal 40 uur telde had het zestien uur langer geduurd. Mij hadden ze verloren, want tijdens de toespraak van Kok sliep ik al voor de tv. Ik vraag me af welke tv-rubriek vanavond het eerst komt met een interview van een patiënt uit de Bijlmer? Ziek, omdat de ministers niet opstappen. Dokter Oudkerk en zijn commissie hadden niets minder voorgeschreven dan een politieke crisis. Nu dat medicijn aan de patiënten wordt onthouden, ziet het er slecht voor hen uit. De hele parlementaire commissie en Kamerlid Van Gijzel zaten er namelijk niet namens ons allen maar namens de bewoners van de Bijlmer. Minister Borst was aangewezen als hoofdschuldige. Dat heeft me verbaasd omdat zij me niet meer verantwoordelijk leek dan andere bewindslieden. Die hadden ook slechte informatie gegeven, te weinig opgelet of te laat ingegrepen. Maar afgelopen jaar is de Bijlmer een medisch verhaal geworden, een strijd tussen patiënten en hulpverleners. De werkelijke oorzaak van de kwalen, het neerstorten van een vliegtuig, was allang buiten beeld. De staat met dokter Borst aan het hoofd had hen niet had beter gemaakt. De enquêtecommissie bood een therapie van straffe hoorzittingen met een vals gerucht als ongezonde bijwerking. Netwerk en andere rubrieken maten het effect op de patiënten en die zagen er nog steeds beroerd uit. Dat maakte een kabinetscrisis nodig. Het was de medicalisering van de politiek. Ik vond dat Borst daar gisteren puntig op reageerde. "De minister van Volksgezondheid is geen stofzuiger voor onrust die elders wordt gecreëerd", zei ze. Zij had de helderste verdediging gisteren. Het medische onderdeel van het enquêterapport was ook het zwakste. Borst herhaalde voor de tv- microfoon dat ze best wilde opstappen als ze het vertrouwen niet had. Nee, ze zat niet aan haar functie vastgebakken. Haar gedrag wijst op het tegendeel. De mild lachende 65-plusser is een keiharde politica. "De oppositie roept 'schade' en 'aangeschoten wild' maar dat hoort erbij", smaalde ze na afloop van het debat. Het was half vijf 's morgens. Een paar maanden geleden dacht ik bij Paars nog aan de schaterlachende minister Zalm: "Wij voeren de motie niet uit." Nu denk ik aan algemeen slaaptekort.