NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

BAS BLOKKER
Bess, concludeert de dokter in de epiloog van de film, leed aan goedheid. Zo vat hij Breaking the waves nog eens samen voor die enkele kijker die het tegen die tijd niet begrepen mocht hebben. Bess is Goed.

Een toepasselijke film voor de Paasweek. Bess offert zichzelf op uit liefde. En al denken haar ultra-orthodoxe dorpsgenoten dat ze daarmee haar plaats in de hemel heeft verspeeld, God zelf laat op het eind weten dat dit geenszins het geval is.

God zelf = Lars von Trier.

De Deense regisseur (van onder meer Europa en het meest recent Idiots) wordt verafgood en verguisd. Jarenlang werd hij in de media het 'wonderkind van de Europese cinema' genoemd. Maar er waren er ook die hem maar een handige trucjesverkoper vonden. Iemand die vorm boven inhoud stelt.

De kritiek is wel voorstelbaar, maar niet terecht. Neem Breaking the waves. Zeer dominante vorm. Het hele drama van de simpele Bess, die in haar afgelegen Schotse dorpje verliefd wordt op Jan van het booreiland voor de kust, is opgenomen met een zwiepende camera. Het is flauwekul om te beweren dat dit de film een documentair karakter geeft. Het is een sprookjesfilm, niks geen documentaire. Maar de voortdurend naar het belangrijkste beeld zoekende camera geeft wel het gevoel dat we bij de hoofdpersonen aan de lippen hangen. Het verhoogt de intensiteit van het drama, en daar gaat het Von Trier om.

Hij vertelde in een interview dat hij gedurende de opnames bijna voortdurend had moeten huilen om wat zich voor zijn camera afspeelde. In een portret dat de Zweedse televisie van hem maakte, zien we hem bij de opnames in Schotland vrolijk lachen of geconcentreerd regisseren. Geen spoor van tranen. Von Trier poseert graag, zoveel is duidelijk. En hij provoceert.

De laatste pose die Von Trier heeft aangenomen, behelst de ondertekening - samen met regisseur Thomas (Festen) Vinterberg - van het manifest Dogma '95. Eindigend in Tien Geboden, waaraan de ondertekenaars zich zweren te houden. Dat het een pose is, leid ik af uit het laatste Gebod: 'De regisseur mag geen credit krijgen'. Om de een of andere reden kan ik me niet voorstellen dat Lars von Trier zich daaraan zal houden.

Breaking the waves (Lars von Trier, DK, 1996) Canvas, 20.55-23.35u.