R A D I O & T E L E V I S I E
|
NIEUWSSELECTIE
S e l e c t i e
Televisie
|
F I L M V O O R A F :
Hollands herdenken
ANNA VISSER
De uitzending van vanavond besluit de reeks oorlogsfilms die traditioneel de eerste televisieweek in mei bepalen. Vrijwel allemaal gaan ze over helden die in opstand kwamen tegen het nietsontziende kwaad dat de bezetter tentoonspreidde. Vijf procent van de Nederlandse bevolking koos destijds daadwerkelijk de kant van het verzet, het merendeel trachtte vooral heelhuids de bezettingsjaren door te komen. Dat is geen waardeoordeel, maar het is vreemd dat de oorlogsjaren van het overgrote deel van de Nederlandse bevolking zelden of nooit is verfilmd. In de loop der jaren is nog iets vreemds gebeurd. Herdenking en bevrijding staan steeds minder in het teken van onze doden en onze bevrijding. Al jaren klinken oproepen om op 4 mei alle slachtoffers van racisme en fascisme 'waar ook ter wereld' te herdenken, aldus uitdrukking gevend aan onze gevoelens van solidariteit. Maar wat is er tegen om op 4 mei even alleen aan die ene geliefde te denken die niet terugkwam? Aan die velen die uit de Nederlandse samenleving werden verbannen en gedeporteerd? Aan hen die wel terugkwamen en zich met moeite weer een plaats verwierven? Aan hen die hun verzet tegen de bezetter met de dood moesten bekopen? Waarom is 4 mei, afgezien van een enkele film, hoe langer hoe minder van ons? Het meisje met het rode haar (Ben Verbong, Nederland, 1981), Net5, 20. 30-22.35u.
|
NRC Webpagina's
6 MEI 1999
|
Bovenkant pagina |