NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Veronica gaat dit najaar een groep mensen bij elkaar in een huis opsluiten. Met overal camera's tot in de wc en de badkamer toe. Big Brother gaat het heten. Ze moeten samenleven alsof die camera's er niet zijn. Kandidaten kunnen zich melden. De openbare badkamer is er om het spannend te houden en om de deelnemers eraan herinneren dat ze geen enkele privacy hebben.

Big Brother is het spiegelbeeld van The Truman Show, de film over een man, die zonder het te weten van zijn geboorte af ster was in een gigantische soap. Hij was echt, de anderen, inclusief zijn vrouw, waren acteurs. Big Brother is geen show maar moet het échte leven voorstellen. De deelnemers weten dat ze worden opgenomen. Ze acteren misschien om in de smaak te vallen. Het wordt een afvalrace: de kijker mag kiezen.

Zo'n nieuwe impuls is nodig want de Operation Allied Force oftewel de Justice Show verliest belangstelling alsof het een voetbalclub is die maar niet wil winnen. Nog steeds twijfel ik er aan of het wel echt is. Afgelopen weekeinde was het bombardement van de Chinese ambassade in Belgrado niet genoeg voor extra uitzendingen van CNN, BBC World News of van Nederlandse zenders. Veel beelden van boze studenten maar de televisie hield grofweg vast aan het weekeindschema. Een slecht teken voor de geallieerden.

Ter herinnering: het gaat om een oorlog. Die begon met al die beelden van gevluchte en vermoorde Kosovaren. De kijkers werden boos. Daar moest tegen worden opgetreden maar dan wel zo dat er in de landen van de kijkers geen slachtoffers zouden vallen. Het meest logische zou zijn geweest om met NAVO-troepen de moordende Serviërs in Kosovo zelf aan te pakken maar dan lopen landgenoten van de kijkers gevaar. Vandaar dat de regie had besloten om Joegoslavische steden te bombarderen in plaats van met troepen de omstreden provincie binnen te trekken. En de methode is een succes. De enige twee doden aan geallieerde kant vielen tijdens oefenvluchten.

Bij vergissing worden ook niet-betrokken Joegoslavische burgers getroffen, soms met fragmentatiebommen. Maar Sodom en Gomorra kende ook niet één rechtvaardige burger. Een enkele afzwaaier kwam zelfs in Bulgarije terecht. Maar die mensen kunnen er beter tegen dan wij. Dus betalen ze de prijs die de geallieerden vermijden. De kapotte bruggen over de Donau hebben Bulgarije en Roemenië afgesneden van de buitenwereld. Maar ze zijn eraan gewend. Want ze hebben achter het ijzeren gordijn gewoond. Als Schiphol dicht moest of de autobaan naar Duitsland, zou het harder aankomen. Nu heeft het geen nadelig effect op de geallieerde consumptiequote.

Joegoslavische buitenstaanders treffen is tot daar aan toe, die Chinezen dat was nou echt niet de bedoeling. Het geeft nare protesten. There was an error in the process, haastte zich de Amerikaanse defensiewoordvoerder. Het gezicht boven dat sierlijke strikje zag er nog vermoeider uit dan anders. "Er bestaat niet zoiets als een schone oorlog", voegde hij eraan toe. Alleen voor de NAVO bestaat zoiets. De vertegenwoordiger van Allied Force, gespeeld door het Britse praattalent Jamie Shea, putte zich uit in excuses. Ook een Duitse generaal deed het woord, dit keer niet vertolkt door Rutger Hauer. Hij stond aan de goeie kant maar wel met dat accent dat we kennen uit al die oorlogsfilms: "Zies pollisie is dierected to end zie esnic kliensing." CNN houdt stemmingen onder Noord-Europese kijkers. Vandaag is de vraag of de NAVO zou moeten stoppen met de bombardementen voor de vredesgesprekken beginnen. Met spanning wachten we op de uitkomst. Vorige week was de vraag of de tweede neergestorte Apache- helikopter het argument voor grondacties in Kosovo verzwakte. Wel 66 procent vond van wel, 44 procent vond van niet. Dat is samen 110 procent. Doet er niet toe. Het gaat om het idee. De gedachten van de kijkers zijn belangrijker dan de positie van wapendepots in Belgrado. Want erger dan een bombardement op een ambassade is een afzwaaier naar de Westerse huiskamers. Het moet televisie blijven.