NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

De koningin stapt in Houten in de Amsterdamse paardentram, Marilène, Claus en de prinsjes nemen de fiets. Want twee prinsen zijn allergisch voor paarden.

Door RINSKJE KOELEWIJN

HOUTEN, 30 APRIL. Eén minuut voor tien - een minuut te laat - arriveert de koninklijke trein op het station in Houten. Zodra het koninklijk gezelschap is uitgestapt is het speuren: wat draagt de koningin en wat draagt prinses Marilène? Beatrix in een steenrood mantelpakje, net als haar zus Margriet, Marilène in licht grijsgroen. De nieuwe prinses lacht en wuift misschien nog wel net iets vriendelijker en aanstekelijker dan haar tante.

Burgemeester Aat de Jonge, in grijs pak, schudt Beatrix de hand op een podium in het nieuwbouwcentrum. Daar begint pas het grondgebied van Houten. De koningin spreekt zo zacht dat alleen directe omstanders het kunnen horen.

Het programma begint met een aubade van kinderkoren begeleid door het fanfareorkest Kunst Na Arbeid. Voor haar zestigste verjaardag, die Beatrix vorig jaar in Amsterdam vierde, liet ze de aubade van Amsterdamse koren uit het programma halen. Daar had ze geen behoefte aan. Nu krijgt ze dubbelop. ,,Bravo", roept de koningin aan het einde.

Als het gezelschap het podium verlaat zet het orkest "You Never Walk Alone' in. Lee Towers zong het zondag nog bij de Feyenoord-huldiging. En dan, een multiculturele ontmoeting met álle culturen die Houten rijk is. Surinaamse dames van Cornelli's keuken staan te brullen van plezier. ,,Zware hand heeft Willem-Alexander", giert Orlanda Tijn nadat het gezelschap voorbij is. ,,Dat meisje van die ene leuke prins", zegt ze dan over Marilène, ,,wat ziet die er prachtig uit. En ze is zo aardig." De vrouwen gaan verder met koken.

Roti, bami en pom. Nee, ze konden de prinsen niets aanbieden. Het eten was nog niet klaar.

Dan volgt nog een ontmoeting met bejaarden en gehandicapten en een "fruitmanifestatie'. Halverwege de route neemt de koningin een Amsterdamse paardentram.

Voorzitter Ted van Keulen van de werkgroep Parcours: ,,De majesteit loopt hooguit achthonderd meter, dat is de regel." Het idee van de paardentram was volgens hem snel geboren. ,,Alleen het hof maakte bezwaar. Floris en Pieter-Christiaan zijn allergisch voor paarden." En dus nemen de zes prinsen de fiets, Floris bij Pieter-Christiaan achterop. Claus, die bij het opstappen bijna het evenwicht verliest, rijdt zwaaiend voorop. De organisatie had zich wel zorgen gemaakt of Marilène met haar strakke rokje wel kon fietsen. Maar alles gaat goed. Alleen heeft Claus geen das meer om.

Juliana en Bernhard zijn thuis gebleven, de koningin-moeder wilde haar negentigste verjaardag in alle rust vieren. Ook Bernhard-junior ontbreekt, de beenbreuk die hij opliep tijdens de wintersport is nog onvoldoende hersteld. Hij mist het jaarlijkse prinselijke volksdansje met kinderen. Willem-Alexander kijkt deze keer slechts koninklijk toe. [Vervolg vanpagina ] Stipt om elf uur had de majesteit met haar gevolg per bus naar Utrecht moeten vertrekken. Maar Houten krijgt tien minuten meer. De extra tijd wordt gevuld met de kindervoorstelling "Fladderen in historisch perspectief' en een Melody Percussieband.

Utrecht is de stad waar Prins Claus op het stadhuis aangifte deed van de geboorte van zijn zonen Willem-Alexander, Johan Friso en Constantijn. Prins Bernhard heeft er een eredoctoraat, prinses Irene studeerde er, en prinses Christina trouwde er met haar Spaanse Guillermo.

En het is de stad waar Koninginnedag voor het eerst, op 30 april 1949, werd gevierd.

Dat mag zo zijn, vindt het echtpaar Delfgaauw, maar in Utrecht is het toch minder feestelijk dan in hun woonplaats Houten. Ze zijn een dag eerder al komen kijken naar de voorbereidingen in de stad.

Elk jaar inspecteren ze de steden en dorpen die de koningin bezoekt, al veertig jaar lang. En het valt ze dit keer ,,zwaar tegen".

Bij hen in Houten zijn de gevels versierd, het bejaardentehuis is schoongespoten en de bruggen zijn opnieuw geverfd. Het feest heeft de gemeente Houten ongeveer een miljoen gulden gekost, maar dan héb je ook wat. Drie dagen feest, en René Froger komt ook nog optreden, dat alleen al kost meer dan een ton.

Utrecht betaalt voor het anderhalf uur durende feest 225.000 gulden, zegt Jan van Zanem, wethouder economische zaken en voorzitter van het Utrechts Oranje Comité. Hij oefende de route die de koningin vandaag loopt, gisteren voor de dertigste keer. ,,Wij hadden genoeg stof voor drie wéken feest. Wij hebben negen oranjevereningen, onze inwoners houden de beste plekken voor de vrijmarkt al een week bezet.."

Houten, zegt hij, heeft moeite gehad het programma vol te krijgen. ,,Zij hebben geen oranje- infrastructuur."

Loco-burgemeester Ger Mik helpt de koningin in Utrecht uit de blauwe bus. Voorzitter Van Zanem glimt. Het gaat precies zoals hij gehoopt had. Nog een keer bloemen voor Beatrix en Marilène.

Dan loopt de majesteit onder de Dom door, naar het Domplein, onder begeleiding van veertig Beiaardiers, die alle klokken van de toren bespelen.

Op het plein staan de negen oranjeverenigingen klaar met opniew muziek, dans en kinderspelen. Ook hier steelt Marilène de Utrechtse harten als ze spontaan begint te dansen op muziek van studenten. De koningin laat zich ook niet kennen. Zij beklimt, onverwacht, een houten brug die is gebouwd door Utrechtse padvinders.

Het slot van het programma is in het pandhof - de binnentuin - van de Domkerk. Daar wachten vierhonderdtien jarigen de koningin op. De oudste van het stel, ze is 91, geeft het laatste bosje bloemen.

Die zijn voor Juliana.

( a d v e r t e n t i e s )

Domicilie,
voor wie zich vestigt
in het buitenland.