NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

COEN VAN ZWOL
Over alcohol vallen mooie, tragische films te maken. De beschonken held drinkt zich dood aan de voet van de Popocatepetl of in Las Vegas. De alcoholist kan ook een romantische antiheld zijn; Mickey Rourke lispelt in trotse beneveling onhoorbare dingen tussen zijn gebarsten lippen. En voor een drankkomedie kan je altijd in Rusland terecht.

Trees Lounge gaat over een dronkelap, maar biedt tragiek, heroïek noch bitterheid. Er zijn wat running gags: het lijntje cocaïne bijvoorbeeld dat steeds aan Tommy's neus voorbijgaat. De schemerige bar Trees Lounge in een forensenstadje op Long Island is het middelpunt van zijn avontuurtjes. Tommy is ontslagen nadat hij uit de kas van zijn garage stal, zijn zwangere vrouw is bij zijn baas ingetrokken, hij probeert geld te verdienen als ijscoman en doet het een keer met zijn zeventienjarige nichtje. Haar vader gaat hem daarna te lijf met een honkbal knuppel. Altijd staat er een kopstoot voor hem klaar op de toog van Trees Lounge.

Zo erg is het leven voor Tommy niet, al ontbreekt het niet aan zelfbeklag. Maar tussen het delirium en de kater zijn er momenten dat de Budweisers en Wild Turkeys hun werk doen en Tommy best tevreden is. Dan is hij grappig, al was hij vroeger grappiger. Na deze film gaat het ongetwijfeld verder bergafwaarts, daarvoor zorgt hij wel. Als je maar bij me terugkwam, dan zou ik stoppen met drinken, belooft hij zijn ex. Natuurlijk komt Tommy nooit op het idee eerst te stoppen met drinken. Er is altijd een excuus. Het ligt altijd aan iemand anders.

Trees Lounge is het regiedebuut van Steve Buscemi, die met zijn paardengebit en bolle ogen gedoemd is tweede viool te blijven spelen als karakter-acteur. Daarom maakte hij een film met zichzelf in de hoofdrol. Acteurs die regisseren maken zelden meesterwerken, dan waren ze wel meteen regisseur geworden. Soms levert een acteur-regisseur beroerd werk af, soms redelijk, soms heel goed. Trees Lounge zit ergens bovenin de redelijk. Er wordt heel goed geacteerd onder een grauw wolkendek waar soms een zonnestraaltje doorheen prikt. Tommy is een loser, so what? De succesnummers zijn niet veel gelukkiger. Trees Lounge is een film waarvan je geen spijt hebt dat je hem uitzat, al vergaat de wereld niet als je nooit met Tommy kennis maakt. Je lokale stamkroeg zit er vol mee.

Trees Lounge (Steve Buscemi, 1996, VS), Ned.3, 23.07-00.39u.