NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Er klinken veel positieve geluiden op een manifestatie voor allochtone jongeren in Paradiso. Een nieuwe generatie laat van zich horen. Er zijn veel goede reacties op hun ambities, maar "je moet zelf de deur intrappen".

Door onze redacteur YASHA LANGE

AMSTERDAM, 14 MEI. Stand-up comedian Howard Komproe betreedt het podium van Paradiso. Half elf 's ochtends, een zaal vol jongeren, de meesten met een Turkse, Surinaamse of Marokkaanse achtergrond. Komproe: "Ik ben ook allochtoon. Op school zeiden ze: 'jij zal wel geen Nederlands spreken. Weet je wat, we geven je extra bijles'. Geen bijles, geen extra les, maar extra bijles. Terwijl sommige jongens het hadden over 'hem zijn huis'!' Komproe zet zijn petje af, hij heeft geblondeerd kroeshaar. "Ja, ik ben wel blond, maar niet dom.'

Komproe vertelt vervolgens over een "Francois Boulanger-moment", jaren geleden bij het afzwemmen. Hij stond volgens de badmeester "niet op de kaart', net als de balletjes van het tv-spelletje Lingo. En dus mocht hij het zwembad niet in. Terwijl zijn hele familie met aanhang op de tribune zat, "want je blijft Surinamer". Komproe: "Zo zijn de regels in Nederland. Als dat in Suriname was gebeurd, dan stond daar Stanley Boulanger. Die zou zeggen: O, Howard, jongen, sta jij niet op de kaart? Ik ken jouw vader toch? Nou, jongen, dat regelen we wel hoor."

Komproe is een van de role-models voor de jongeren op de manifestatie Generation Now. De bijeenkomst, georganiseerd door het instituut voor multiculturele ontwikkeling Forum en het ministerie van Onderwijs, heeft tot doel allochtone jongeren aan het woord te laten over de problemen die hen aangaan: negatieve beeldvorming in de pers, matige prestaties in het onderwijs, (schijn)tolerantie en het criminele pad dat een deel van hen kiest.

Het moet ook een manifestatie zijn van een nieuwe cultuur. Fatima Elatik, gemeenteraadslid in Amsterdam en ook role-model: "We vormen met een nieuwe generatie een nieuwe cultuur. Kris-kras, schoolpleincultuur. Maakt niet uit of je Surinamer, Turk, Marokkaan of Nederlander bent. Deze groep hoger opgeleide allochtone jongeren kan een brug slaan naar een echte multiculturele samenleving. Ze kijken positief naar zichzelf en kunnen schijntolerantie opheffen."

Hoe dan? Fadila Dahem - 17, strakke spijkerbroek, strak T-shirtje, MEAO accountmanagement - zit in een promotieteam van allochtone jongeren in Tilburg. "We willen laten zien dat Marokkaanse jongeren niet altijd crimineel zijn. Dus gaan we naar bedrijven. Daar krijgen we goeie reacties, we regelen bijvoorbeeld stageplaatsen." Maar alleen promotie is niet genoeg, je moet ook "zelf de deur intrappen", zegt programmamaakster Samira Abbos. En een duw in de rug krijgen en over doorzettingsvermogen beschikken, zo blijkt tijdens een discussie over de achterstand onder allochtonen in het onderwijs.

Een Marokkaans meisje: "Vroeger miste ik motivatie. En als je dat niet hebt op jonge leeftijd, dan kan je ontsporen. Dus die motivatie moet je van huis uit en van school krijgen." Een ander Marokkaans meisje: "Maar ouders leggen alle verantwoordelijkheid bij de school. Da's normaal in de Turkse en Marokkaanse cultuur."

Gurkan: "Onze ouders snappen het ook niet. Wat kun je van ze verwachten?"

Bouchra: "Ze kwamen van het platteland, zijn analfabeet. Ze zouden meer bij de school betrokken moeten worden."

Clark, Surinaams schrijver: "Maar mijn zeven broers en zussen hebben allemaal gestudeerd, terwijl mijn moeder nooit verder is gekomen dan de zesde klas."

Ismail: "Daarom help ik mijn jongere broertje met zijn huiswerk."

Gurkan: "Ja, er zouden allochtone leerlingbegeleiders moeten zijn."

Halve zaal: "Die zijn er al."

Presentatrice Yvette Forster: "Maar je hebt ook een eigen verantwoordelijkheid. Wie wil daar op reageren?"

In de zaal zijn meer meisjes dan jongens. "Net als in Suriname. Iedere man heeft drie vrouwen", zegt presentator Guilly Koster. De scheve verhouding past een beetje in het beeld dat allochtone meisjes het "beter doen" dan de jongens. Ook daarover wordt gediscussieerd. "De Nederlandse maatschappij wordt beheerst door witte mannen", is volgens Koster de reden. "Voor moslimmeisjes is een opleiding een manier om zich aan hun milieu te ontworstelen", suggereert Komproe. "Omdat het beeld van de jongens slecht is, krijgen zij moeilijk een baan", denkt Elatik.

Volgens Salima willen jongens stoer zijn. "Maar ze zien de gevolgen niet." Er ontwikkelt zich een discussie over gangs. Marokkaanse jongens in een gang, Surinamers in een gang, Turkse meisjes die samenklitten en 'witte Nederlanders' die ook een groep vormen. Dat is een probleem, zegt een meisje. "Iedereen vormt groepjes." Het past niet echt in het gemengde ideaal van Generation Now. Dan staat ook Abdelaziz Ajaarouj op. Hij is 14, van Marokkaanse afkomst en geboren en getogen in Utrecht. Hij zit op het Niels Stensen college, een zwarte school. "Niet iedereen wil bij een gang. Maar als je niet meedoet, dan voel je je onveilig en alleen. Zo krijg je steeds meer gangs." Hij krijgt veel bijval, maar wat kan je eraan doen? Fadila vindt dat er op school over gepraat moet worden, anderen stellen schoolreisjes, gezamelijke toneelstukken of naschoolse activiteiten voor. "Maar het duurt jaren om dit te veranderen", zegt een jongen.

Abdelaziz heeft zich dan weer voor de interruptiemicrofoon opgesteld. Een toneelstuk waarin hij speelde won een prijs. Zijn eerste dichtbundel komt binnenkort uit. In de discussie over gangvorming krijgt hij het laatste woord. Hij zegt iets in zijn moedertaal en vertaalt: "Wij zijn de kinderen van de wereld en wij nemen de vrede met ons mee". Luid gejuich. Abdelaziz wordt unaniem gekozen tot vice-premier van het jaar 2020.

( a d v e r t e n t i e s )

Domicilie,
voor wie zich vestigt
in het buitenland.