NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

MARK DUURSMA
De titels van de drie films die de Amerikaanse regisseur Todd Solondz (Newark, 1960) tot nu toe maakte zeggen veel over het verloop van zijn carrière. Zijn debuut uit 1989, Fear, Anxiety & Depression, ging geruisloos voorbij. Welcome to the Dollhouse (1995) won de grote juryprijs op het prestigieuze Sundance Festival en werd Solondz' entree tot de internationale filmwereld. Zijn derde film, Happiness, wordt sinds de première in Cannes vorig jaar begeleid door rumoer en verbijstering. De titel getuigt van vileine ironie; de film biedt een staalkaart van ongekend huiselijk onheil. Happiness wordt eind augustus in Nederland verwacht.

Solondz' tweede film is een goede kennismaking met de ongemakkelijke lach die hij bij de kijker weet uit te lokken. De toon is luchtig, het duurt even voordat de wrangheid volledig tot je doordringt.

Aanvankelijk denk je in de clichés van de high school-film: de elfjarige Dawn Wiener is zó lelijk, dat moet een karikatuur zijn. Die belachelijke bril, die openhangende mond, die smakeloze kleren, het is te erg. Maar nee, Dawn is écht zo, en die bril - die van de regisseur is overigens nog een maatje groter - houdt ze op. Ze ontpopt zich niet tot het stuk van de school. En een nobele inborst heeft ze ook niet.

Dawn is van binnen bijna net zo lelijk als van buiten.

Zoiets wordt genadeloos afgestraft. Niet alleen op school, ook thuis is Dawn een paria. Moeder heeft slechts oog voor het jongere zusje, het kleine loeder dat in haar roze tutu door de tuin dwarrelt. De enige jongen die contact met haar wil, uit zijn verlangen door te dreigen met verkrachting. Het clubhuis van de "Special People Club' moet wijken voor het huwelijksfeest. Zoveel treurigheid werkt vervreemdend, en daardoor geestig.

De ontsnapping voor de kijker ligt in de humor, en ook voor Dawn is er een flintertje troost tot slot. Van haar oudere broer hoort ze dat ze je in de bovenbouw nog steeds uitschelden, maar daar doen ze het tenminste achter je rug.

Welcome to the Dollhouse (VS, 1995, Todd Solondz), Ned.3, 23.06-0.35u.