NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

DE TOP VAN DE CENTEN, zo mag de Berlijnse conferentie van staats- en regeringsleiders van de Europese Unie wel worden genoemd. Na de verrassend snelle benoeming van de Italiaan Prodi tot voorzitter van de nieuwe Europese Commissie als opvolger van de opgestapte Santer hebben de leiders zich nog uitsluitend met geld beziggehouden. Op zichzelf diende dat een nobel doel: de financiën van de Unie zo saneren dat de toetreding van landen in Midden- en Oost- Europa op verantwoorde wijze mogelijk wordt gemaakt. Maar dat doel bleef op de achtergrond in een zwaar gevecht om wie wat betaalt en wie wat terug ontvangt.

Op het eerste gezicht lijken er met het vannacht gesloten akkoord, dankzij het systeem van het rondpompen van de beschikbare euro's, alleen maar winnaars. Met name het Nederlandse team kan met opgeheven hoofd in Den Haag verschijnen. Wat overmoedig was vorig jaar in het regeerakkoord van Paars 2 1,3 miljard gulden minder netto-afdracht aan Europa ingeboekt. Dat moest wel nog even worden verdiend. Op de valreep scheen minister Van Aartsen daarvan al driehonderd miljoen te hebben weggegeven. Maar de Europese rekenaars staan voor niets. Nederland krijgt zijn geld en op termijn zelfs meer. Op ingenieuze wijze wordt het zogenaamde, en door Blair met succes verdedigde, rebate, dat ex-premier Thatcher eens voor haar land veroverde, anders over de lidstaten omgeslagen. Onder meer Nederland vaart daar wel bij, onder meer de zuidelijke landen moeten er voor opdraaien - maar die worden weer op een andere manier tegemoetgekomen. Dwarsligger Spanje bijvoorbeeld dreigde op het laatste moment het akkoord te blokkeren, en werd met extra geld in de 'pot voor het Zuiden' tevreden gesteld.

DE ITALIANEN GLUNDEREN intussen over de eerste prijs die zij met de benoeming van Prodi binnenhaalden. Premier D'Alema ziet een machtige concurrent naar Brussel verdwijnen en Italië zelf kreeg eerherstel. Het land scheen een paar jaar geleden rijp voor een langdurig verblijf in de wachtkamer van de euro, onder de moedige en volhardende leiding van de onkreukbare Prodi haalde het toch op tijd de eindstreep. Het voorzitterschap van de Commissie mag worden beschouwd als erkenning van de Italiaanse inspanningen. Een vernieuwd Italië neemt zijn gerechtvaardigde plaats aan de Europese tafel in. En Prodi wordt algemeen als de man beschouwd die in staat is het dagelijks bestuur uit het slop te halen waarin het door megalomanie en onhandig manoeuvreren was geraakt.

Voor kanselier Schröder moet het een mooie dag zijn. Zijn rood- groene regering had in enkele maanden tijd flink wat averij opgelopen met als klapstuk het abrupte vertrek van minister van Financiën en SPD-voorzitter Oskar Lafontaine. Schröder had, niet minder overigens dan Europa, een succes bitter nodig. Misschien was de ellende van het moment, inclusief de oorlog in Kosovo, wel nodig om een akkoord af te dwingen. Een mislukking van de Berlijnse conferentie zou dramatisch zijn geweest, ook al is de Europese ervaring dat uitstel lang niet altijd afstel behoeft te betekenen. Bij de moeizame conferenties uit een verder verleden over de landbouwprijzen moest nogal eens de klok worden stilgezet; uiteindelijk draaiden de wijzers door.

Ook nu weer vormde de landbouw een obstakel. Nog altijd is de landman een kostbare verschijning in het Europese landschap. En met de uitbreiding van de unie in oostelijke richting zal hij, ondanks alle saneringen, alleen maar duurder worden. Graag hadden de noordelijke landen daarom de gemeenschappelijke landbouwpolitiek gedeeltelijk 'gerenationaliseerd': het beheer over de kosten wat meer in eigen hand hernomen. Frankrijk, netto-ontvanger, wilde er niets van horen. De cohabitation tussen de gaullist Chirac en de socialist Jospin vormde op dit punt een gesloten blok. Lang voor 'Berlijn' slikte Schröder zijn plan in, zeer tot ongenoegen van de Nederlanders overigens, die het historische agrarische bondgenootschap met de Fransen op dit onderdeel hebben verbroken.

DE HOOFDVRAAG blijft natuurlijk: is de voorgenomen budgettaire sanering van de Unie nu geslaagd of niet? De Nederlandse conferentiegangers waren te tevreden over zichzelf om daar al te opgewonden over te doen. Maar, in>derdaad, de stabilisatie van de uitgaven waarom Nederland had gevraagd, was er niet gekomen. De ministers van Landbouw hebben van hun bazen te horen gekregen strikt binnen de begroting te blijven. Leer ons deze ministers kennen.

( a d v e r t e n t i e s )

Domicilie,
voor wie zich vestigt
in het buitenland.