NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

DIRK LIMBURG
Het is echt geen jeugdserie. Nee, het is nog nooit voor half negen 's avonds uitgezonden. En nee, er komt geen vervolg. Dat kan gewoon niet, want die hele klas is van school. Ted Mooren, hoofd drama bij de Tros, verduidelijkt een paar punten over de serie waar volgens hem meer over gesproken dan naar gekeken werd. Fort Alpha werd een moderne tv- klassieker met lichte cultstatus, waarvan de tweede reeks vanavond 'prime time' in de herhaling gaat.

Ergens is daar wel iets voor te zeggen, ook afgezien van de zakelijke overweging dat iets dat 250.000 gulden per aflevering kostte, vaker dan één keer naar de huiskamer moet. Zeker na de Rotterdamse politieserie Spangen (ook Tros en 4 6 ton per stuk) die op Net 2 tot vorige week het verplichte vrijdagse dramablok vulde. Fort Alpha blijft het (her)zien waard door de fraaie beelden uit de werkelijkheid van het hedendaagse schoolleven. Cult werd de serie door debuterend talent als Jennifer (van het SBS6-succesprogramma Brutale Meiden dat nu bij Veronica een beetje kwijnt) de Jong, die ook in Fort Alpha al onafscheidelijk was van Tatum Dagelet. Als typetjes zijn de twee nog niets veranderd. Vanvond in 'Losse handjes' gaat het er meteen heftig aan toe - gymklasje, leraar in middenleeftijd, rijpe pubermeisjes springen bok, en ja hoor, de man is te behulpzaam. De serie zit dramatisch uitstekend in elkaar. Zo contrasteert het ongewenst intieme in de gymles sterk met het doelbewust vrouwelijke dat Tatum en Jennifer (de rollen) gebruiken om hun cijfertjes op te krikken. Daarbij is Tatum krengig genoeg om voor haar hulp aan het intiem benaderde meisje, meteen compensatie te eisen van de schoolleiding, want het proefwerk van die middag heeft ze 'heel goed geleerd' (niet).

Fort Alpha is gemaakt in een documentaire en fragmentarische filmstijl (met veel 'steadycam'). Knap zijn de vlotte tussenshots met flitsen uit het schoolleven die uitstekend de context neerzetten. Harde, strakke muziek en enkele parallelle verhaallijntjes, zorgen voor de afwisseling. Aan de kwaliteit van de acteurs mankeert het zelden. De serie scoorde meteen extreem bij de jeugd van 13-15 jaar, dramachef Mooren noemt het opvallend dat later ook de waardering van ouderen (50+) sterk steeg. Of twee jaar na hun eerste kans het grote publiek nu wél zal kijken, is een hoop die Mooren voorzichtig koestert. Toen keken gemiddeld 400.000 mensen, nog niet de helft van wat Spangen de afgelopen weken scoorde. Of voldoende heimwee en onbevredigd verlangen naar de serie bestaat, zal snel blijken als teletekst (pagina 218) maandag (misschien) het verlate applaus brengt.

Fort Alpha, Ned.2, 20.31-21.27u.