NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Miljoenenaffaire rond filmstudio's Sint Maarten

Het eiland Sint Maarten heeft een reputatie als oord voor witwas- en drugspraktijken. Na schandalen rond het vliegveld en hotelbouw dreigt nu een miljoenenaffaire over internationale film- en televisiestudio's.

Door onze correspondent STEVEN ADOLF

ROTTERDAM, 14 APRIL. Als het aan de Rotterdamse zakenman en belastingspecialist H. Schutte had gelegen, was zijn film-, televisie- en geluidstudio 'Port de Plaisance' op het Antilliaanse eiland Sint Maarten al vorige maand in bedrijf gegaan. De Bank of New York was bereid het project voor een bedrag van 230 miljoen dollar te financieren. Het Amerikaanse Universal, aangelokt door de gunstige financiële mogelijkheden van een offshorelocatie, had zich al gemeld om de komende jaren een aantal films te schieten. De lokale eiland-economie zou worden verrijkt met een project dat volgens de initiatiefnemers zeker duizend banen op zou leveren.

Maar vooralsnog is het ambitieuze mediaproject gestrand in de rechtzaal: afgelopen vrijdag diende een kort geding rond 'Port de Plaisance' voor de rechtbank van Philipsburg. Inzet is het afdwingen van de levering van het studioterrein aan Schutte. De zakenman vreest dat hij na vier jaar voorbereiding en de investering van zestien miljoen dollar het slachtoffers is van een opzetje van lokale criminele organisaties en de ,,politieke beerput'' op het eiland. Volgens juridische kringen op Curaçao zou de behandelend rechter in het civiele kort geding de zaak het afgelopen weekeinde in handen van het openbaar ministerie hebben gegeven voor strafrechtelijk onderzoek. De betrokken persofficier van justitie was gisteren niet aanwezig voor commentaar. Schutte heeft zich op aanraden van zijn advocaten onder permanente bewaking van particuliere veiligheidsagenten laten plaatsen.

Het luxe vakantieressort Port de Plaisance, waar de Rotterdamse zakenman zijn ambitieuze mediaproject in wil bouwen, was reeds eerder het middelpunt van een omvangrijk schandaal bij het Franse pensioenfonds voor ambtenaren Garantie Mutuelle des Fonctionaires (GMF). Bij GMF bleek 1,5 miljard dollar aan kredieten voor de bouw van het toeristische vijfsterrenproject (650 kamers, 150 bungalows, 2 zwembaden, 3 restaurants, een jachthaven, tenissbanen en een casino) te zijn weggesluisd. Het schandaal kostte de bestuursvoorzitter van GMF zijn baan, vijf betrokkenen werden in verband met oplichting voor de Franse rechter gedaagd.

De affaire vormde geen uitzondering in de recente geschiedenis van Sint Maarten. De afgelopen jaren bleek het eiland de vestigingsplaats voor de belangen van Italiaanse, Russische en Turkse misdaadsyndicaten als doorvoerhaven van cocaïne. Volgens het openbaar ministerie zouden de casino's op het eiland zich lenen voor het op grote schaal witwassen van drugsgelden. In 1994 werd voormalig eilandbestuurder Claude Wathey veroordeeld wegens het aannemen van steekpenningen bij het uitbreiden van het Prinses-Julianavliegveld. De werkzaamheden veranderden in een miljoenenstrop, nadat Italiaanse aannemers die voor het project ingehuurd waren met de noorderzon vertrokken.

Vier jaar geleden begon Hans Schutte, die eerder zijn sporen verdiende als fiscaal deskundige op het gebied van filmfinanciering, met zijn project om op Sint Maarten een volwaardige productiestudio te vestigen. Het gaat daarbij om een omvangrijke studiolocatie, die geschikt is voor zowel film- als televisie- en muziekproducties. In de Verenigde Staten liet Schutte volgens eigen zeggen twee volledige studiogebouwen in 50 veecontainers pakken om verscheept te worden naar Sint Maarten. De luxe suites en bungalows op het Port de Plaisance terrein zouden daarbij dienen als onderkomen voor de filmcrews, acteurs, zangers en technici.

De geografische ligging en bijzondere status maken Sint Maarten voor Amerikaanse producenten extra aantrekkelijk, zo is de gedachte. Door het verplaatsen van de activiteiten naar het eiland komen Amerikaanse films in aanmerking voor het predikaat van ,,Europese'' productie. Voor de Amerikaanse producent betekent dit het recht op mogelijke subsidies, terwijl de Europese aankopers geen probleem hebben met de beperkende quota die gelden voor Amerikaanse producties op de Europese markt.

Met het Franse pensioenfonds GMF, dat afwilde van zijn smadelijke erfenis in de vorm van het vakantieproject, werden afspraken gemaakt over de verkoop van het ressort Port de Plaisance. Een half jaar geleden was volgens Schutte een prijs van 20 miljoen dollar overeengekomen. Niettemin besloot GMF volgens Schutte onverwacht het terrein te verkopen aan een lokale Italiaanse onroerendgoedhandelaar. Naar verluidt treedt deze op voor de Turkse zakenman Sudi Özkan.

Özkan, eigenaar van een aantal hotelketens, is tevens internationaal uitbater van een groot aantal casino's. Hij is volgens Schutte dan ook vooral geïnteresseerd in het casino dat deel uitmaakt van het vakantieressort. Door een stroman te laten optreden zou Özkan van eilandsgouverneur Dennis Richardson, een vergunning hebben gekregen voor het uitbaten van het gokhuis. Dit ondanks het feit dat de autoriteiten hun vraagtekens zetten bij de activiteiten van de Turkse zakenman. ,,Het bekende Sint-Maarten-werk'', aldus de Rotterdamse zakenman.

Na de plotselinge verkoop werd het ressort door de nieuwe eigenaars opnieuw te koop aangeboden. Alleen nu voor dertig miljoen dollar, terwijl het casino niet wordt doorverkocht, aldus Schutte. Schutte en zijn financiers gingen alsnog akkoord. Weer ketste de deal af. ,,En nu willen ze plotseling 60 miljoen dollar hebben'', aldus de verbolgen zakenman. Met het geding dat is aangespannen zou alsnog de overeenkomst tegen de eerdere prijs bij voorlopige beschikking afgedwongen moet worden.

Volgens Schutte is met deze zaak ook de kredietwaardigheid van Sint Maarten als zodanig in het geding. De fiscalist meent dat hij het slachtoffer is geworden van een samenspanning van lokale misdaadbenden en autoriteiten die lucht kregen van zijn investeringsplannen. Daarbij wordt door middel van een ,, salamitactiek'' de prijs van het onroerend goed opgedreven. Volgens de Rotterdamse zakenman ondervindt de eilandeconomie grote schade van het heersende gebrek aan rechtszekerheid. ,,Het heeft ons heel wat moeite gekost om de financiers zover te krijgen in dit piratennest te investeren. Als dit mislukt, kan Sint Maarten het voor de komende twintig jaar verder wel vergeten. ''